Φύλακες Άγγελοι & Πνευματικοί Οδηγοί

Πολλοί αναρωτιούνται πώς μπορούν να συνδεθούν με τους οδηγούς και τους αγγέλους τους και με ποιο τρόπο μπορούν να τους νιώσουν.

Ο καθένας από εμάς έχει το δικό του ξεχωριστό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβάνεται τα πράγματα. Κάποιοι είναι ενορατικοί· βλέπουν πράγματα, διαισθάνονται και διακρίνουν πράγματα. Ορισμένοι απλά έχουν μια αίσθηση στο στομάχι τους.

Έρωτας :Χρησιμοποίηση για σύνδεση με τον εαυτό

Ο έρωτας στο πρόσωπο ενός ανθρώπου του αντίθετου φύλου, δεν μπορεί να κατανοηθεί γιατί δεν υπάρχουν λόγια να τον περιγράψουν. Μόνο τα αποτελέσματα του είμαστε σε θέση να περιγράψουμε.
Αυτά του ενθουσιασμού, της χαράς, της ανεξήγητης δύναμης που μας δίνει τεράστια αντοχή ώστε να αγωνιστούμε για έναν σκοπό, όπως και της βαθιάς αίσθησης που μας κάνει να ξεχνάμε τα πάντα τόσο, που το αντικείμενο του έρωτα μας γίνεται για μας, το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή...

Επίπεδα δημιουργίας και κόσμος

Ερώτηση: Όλες οι ψυχές μαζί είναι το όλον ή μέρος αυτού...και πόσο μέρος αυτού...είναι;
Αν αφήσουμε το "γιατί το Όλον δημιούργησε τις ψυχές"...γιατί είχε και έχει (αν έχει) ανάγκη την ύπαρξη της ψυχής...; Οι ψυχές από μόνες τους θα μπορούσαν κάποτε να συμμετάσχουν στην υλοποίηση του κόσμου ως «άνθρωποι»...;

Ανακτήστε τον έλεγχο των συναισθημάτων σας

Όλοι θέλουν να ελέγχουν ή να εξαλείψουν τα αρνητικά τους συναισθήματα (καμία φόρα κάποιοι και τα θετικά) ωστόσο, δεν γνωρίζουν πάντα το πως να το κάνουν.

Τις πιο πολλές φορές δεν μπορούν καν να αναγνωρίσουν αυτό που αισθάνονται.

Ένα Σύμπαν από το τίποτε

Αυτό που επιχειρεί ο Lawrence Krauss είναι να αποδείξει πως, στην περίπτωση του Σύμπαντος, η δημιουργία δεν απαιτεί δημιουργό. Να αποδομήσει, δηλαδή, την κυρίαρχη άποψη, πως από το μηδέν το μόνο που μπορεί να γεννηθεί είναι το μηδέν.

Η ιδέα πως δεν είναι δυνατό να μην υπάρχει δημιουργός, η ιδέα του Πρώτου Αιτίου (κατά τον Αριστοτέλη) αντιστοιχεί σε μια προφανή ανάγκη και είναι εξαιρετικά ισχυρή.

Κι αυτό παρ’ όλο που η ερώτηση "ποιος δημιούργησε το δημιουργό" είναι καθόλα βάσιμη στο μέτρο που, όπως το θέτει ο Κράους, δεν υπάρχει καμιά διαφορά "ανάμεσα στο να υποστηρίζεις την ύπαρξη ενός αιώνιου δημιουργού και στο να υποστηρίζεις την ύπαρξη ενός αιώνιου Σύμπαντος χωρίς δημιουργό". Ο δημιουργός, επομένως, όχι μόνο δεν αποτελεί κανενός είδους απάντηση στο "μεγάλο ερώτημα", αλλά θα έπρεπε να απορρίπτεται και εξαιτίας του ξυραφιού του Όκαμ, εφόσον η συμπερίληψή του μειώνει την οικονομία της ερμηνείας.

Αυτά, βέβαια, είναι παλιά συζήτηση και τα επιχειρήματα στο φιλοσοφικό πεδίο έχουν αναπτυχθεί εξαντλητικά για χιλιάδες χρόνια. Υπάρχει κάτι καινούργιο, που συνεισφέρει το βιβλίο του Κράους;

Η απάντηση είναι θετική. Στο Ένα Σύμπαν από το Τίποτε μέσα από μια συναρπαστική εξιστόρηση των εξελίξεων στην Μαθηματική Φυσική, την Κβαντική Μηχανική, τη Γενική Σχετικότητα και την Κοσμολογία – και με το σχετικό κόπο – αφομοιώνουμε το δεδομένο πως το μεγαλύτερο μέρος της συμπαντικής ενέργειας βρίσκεται συγκεντρωμένο στο κενό.

Το κενό, όμως, εδώ δεν είναι ο "χώρος ανάμεσα στα πράγματα", αλλά το πρωταρχικό εκείνο "στοιχείο" από το οποίο προέκυψαν τα πάντα και από το οποίο προκύπτουν τα πάντα, εφόσον είναι δυνατά – ή, μήπως, κι όταν ακόμη δεν είναι; Το κενό, λοιπόν, δεν είναι "σχεδόν άδειο". Είναι απολύτως κενό.

Ένα απόλυτο κενό, ό,τι καλύτερο ως αντιπρόσωπος του Τίποτε, πλήρες, ωστόσο, ενέργειας. Πλήρες και κενό ταυτόχρονα. Και, όπως δείχνει η σύγχρονη Φυσική, χωρίς αυτό να συνιστά κανενός είδους αντίφαση. Γιατί δεν πρόκειται για "κάτι" με την έννοια που είναι "κάτι" η συνηθισμένη υλοενέργεια του Σύμπαντος. Η ριζική δε αλλότητα αυτού του "κάτι" που είναι το "τίποτε", το απόλυτο και πρωταρχικό κενό εύκολα γίνεται αντιληπτή αν σημειώσουμε πως η ενεργειακή πυκνότητα αυτού του τίποτε παραμένει σταθερή μ’ όλο που το Σύμπαν διαστέλλεται.

Για σκεφτείτε: "κάτι" που διαστέλλεται χωρίς να αραιώνει! Προφανώς αυτό το "κάτι" είναι εντελώς άλλο από όσα μέχρι τώρα γνωρίζουμε. Στην πραγματικότητα, είναι τίποτε. Όπως χαρακτηριστικά το θέτει το θέτει ο Κράους, "η ενεργειακή πυκνότητα στον κενό χώρο παραμένει σταθερή, επειδή στον κενό χώρο δεν υπάρχει το παραμικρό για να αραιωθεί!".

Αυτό το "κάτι", που δεν είναι τίποτε, ακόμη καλύτερα που είναι το ίδιο το τίποτε, είναι "προορισμένο", χωρίς κανένα σχέδιο και χωρίς καμία σκοπιμότητα, να παραγάγει όλα όσα παράχθηκαν και όλα όσα θα παραχθούν. Όσα, πάντως, σήμερα παρατηρούμε παράχθηκαν από μια κβαντική διακύμανση του κενού, απολύτως αστάθμητη κι άσκοπη, που ακολουθήθηκε από μια πληθωριστική διαστολή, στην οποία ο χώρος, που δημιουργήθηκε με τη διακύμανση επεκτάθηκε με υπερφωτεινές ταχύτητες.

O κενός χώρος είναι πολύπλοκος. Μοιάζει με σούπα δυνάμει σωματιδίων που κοχλάζουν, και τα οποία δημιουργούνται σε χρονικά διαστήματα τόσο σύντομα ώστε δεν μπορούμε να τα δούμε άμεσα. Τα δυνάμει σωματίδια υποδηλώνουν μια βασική ιδιότητα των κβαντικών συστημάτων. Στην καρδιά της κβαντικής μηχανικής βρίσκεται ο κανόνας που λέει, πως όταν δεν υπάρχει παρατηρητής, τα πάντα μπορούν να γίνουν.

Τα συστήματα, δηλαδή, συνεχίζουν να εξελίσσονται, έστω και στιγμιαία, ανάμεσα σε όλες τις δυνατές καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων εκείνων που δεν επιτρέπονταν. Αυτές οι «κβαντικές διακυμάνσεις» αποκαλύπτουν ένα βασικό χαρακτηριστικό του κβαντικού κόσμου: από το τίποτε μπορεί να παραχθεί κάτι.

Ωστόσο αν λάβουμε υπόψη μας τη σύνθεση κβαντικής μηχανικής και γενικής σχετικότητας, μπορούμε να επεκτείνουμε το επιχείρημα για να υποστηρίξουμε την αναγκαστική δημιουργία του ίδιου του χώρου.

Γιατί, αν τίποτε δεν μπορεί να κινηθεί στον χώρο ταχύτερα από το φως, "ο ίδιος ο χώρος μπορεί να κάνει ό,τι θέλει". Και "κάνοντας αυτό που ήθελε", διαστελλόμενος, δηλαδή, κατά ένα παράγοντα μεγαλύτερο από 1028 μέσα σε ένα ελάχιστο κλάσμα του δευτερολέπτου έγινε όσο απίθανα επίπεδος τον βλέπουμε να είναι σήμερα.

Ας προσέξουμε! Η ιδέα πως το Σύμπαν δημιουργήθηκε από το τίποτε έχει γίνει εξαιρετικά ισχυρή, στο μέτρο που "η παραδοχή ότι το Σύμπαν προέκυψε από το τίποτε οδηγεί ακριβώς στην πρόβλεψη ενός επίπεδου σύμπαντος, ενός σύμπαντος όπου όλα τα σώματα έχουν μηδενική ολική νευτώνεια βαρυτική ενέργεια".

Γιατί, "σε ένα επίπεδο και μόνο σε ένα επίπεδο σύμπαν, η ολική μέση νευτώνεια βαρυτική ενέργεια κάθε σώματος που κινείται με τη διαστολή, ισούται ακριβώς με μηδέν!".

Ένα επίπεδο Σύμπαν, το απολύτως απίθανο με γενικούς όρους, αλλά χωρίς αμφιβολία αυτό στο οποίο ζούμε, προβλέπεται επακριβώς εάν και μόνον εάν προϋποθέσουμε πως το Σύμπαν δημιουργήθηκε από το τίποτε. Δεν είναι καταπληκτικό;

Εκτός των άλλων, όμως, τα προηγούμενα οδηγούν και σε μια πρόβλεψη για το μέλλον του σύμπαντος πολύ διαφορετική από αυτήν που μέχρι πρόσφατα είχαμε. Όπως σημειώνει ένα μότο, που αναφέρει κάποια στιγμή ο συγγραφέας: το μέλλον δεν είναι αυτό που ήταν. Σήμερα, λοιπόν, μπορούμε να απαντήσουμε στο πανάρχαιο -ή, τουλάχιστον, τόσο παλιό όσο ο Τ. Σ. Έλιοτ- ερώτημα: Πώς θα τελειώσει το Σύμπαν; Με μια έκρηξη ή με ένα λυγμό;

Με ένα λυγμό θα τελειώσει το Σύμπαν, όπως πολύ πειστικά μας εξηγεί ο Κράους. Πράγμα με μεγάλες επιπτώσεις στον τρόπο που επιτρέπεται να αντιλαμβανόμαστε όλα εκείνα τα ερωτήματα που έχουν να κάνουν με τη θέση μας στον κόσμο και στο χρόνο, και με όλα όσα άπτονται του νοήματος, αυτής της τόσο ανθρωποκεντρικής ιδέας, που θεωρεί δεδομένη τη μεγάλη μας αξία για το ίδιο το σύμπαν. Ιδέα θρησκευτική εν τέλει, ελάχιστα υποστηριζόμενη από τις σημερινές μας γνώσεις για το σύμπαν και τη ζωή.

Όπως σημειώνει καταληκτικά ο Κράους: "Αν ζούμε σε ένα σύμπαν που η ενέργειά του κυριαρχείται από την ενέργεια του τίποτε, το μέλλον διαγράφεται πράγματι ζοφερό. Σε ό,τι αφορά το μέλλον της ζωής, ένα σύμπαν που κυριαρχείται από την ενέργεια του κενού είναι το χειρότερο απ’ όλα τα σύμπαντα. Είναι βέβαιο ότι σε ένα τέτοιο σύμπαν οποιοσδήποτε πολιτισμός θα εξαφανιστεί, αφού θα εκλείψει η ενέργεια που χρειάζεται για να επιβιώσει. Μετά από μια αδιανόητα μεγάλη περίοδο, κάποια κβαντική διακύμανση ή κάποια θερμική διαταραχή μπορεί να προκαλέσει τη δημιουργία μιας τοπικής περιοχής στην οποία η ζωή θα μπορέσει και πάλι να εξελιχθεί και να ακμάσει. Αλλά κι αυτή θα είναι εφήμερη. Το μέλλον θα κυριαρχείται από ένα σύμπαν το οποίο δεν θα περιέχει τίποτε για να εκτιμήσει το τεράστιο μυστήριό του.

Αν, μάλιστα, η ύλη από την οποία απαρτιζόμαστε δημιουργήθηκε όταν ξεκίνησε ο χρόνος μέσω κβαντικών διαδικασιών, είναι σχεδόν βέβαιο ότι κι αυτή επίσης θα εξαφανιστεί. Στο πολύ, πολύ μακρινό μέλλον, τα πρωτόνια και τα νετρόνια θα διασπαστούν και το Σύμπαν θα προσεγγίσει μια κατάσταση μέγιστης απλότητας και συμμετρίας. Μαθηματικά όμορφο, ίσως, αλλά χωρίς ουσία. Κι αν, μάλιστα, ισχύουν όσα θεωρητικοί των χορδών ισχυρίζονται, ένα σύμπαν σαν το δικό μας, με θετική ενέργεια στον κενό χώρο, δεν μπορεί να είναι ευσταθές. Τελικά, πρέπει να μεταπέσει σε μια κατάσταση στην οποία η ενέργεια του χώρου θα είναι αρνητική και έτσι το Σύμπαν μας θα εξαφανιστεί τόσο απότομα όσο πιθανότατα ξεκίνησε".

Χρήστος Λάσκος



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Μπαλώστε τη διαρροή της ενέργειας

Όταν υπάρχει διαρροή, πρέπει να την επιδιορθώσετε. Πολλοί άνθρωποι εξαντλούνται ενεργειακά επειδή δεν είναι σε θέση να κρατάνε αρκετή ζωική ενέργεια ή «chi». Σ' αυτή την άσχημη ενεργειακή τους κατάσταση, διώχνουν μακριά την ενέργεια και μοιάζουν με το καζανάκι της τουαλέτας που ρίχνει με δύναμη το νερό προς τα κάτω. Προκειμένου να διατηρηθεί η καλή κατάσταση της υγείας τους, χρειάζονται ενέργεια που θα στροβιλίζεται σπειροειδώς στο τσάκρα της βάσης τους.

Το μάθημα της γάτας στον άνθρωπο

- Βασίλισσα; Είναι βασίλισσα αυτή η γάτα;

- Όλες οι γάτες είναι βασίλισσες.

Οι γάτες είναι οντότητες, που έχουν κατακτήσει τα πάντα. Έχουν κατακτήσει το σκοτάδι και το έχουν κάνει φως. Τη δυσκολία, την έχουν κάνει ευκολία. Την εξάρτηση, ανεξαρτησία. Το φόβο, θάρρος. Όλες οι γάτες πάνω στη γη δείχνουν συνεχώς στον άνθρωπο, πόσο εύκολα μπορεί να τα έχουν όλα. Πως η τροφή τους, είναι πάντα εκεί για αυτές. Πως όλο το Σύμπαν, κυριολεκτικά υπάρχει για να προσφέρει στη γάτα.

Ο νόμος του Μέρφι και άλλοι εννέα νόμοι της ζωής μας!

"Ο Νόμος του Μέρφυ", κοινώς ως "νόμος της γκαντεμιάς", "γεννήθηκε" το 1949 σε μια Αεροπορική Βάση στην Καλιφόρνια, όταν κάποιοι αξιωματικοί έκαναν κατ' επανάληψη (ανεπιτυχώς) μια δοκιμή σ' έναν τύπο αεροπλάνου, μέχρι που κάποια στιγμή ο Έντουαρντ Μέρφυ, ως μέλος της ομάδας, ανακάλυψε πως ένας τεχνικός συνέδεε ένα καλώδιο λάθος, με αποτέλεσμα να προκαλείται βραχυκύκλωμα.

Δεν μπορείς να αγοράσεις τη σιωπή...

... Ήταν ένας μεγαλόσωμος, βαρύς άντρας με πολύ μεγάλα χέρια και γέμισε την τεράστια καρέκλα. Είχε ένα καλοσυνάτο πρόσωπο και ήταν έτοιμος να γελάσει. Είναι παράξενο το πόσο λίγο γελάμε. Οι καρδιές μας παραείναι καταπιεσμένες και σκοτεινιασμένες από αυτή την κουραστική ιστορία του να ζεις, από τη ρουτίνα και την μονοτονία της καθημερινής ζωής. Μας κάνουν να γελάμε το αστείο ή ο έξυπνος λόγος, αλλά δεν υπάρχει γέλιο μέσα μας· η πικρία που είναι ο ώριμος καρπός της ανθρώπινης ζωής μοιάζει πολύ συνηθισμένη. Ποτέ δεν βλέπουμε το νερό που κυλάει και να χαμογελάσουμε μ’ αυτό· κι είναι λυπηρό να βλέπουμε το φως των ματιών μας να γίνεται όλο και πιο θαμπό μέρα με τη μέρα· το άγχος και η απελπισία με την πίεση τους μοιάζουν να χρωματίζουν ολόκληρη την ζωή μας, με την υπόσχεση ελπίδας και ευχαρίστησης που φέρνουν και που τις καλλιεργεί η σκέψη. Τον επισκέπτη, τον ενδιέφερε ιδιαίτερα εκείνη η φιλοσοφία της πηγής και της αποδοχής της σιωπής, που πιθανόν δεν την είχε νοιώσει ποτέ.

Δεν μπορείτε να αγοράσετε τη σιωπή, κύριε, όπως θα αγοράζατε ένα καλό τυρί· δεν μπορείτε να την καλλιεργήσετε όπως ένα όμορφο δέντρο· δεν έρχεται ύστερα από οποιαδήποτε δραστηριότητα του νου ή της καρδιάς. Η σιωπή που δημιουργείται μέσα σας από τη μουσική καθώς την ακούτε, είναι προϊόν εκείνης της μουσικής και τη φέρνει εκείνη. Η σιωπή δεν είναι εμπειρία· την γνωρίζεις μόνον όταν έχει τελειώσει κάθε εμπειρία της. Καθίστε κάποια στιγμή στην όχθη ενός ποταμού και κοιτάξτε μέσα στο νερό. Μην υπνωτιστείτε από την κίνηση του νερού, από το φως, τη διαύγεια και το βάθος του ποταμού. Κοιτάξτε το χωρίς την παραμικρή κίνηση της σκέψης· νοιώστε τη σιωπή που είναι παντού: γύρω σας, μέσα σας, στο ποτάμι και στα δένδρα που είναι τελείως ασάλευτα. Δεν μπορείτε να την πάρετε στο σπίτι, να την κρατήσετε μέσα στο μυαλό σας ή μέσα στο χέρι σας, και να νομίζετε ότι έχετε πετύχει κάποια εξαιρετική κατάσταση. Αν γίνει αυτό, τότε δεν είναι σιωπή· τότε είναι απλώς μια ανάμνηση, μια φαντασίωση, μια ρομαντική φυγή από τον καθημερινό θόρυβο της ζωής.

Τα πάντα υπάρχουν εξαιτίας της σιωπής. Η μουσική που ακούσατε σήμερα το πρωί ήρθε σε σας μέσα από τη σιωπή και την ακούσατε γιατί ήσασταν σιωπηλός και πήγε πέρα από σας μέσα στη σιωπή. Δεν ακούμε βαθιά τη σιωπή, γιατί τα αυτιά μας είναι γεμάτα από την φλυαρία του μυαλού. Όταν αγαπάς χωρίς να υπάρχει σιωπή, η σκέψη την κάνει ένα παιχνίδι της κοινωνίας που κουλτούρα της είναι ο φθόνος και οι θεοί της κατασκευάζονται από το μυαλό και το χέρι. Η σιωπή υπάρχει όπου βρίσκεσαι, μέσα σου και δίπλα σου.

Κρισναμούρτι, "Η ΜΟΝΗ ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ".
Θα κυκλοφορήσει μέσα στο χρόνο.




Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Χορτοφαγία για μακροζωία

Ο περιορισμός στην κατανάλωση μιας πρωτεΐνης του κρέατος και του ψαριού παρατείνει το προσδόκιμο ζωής, σύμφωνα με βρετανική μελέτη.

Μέχρι σήμερα οι επιστήμονες πίστευαν ότι μια διατροφή χαμηλής θερμιδικής αξίας (που σημαίνει να περιορίζεται κανείς περίπου στο 60% της φυσιολογικής ημερήσιας θερμιδικής πρόσληψης) χάριζε πολύτιμα χρόνια ζωής.

Τώρα, όμως, οι ειδικοί του Ινστιτούτου Υγιούς Γήρανσης του University College του Λονδίνου ανακάλυψαν ότι το μυστικό της μακροζωίας βρίσκεται στον περιορισμό μιας συγκεκριμένης πρωτεΐνης που υπάρχει κυρίως στο κρέας, στο ψάρι και σε κάποια είδη ξηρών καρπών και όχι στη μειωμένη ημερήσια πρόσληψη θερμίδων.

Σύμφωνα με τη νέα έρευνα, για να ζήσουμε περισσότερο δεν είναι ανάγκη να περιορίσουμε τις ποσότητες που τρώμε, αλλά την κατανάλωση των συγκεκριμένων τροφών. Όπως υποστηρίζει ο δρ. Μάθιου Πάιπερ, η χορτοφαγική διατροφή θα μπορούσε να βοηθήσει να κερδίσουμε μεγαλύτερη διάρκεια ζωής. Σε πειράματα που έκαναν σε μύγες δροσόφιλες, οι ειδικοί ανακάλυψαν ότι το αμινοξύ μεθειονίνη επηρέαζε σημαντικά το προσδόκιμο ζωής των εντόμων.

Η μεθειονίνη είναι απαραίτητη για τη δημιουργία όλων των πρωτεϊνών και εντοπίζεται κυρίως σε τροφές όπως το ψάρι, το κρέας, το σουσάμι, τα καρύδια Βραζιλίας (Brazil nuts) και το φύτρο σιταριού. Παρά το γεγονός ότι οι μύγες διαφέρουν σημαντικά ως οργανισμοί από εμάς, οι επιστήμονες πιστεύουν ότι η επίδραση του συγκεκριμένου αμινοξέος ενδεχομένως να ισχύει για τον άνθρωπο.

«Δεν είναι τόσο απλό όσο το «φάτε λιγότερους ξηρούς καρπούς» ή «φάτε περισσότερους ξηρούς καρπούς» για να ζήσετε περισσότερο», αναφέρει ο δρ. Πάιπερ. «Έχει να κάνει περισσότερο με την ισορροπία των πρωτεϊνών, παράγοντα ιδιαίτερα σημαντικό στις πρωτεϊνικές δίαιτες, όπως π.χ. η Atkins» εξηγεί ο ειδικός.

«Οι δοκιμές που έγιναν σε δροσόφιλες είχαν παρόμοια αποτελέσματα με παλαιότερες που είχαν γίνει σε ποντίκια. Εάν αποδειχθεί ότι κάτι τέτοιο ισχύει και για τους ανθρώπους, τότε το μήνυμα θα είναι ότι θα πρέπει να αποφεύγουμε τα υψηλά επίπεδα μεθειονίνης», συμπληρώνει ο δρ. Πάιπερ.




Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Σε τι συνιστάται η εσωτερική εργασία πάνω στον εαυτό μας;

«Η Συνείδηση μπορεί ν' αφυπνισθεί μόνο δια μέσου συνειδητών εργασιών και θεληματικών πόνων».

«Η εργασία πάνω στον εαυτό μας είναι το βασικό χαρακτηριστικό του ΚΑΘΕΤΟΥ ΔΡΟΜΟΥ. Κανείς δε θα μπορούσε να βαδίσει το δρόμο της μεγάλης επανάστασης αν δεν έχει εργαστεί ποτέ πάνω στον εαυτό του.»

Η εργασία στην οποία αναφερόμαστε είναι ψυχολογικού τύπου, ασχολείται με κάποια μετατροπή της παρούσης στιγμής στην οποία βρισκόμαστε (χρειαζόμαστε να μάθουμε να ζούμε από στιγμή σε στιγμή).

Για παράδειγμα:

Ένα άτομο το οποίο βρίσκεται απελπισμένο εξ' αιτίας ενός συναισθηματικού, οικονομικού ή πολιτικού προβλήματος, προφανώς έχει ξεχάσει τον εαυτό του. Αυτό το άτομο αν σταματήσει μια στιγμή, αν παρατηρήσει την κατάσταση και προσπαθήσει να ΘΥΜΗΘΕΙ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΤΟΥ, αν στη συνέχεια προσπαθήσει να κατανοήσει τη σημασία της στάσης του, αν αναλογισθεί λίγο, αν σκεφθεί πάνω σ' όλα αυτά που συμβαίνουν, στο ότι η ζωή είναι απατηλή, φευγαλέα κι ότι ο θάνατος ελαττώνει σε στάχτες όλες τις ματαιότητες του κόσμου, αν καταλάβει ότι το πρόβλημα του είναι μια αναλαμπή, μια μοιραία φωτιά που γρήγορα σβήνει, θα δει αμέσως με έκπληξη ότι όλα έχουν αλλάξει...

Η μετατροπή των μηχανικών αντιδράσεων είναι δυνατή δια μέσου της λογικής αντιπαράθεσης και του εσωτερικού αυτοσυλλογισμού του Είναι.

Είναι προφανές ότι οι άνθρωποι αντιδρούν μηχανικά μπροστά στις διάφορες περιστάσεις της ζωής.

Φτωχοί άνθρωποι, αφήνονται πάντοτε να μετατρέπονται σε θύματα ! Όταν κάποιος τους κολακεύει, χαμογελούν, όταν κάποιος τους ταπεινώνει, υποφέρουν, βρίζουν όταν τους βρίζουν, πληγώνουν όταν τους πληγώνουν. Ποτέ δεν είναι ελεύθεροι: οι όμοιοι τους έχουν τη δύναμη να τους πηγαίνουν από τη χαρά στη λύπη, από την ελπίδα στην απελπισία!

Όλοι εμείς γνωρίζουμε ότι έχουμε μέσα μας αυτό που ονομάζεται εγώ, ο εαυτός μου, ο εαυτός σου. Δυστυχώς η Ουσία βρίσκεται εμφιαλωμένη, εγκλωβισμένη μέσα στο Εγώ και αυτό είναι το αξιοθρήνητο.

Να διαλύσουμε το ψυχολογικό Εγώ, να αποσυνθέσουμε τα ανεπιθύμητα στοιχεία του, είναι η σημασία της εργασίας πάνω στον εαυτό μας.

Ποτέ δεν θα μπορούσαμε να απελευθερώσουμε την Ουσία χωρίς προηγουμένως να έχουμε αποσυνθέσει το ψυχολογικό Εγώ.

Στην Ουσία βρίσκεται η Θρησκεία, ο Βούδας, η Σοφία, τα μόρια του πόνου του Πατέρα μας που βρίσκεται στο κρυφό και όλα τα δεδομένα που χρειαζόμαστε για την Εσωτερική Αυτοπραγμάτωση του Είναι.

Κατά το μέτρο που κάποιος εργάζεται πάνω στον εαυτό του θα κατανοεί κάθε φορά και περισσότερο την αναγκαιότητα να εξαλείψει ριζικά την εσωτερική του φύση, όλα αυτά που μας κάνουν τόσο απεχθείς.

Χρειαζόμαστε να μετατρέψουμε σε στάχτη την τερατώδη σκληρότητα αυτών των καιρών. Τον φθόνο, ο οποίος δυστυχώς έχει μετατραπεί στο κρυφό ελατήριο της πράξης. Την ανυπόφορη απληστία που έχει κάνει την ζωή τόσο πικρή. Την αηδιαστική κακεντρέχεια, τη συκοφαντία που δημιουργεί τόσες τραγωδίες, τα μεθύσια, την τρομακτική λαγνεία που μυρίζει τόσο άσχημα κ.λ.π., κ.λ.π., κ.λ.π.

Κατά το μέτρο που όλες αυτές οι απέχθειες θα ελαττώνονται σε κοσμική σκόνη, η Ουσία (χειραφετημένη συν τοις άλλοις) θα μεγαλώνει και θα αναπτύσσεται αρμονικά.

Αναμφισβήτητα, όταν το ψυχολογικό Εγώ έχει πεθάνει, απαστράπτει σε μας η Ουσία.
Η ελεύθερη Ουσία μας απονέμει εσωτερική ομορφιά. Από τέτοια ομορφιά απορρέουν η ευτυχία και η πραγματική Αγάπη.

Η Ουσία κατέχει πολλαπλές αισθήσεις τελειότητας και καταπληκτικές φυσικές δυνάμεις.

Όταν πεθαίνουμε στον εαυτό μας, όταν διαλύουμε το ψυχολογικό Εγώ, απολαμβάνουμε τις πολύτιμες αισθήσεις και δυνάμεις της Ουσίας.

Α.Δ.ΣΑΜΑΕΛ




Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Φράσεις… με νόημα

Οι παρακάτω φράσεις είναι μια εξαιρετική πηγή σοφίας, έμπνευσης, αλλά και πρακτικών συμβουλών.
1. «Ξέρουμε τι είμαστε, αλλά δεν ξέρουμε τι θα μπορούσαμε να είμαστε.”
Οφηλία στον Άμλετ
Ο Σαίξπηρ έγραψε την παραπάνω φράση. Τι θα μπορούσαμε να είμαστε; Γνωρίζουμε την σημερινή ταυτότητά μας, αλλά θα μπορούσαμε να γίνουμε όπως θα θέλαμε να είμαστε. Η άποψη ότι δεν υπάρχουν όρια για τις δυνατότητές μας είναι πράγματι θαυμάσια και θα μπορούσε να είναι οδηγός στην ζωή μας.
2. «Δεν απέτυχα. Έχω βρει 10.000 πράγματα που δεν λειτουργούν.”
Thomas Edison 1847-1931
Η επιμονή, αντί για την απογοήτευση, είναι το κλειδί της επιτυχίας. Θεωρώντας την αποτυχία σαν μία προσπάθεια που “δεν πέτυχε”, θα μας βοηθήσει να μην τα παρατήσουμε μέχρι να βρούμε μια λύση στο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε.
3. «Τα μεγάλα πνεύματα πάντα αντιμετωπίζουν βίαιες αντιδράσεις από υποδεέστερα μυαλά ».
Άλμπερτ Αϊνστάιν, (1879-1955)
Η φράση του Αϊνστάιν μας θυμίζει να μένουμε σταθεροί στο όραμά μας, ακόμα και όταν συναντούμε αντίσταση και αντιδράσεις.
4. «Είμαστε έτσι φτιαγμένοι, ώστε να λαμβάνουμε έντονη απόλαυση από την αντίθεση, και πολύ μικρή απόλαυση από την τρέχουσα κατάσταση των πραγμάτων.”
Sigmund Freud (1856-1939)
Αυτή η πολύτιμη φράση από τον Φρόιντ αναφέρεται στην ανθρώπινη επιθυμία για καινοτομία. Σύμφωνα με τον Φρόιντ, η καθημερινότητα είναι βαρετή, η αλλαγή μας κρατά ζωντανούς, .
5. «Δεν είμαι υποχρεωμένος να πετύχω, αλλά είμαι υποχρεωμένος να ανταποκριθώ σε όσο φως έχω.”
Αβραάμ Λίνκολν (1809-1865)
Σύμφωνα με τη θεωρία αυτοπραγμάτωσης του Μάσλοου, προσπαθούμε να επιτύχουμε το μέγιστο του εσωτερικού δυναμικού μας, για να αυξήσουμε τις πιθανότητες για επιτυχία. Το “φως που έχουμε” είναι η μοναδική ικανότητά μας να φτάνουμε στα όρια των δυνατοτήτων μας.
6. “Η μεγαλύτερη ανακάλυψη της γενιάς μου είναι ότι οι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν τη ζωή τους, αλλάζοντας τις απόψεις που έχουν διαμορφώσει στο μυαλό τους”
William James (1842-1910)
Μπορούμε να αλλάξουμε τη ζωή μας αλλάζοντας τον τρόπο που ερμηνεύουμε και αντιμετωπίζουμε τα γεγονότα στη ζωή μας.
7. “Δεν είναι τίποτα από μόνο του καλό η κακό, αλλά η σκέψη μας το κάνει τέτοιο”
Σαίξπηρ (Άμλετ)
Αν αλλάξουμε τις σκέψεις μας σχετικά με μια πιθανώς επικίνδυνη ή κακή κατάσταση, μπορούμε να μειώσουμε το άγχος που νιώθουμε.
8. “Εκπαίδευση είναι ό,τι επιβιώνει όταν όλα όσα έχουμε μάθει έχουν ξεχαστεί”
B.F. Skinner (1904-1990)
Οι δάσκαλοι μπορούν να μας διδάξουν τις λεπτομέρειες οποιουδήποτε αντικειμένου, αλλά αυτό που έχει σημασία είναι να μας εμπνεύσουν να ψάχνουμε διαρκώς την γνώση. Την αγάπη για τη μάθηση για χάρη της μάθησης.
9. «Η πολυμάθεια δεν διδάσκει φρόνηση.”
Ηράκλειτος (544-483 B.C).
Πιθανώς να έχετε ακούσει για την θεωρία του Sternberg για την “πρακτική νοημοσύνη», ή για την «συναισθηματική νοημοσύνη» του Goleman ή για τις «πολλαπλές νοημοσύνες” του Gardner, οι οποίες συμμερίζονται την άποψη ότι δεν αρκεί το υψηλό IQ για να πετύχουμε στη ζωή. Έτσι και ο Ηράκλειτος είχε πει από τα αρχαία χρόνια ότι το να τα πηγαίνει κάποιος καλά στο σχολείο δεν αποτελεί το μοναδικό μέτρο της νοημοσύνης μας.
10. “Πρέπει να μάθουμε να ζούμε μαζί ως αδέλφια ή θα χαθούμε μαζί ως ανόητοι.”
Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ (1929-1968)
Θα “χαθούμε μαζί σαν ηλίθιοι” αν δεν μπορέσουμε να αποφύγουμε την παγίδα της αυτοκαταστροφής που προκαλείται από τον διχασμό που δημιουργούμε με βάση χαρακτηριστικά όπως η φυλή, το φύλο, η θρησκεία, η ηλικία, κλπ.





Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Ginkgo Biloba - Τζίνκο Μπιλόμπα

Ginkgo Biloba - Τζίνκο Μπιλόμπα

Χρησιμοποιείται στην Κινεζική Ιατρική εδώ και 5000 χρόνια για την υγεία του εγκεφάλου και της αναπνευστικής οδού. Οι δραστικές ουσίες των φύλλων του είναι αποτελεσματικές στα προβλήματα συγκέντρωσης και μειωμένης μνήμης. Ο λόγος για το Ginkgo Biloba - Τζίνκο Μπιλόμπα
Οφέλη:

Διευρύνει τα αγγεία και βελτιώνει τον μεταβολισμό και τη λειτουργία του εγκεφάλου.
Εμποδίζει την αρτηριοσκλήρυνση.
Μειώνει τον κίνδυνο εμφράγματος.
Βοηθά να διατηρούνται ζεστά χέρια και πόδια.
Αδύνατη μνήμη.
Κατάθλιψη.
Ημικρανία.
Εμβοές.
Γεροντική άνοια.την κακή κυκλοφορία.
Είναι ένα ισχυρό αντιοξειδωτικό βότανο. με ιδιαίτερες ιδιότητες στο κυκλοφορικό και ειδικά στον εγκέφαλο.

Περιγραφή

Η χρήση των φύλλων του Ginkgo Biloba (σαλιβουρία ή γίνκο το δίλοβο, Ginkgo biloba) στην ιατρική πρωτοεμφανίστηκε στην Κίνα το 2800 π.Χ. Κλινικά δεδομένα έδειξαν ότι το Ginkgo Biloba είναι αποτελεσματικό στην αύξηση της ροής του αίματος στα άκρα και τον εγκέφαλο. Επίσης, έχει αποδειχθεί ότι τα φύλλα του Ginkgo Biloba μετριάζουν τις δυσμενείς επιδράσεις του παράγοντα ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων, συμπεριλαμβανομένων των φλεγμονωδών αντιδράσεων που σχετίζονται με τη δράση του ανοσοποιητικού συστήματος.

Χρήσεις του βοτάνου

Το Ginkgo Biloba χρησιμοποιείται παραδοσιακά για τη θεραπεία της αρτηριακής ανεπάρκειας (χαμηλή ροή αίματος), βοηθώντας στη βελτίωση της κυκλοφορίας σε όλα τα μέρη του σώματος συμπεριλαμβανομένου του εγκεφάλου, των χεριών και των ποδιών. Επίσης, βοηθά στην πρόληψη των δυσμενών επιδράσεων του παράγοντα ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων (PAF) σε αρκετούς ιστούς του σώματος. Έχουν επίσης καταγραφεί βελτιώσεις στην αλλεργική απόκριση (π.χ. στο άσθμα).

Ωφέλεια λήψης συμπληρώματος Ginkgo biloba

Το Ginkgo Biloba χρησιμοποιείται για περιπτώσεις κυκλοφορικών προβλημάτων και άλλων σχετιζόμενων διαταραχών όπως είναι ο βόμβος (κουδούνισμα των αυτιών), το Αλτσχάιμερ, η ζαλάδα, το σύνδρομο Raynauds, το μούδιασμα και το μυρμήγκιασμα, η ημικρανία, οι δυσλειτουργίες στύσης, η φλεγμονή και διαταραχές στην πνευματική και εγκεφαλική λειτουργία.

Ανεπαρκής Κυκλοφορία του Αίματος στον Εγκέφαλο

Το Ginkgo Biloba βοηθά στη διατήρηση της κυκλοφορίας του αίματος στον εγκέφαλο, όταν λαμβάνεται σε δοσολογίες τουλάχιστον 120mg εκχυλίσματος ημερησίως και για χρονικό διάστημα ενός χρόνου. Με τη λήψη αυτή μειώνονται σημαντικά οι ίλιγγοι, οι κεφαλαλγίες, ο βόμβος και οι συναισθηματικές διαταραχές.

Μνήμη και Συγκέντρωση

Τα εκχυλίσματα Ginkgo Biloba σε δοσολογία τουλάχιστον 150mg ημερησίως βελτιώνουν τη μνήμη. Αυτό έχει αποδειχθεί σε διπλές τυφλές δοκιμές ελέγχου με placebo σε άτομα με κακή μνήμη η οποία εμφανίζεται στην γεροντική άνοια. Περαιτέρω μελέτες έχουν επιβεβαιώσει ότι το Ginkgo Biloba βελτιώνει τη μνήμη και την ακοή στους ηλικιωμένους. Το Ginkgo Biloba μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί για το βόμβο των αυτιών και μπορεί να βελτιώσει την ικανότητα αυτοσυγκέντρωσης. Πρόσφατες μελέτες έχουν δείξει ότι το Ginkgo Biloba έχει θεραπευτικές ιδιότητες σε άτομα με Αλτσχάιμερ σε πρώιμο στάδιο, καθώς επίσης και σε περιπτώσεις άνοιας πολυεμφρακτικού τύπου.

Ανεπαρκής Κυκλοφορία του Αίματος στα Πόδια

Μελέτες έχουν δείξει ότι το Ginkgo Biloba βελτιώνει την κυκλοφορία του αίματος στα κάτω άκρα μειώνοντας με αυτόν τον τρόπο τον πόνο κατά το περπάτημα και επιτρέποντας την αύξηση των διανυόμενων αποστάσεων.

Αναστολή του PAF/αντιαλλεργικό

Ο παράγοντας ενεργοποίησης των αιμοπεταλίων (PAF) είναι υπεύθυνος για τις αλλεργικού τύπου ανοσολογικές αποκρίσεις όπως είναι η κατακράτηση υγρών, ο ερεθισμός του δέρματος, η δυσκολία στην αναπνοή και άλλες σοβαρές φλεγμονώδεις αντιδράσεις. Τα υψηλά επίπεδα PAF σχετίζονται επίσης με καταστροφή των νευρικών κυττάρων και μειωμένη κυκλοφορία του αίματος στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Η δράση του Ginkgo Biloba έχει μελετηθεί σε άτομα με αλλεργίες στη σκόνη και τη γύρη, καθώς και σε άτομα με άσθμα.

Αντιοξειδωτικό

Το εκχύλισμα Ginkgo Biloba έχει αποδειχθεί ότι έχει αντιοξειδωτικές ιδιότητες και προστατεύει αποτελεσματικά τα πολυακόρεστα λιπαρά οξέα των μεμβρανών. Έχει δράση στον εγκέφαλο, τον αμφιβληστροειδή του οφθαλμού και το καρδιαγγειακό σύστημα. Το Ginkgo Biloba έχει αποδειχθεί ότι δρα θεραπευτικά στην εκφύλιση της ωχράς κηλίδας του αμφιβληστροειδούς, η οποία προκαλεί μείωση ή ακόμα και απώλεια της όρασης. Επίσης, μελέτες έχουν δείξει ότι βοηθά στη διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια. Στον εγκέφαλο, το Ginkgo Biloba μπορεί να βοηθήσει στην πρόληψη των διαταραχών που οφείλονται στην ηλικία και επηρεάζουν τη νοητική λειτουργία.

Βόμβος (κουδούνισμα των αυτιών) και Ισορροπία

Σύμφωνα με μελέτες ελέγχου, το Ginkgo Biloba μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να μειώσει τον βόμβο των αυτιών και τα προβλήματα ισορροπίας

Προτεινόμενες δοσολογίες

Μέρος του φυτού που χρησιμοποιείται: Φύλλα.
Εκχύλισμα φύλλων: 80–150mg ημερησίως.

Παρενέργειες και προφυλάξεις

Δεν έχουν σημειωθεί σημαντικές παρενέργειες κατά τη χρήση του Ginkgo Biloba. Επίσης, δεν έχουν καταγραφεί σε κλινικές δοκιμές σημαντικές παρενέργειες σε άτομα που λάμβαναν 600mg εκχυλίσματος φύλλου σε μία δόση. Ελαφρές παρενέργειες περιλαμβάνουν γαστρεντερικές διαταραχές και κεφαλαλγίες. Δεν συνιστάται η χρήση του Ginkgo Biloba σε παιδιά.
Υποσημείωση: Κλινικές έρευνες έδειξαν ότι δεν επηρεάζεται ο καρδιακός ρυθμός, η πίεση του αίματος και η συγκέντρωση της χοληστερόλης ή των τριγλυκεριδίων στο αίμα σε άτομα που βρίσκονταν σε θεραπεία με Ginkgo biloba.

Αλληλεπιδράσεις και αντενδείξεις

Τo Ginkgo Biloba δεν θα πρέπει να χορηγείται σε άτομα που ακολουθούν θεραπεία με αντιπηκτικά, όπως η ηπαρίνη και η βαρφαρίνη.

To περίφημo δέντρο Ginkgo Biloba και η παιδεία

To Ginkgo Biloba (Γκίνγκο Μπιλόμπα) είναι δέντρο. Φτάνει μέχρι τα 35 μέτρα ύψος. Αγαπημένο δέντρο των Κινέζων και των Ιαπώνων που το χρησιμοποιούσαν για ενίσχυση της λειτουργίας του εγκεφάλου, βελτίωση της μνήμης και της συγκέντρωσης και βελτίωση της κυκλοφορίας. Θεωρείται η «μαγική» φυσική θεραπευτική ουσία που δυναμώνει εκπληκτικά τη μνήμη και την εξυπνάδα. Φύεται και στην Ελλάδα. Οι νεότερες έρευνες επιβεβαίωσαν με πανηγυρικό τρόπο τις απόψεις των Κινέζων και των Ιαπώνων. Πάνω από 400 διπλές τυφλές μελέτες επιβεβαιώνουν τα οφέλη του τζίνγκο. Θεωρείται το ανθεκτικότερο δέντρο του πλανήτη στις προσβολές των εντόμων, στις ασθένειες που προέρχονται από βακτηρίδια και μύκητες καθώς και στις επιπτώσεις από τη μόλυνση του περιβάλλοντος. Στην Κίνα εθεωρείτο ιερό δέντρο και στην κινέζικη material medica αναφέρεται ήδη από το 2.800 π.Χ. Στην νεότερη εποχή επανεξήχθη από την Κίνα σε διάφορες περιοχές του κόσμου, όπου καλλιεργείται κυρίως για τα σχήματος ανοιχτής βεντάλιας φύλλα του, τα οποία έχουν εξαιρετικές φαρμακολογικές ιδιότητες.

Σήμερα στις χώρες της Δύσεως κατέχει την κορυφαία θέση στην συνταγογράφηση βοτανικού σκευάσματος για την μνήμη και την ενδυνάμωση των εγκεφαλικών λειτουργιών. Οι παρατηρήσεις αυτές έχουν δει το φως της δημοσιότητας και σε έγκυρα ιατρικά περιοδικά. Σε πολλές αμερικανικές πόλεις το έχουν φυτέψει στους αυτοκινητόδρομους, ενώ στη Λάρισα ο δήμος έχει κοσμήσει την πόλη με το Ginkgo. Όπως γράφει ο καθηγητής Ιατρικής, το Ginkgo λόγω της βελτίωσης που επιφέρει σε όλο το σώμα, έχουν παρατηρηθεί καλά αποτελέσματα στην αντρική στύση (που είναι αγγειακό φαινόμενο), στη ζάλη, στην ημικρανία και στον ίλιγγο (αν οφείλεται σε κακή αιμάτωση του αφτιού), στη γεροντική άνοια (αρτηριοσκλήρωση) και στη νόσο του Parkinson (αν είναι αγγειακή η αιτία) και προπάντων στη νόσο του Αλτσχάϊμερ. Στο διεθνές ιατρικό περιοδικό – μεγάλου κύρους – Lancet, στις 7 Δεκεμβρίου 1992 οι καθηγητές Ιατρικής στο Μάαστριχ της Ολλανδίας, T. Kλάϊνεν και Πολ Κνίπσιλντ εξέτασαν το Ginkgo και ισχυρίστηκαν ότι οι ίδιοι θα το έπαιρναν, αν είχαν πρόβλημα στη μνήμη ή αν είχαν συμπτώματα εγκεφαλικής ανεπάρκειας. Κleijnen J. & Knipschild P. Ginkgo Biloba Lancet 340, 1136-9,1992.

Η γερμανική κυβέρνηση έχει συστήσει την επιτροπή Ε αποτελούμενη από κορυφαίους γερμανούς επιστήμονες αντίστοιχο του FDA και πληροφορεί υπεύθυνα το λαό για την αξία διαφόρων σκευασμάτων. Δημοσιεύονται στην εφημερίδα της κυβέρνησης και δεν τα αμφισβητεί κανένας, π.χ. ο κράταιγος κάνει για την καρδιά και την πίεση. Παίρνει αριθμό κυκλοφορίας Γερμ. 1349.99.99. Αρ. Μονογραφίας επιτροπής Ε Φεκ 1/3.1.84. Κανένας δεν διανοείται να πει οτιδήποτε. Συνιστά λοιπόν η Γερμανική κυβέρνηση υπεύθυνα, μέσω της επιτροπής Ε για τη μνήμη και την κυκλοφορία στον εγκέφαλο Ginkgo Biloba. Αυτή τη στιγμή πωλούνται στη Γερμανία περισσότερα από 100 εκατ. κουτιά το χρόνο, συνταγογραφούνται και οι Γερμανοί τα θεωρούν ιδανικά για τη μνήμη. Ενώ υπάρχουν αποδεδειγμένα αυτές οι ιδιότητες η πλειονότητα των Ελλήνων τις αγνοεί. Η γνώση αυτή για το Ginkgo πρέπει να περάσει στα παιδιά μας. Θα τα βοηθήσει φοβερά στο σκληρό αγώνα της μάθησης. Θα βελτιώσει τη συγκέντρωσή τους, μιας και το Ginkgo παράγει ντοπαμίνη που βοηθά στη συγκέντρωση. Όλοι οι δάσκαλοι βλέπουν καθημερινά στις τάξεις παιδιά που δεν μπορούν να συγκεντρωθούν στο μάθημα.

Έχουμε κάνει προσπάθειες με αρκετούς Διευθυντές σχολείων και από το βήμα αυτό τους ευχαριστώ δημοσίως, που έχουμε φυτέψει Ginkgo Biloba σε αρκετά σχολεία. Θα πληροφορήσουμε τα παιδιά για τις ιδιότητες του Ginkgo Biloba και θα είναι ευχής έργον να το χρησιμοποιήσουν για τη βελτίωση της μνήμης τους, ειδικά την περίοδο των εξετάσεων. Ευχής έργον θα είναι επίσης να ασχοληθούν κάποιοι επαγγελματικά με αυτό. Μια φυτεία π.χ. 200 δέντρων παρέχει αρκετό υλικό για να γεμίσουν πολλά μπουκάλια. Πασιφανές είναι πως χρειάζεται και η συσκευασία από ανάλογη επιχείρηση. Αυτά μας λείπουν. Περισσότερο όμως μας λείπει η πληροφόρηση. Είναι ασφαλές το Ginkgo; To Ginkgo θεωρείται πολύ ασφαλές, χωρίς παρενέργειες. Το μόνο που πρέπει να προσέξουμε – συνιστούν οι ειδικοί – είναι να μην χορηγείται μαζί με ασπιρίνη ή όσοι έχουν ιστορικό αιμορραγικού εγκεφαλικού ή λαμβάνουν τακτικά αντιπηκτικά, όπως είναι η κουμαδίνη (Coumadin).

Ολοκληρώνω την μελέτη αυτή με μια συζήτηση με έναν κορυφαίο καθηγητή ψυχιατρικής σε Αμερικανικό Παν/μιο – ηλικίας 86 χρονών – ο οποίος έπαιρνε 4 χάπια Γκίνγκο την μέρα. -Πολλά δεν είναι γιατρέ; -Όχι, μου είπε. Ακολουθώ τις οδηγίες (guidelines) της Αμερικανικής ψυχιατρικής εταιρείας. Είναι το μυστικό της ζωτικότητάς μου, πνευματικής και σωματικής. Δόξα τω Θεώ, σε αυτή την ηλικία με τη βοήθεια του Γκίνγκο είμαι εντελώς καλά. Εδώ στην Ελλάδα ελάχιστοι ξέρουν να το χρησιμοποιούν, πρόσθεσε με παράπονο.

Όπως γράφει ο καθηγητής Παθολογίας της Ιατρικής Σχολής του Παν/μίου Αθηνών κ. Στέφανος Καραγιαννόπουλος: «το Γκίνγκο Μπιλόμπα είναι ο τελευταίος μεγάλος έρωτας της γηριατρικής. Πολύ μεγάλος έρωτας!».




Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

*Οι πληροφορίες που παρέχονται στο blog αυτό έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αντικαταστήσουν τη γνωμάτευση ή την επίσκεψη σε γιατρό ή σε άλλον ειδικό της υγείας

Δε θέλω να πάω στον παράδεισο...

To να πιστεύουμε σε μια άλλη ζωή, όπου θα αποζημιωθούμε για τα επίγεια βάσανα είναι θεμιτό, αυτό δεν πρέπει όμως να χρησιμεύει ως πρόφαση για να χάνουμε τη μοναδική ζωή που έχουμε τώρα στα χέρια μας: αυτήν εδώ.

Ήδη από τον 5ο αιώνα, ο Ρωμαίος στοχαστής Boήθιος κατέβαλε προσπάθεια να φέρει τη ζωή στο επίπεδο των θνητών, λέγοντας πως «ο άνθρωπος που μοναδική του επιθυμία είναι να πάει στον ουρανό δε θα πάει ποτέ εκεί. Υπάρχει δουλειά που πρέπει να γίνει στη γη».

Άλλες σκέψεις αυτού του κλασικού συγγραφέα που με την Παραμυθία της φιλοσοφίας επηρέασε ολόκληρο τον Μεσαίωνα, είναι οι ακόλουθες:

• H καλλιέργεια της αρετής οδηγεί στη σοφία, η σοφία οδηγεί στην καλοσύνη, κι αυτή στην ευτυχία.
• H αγάπη δεν υπακούει σε νόμους, γιατί είναι νόμος από μόνη της.
• Τίποτα δεν είναι φτωχό ή άθλιο παρά μόνο αν το αντιλαμβανόμαστε έτσι.
• O Θεός είναι προσωπικό ον, έστω κι αν μας δημιουργεί πολλές αμφιβολίες: Αν υπάρχει Θεός, από πού προέρχονται όλα τα κακά; Αν δεν υπάρχει, από πού προέρχεται το κάθε καλό;

Την “Παραμυθία” ο Βοήθιος την έγραψε στη φυλακή τους τελευταίους μήνες της ζωής του, για να δώσει στον εαυτό του θάρρος και παρηγοριά για όσα άδικα υπέφερε. Το έργο έχει τη μορφή της μενίππειας σάτιρας, δηλαδή εναλλάσσονται ποιητικά και πεζά μέρη.

Κανείς Λατίνος της εποχής του δεν είχε τόσο βαθιά γνώση της κλασικής φιλολογίας και φιλοσοφίας, γι’ αυτό και το έργο του βρήκε στο Μεσαίωνα εξαιρετική υποδοχή.

Η εποχή του ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα: η ρωμαϊκή αυτοκρατορία είχε μεταμορφωθεί σε ένα χριστιανικό βασίλειο χωρισμένο σε Ανατολή και Δύση. Αν και διατηρούσε τους περισσότερους από τους παλιούς ρωμαϊκούς θεσμούς, ο ηγέτης της Ιταλίας δεν ήταν πλέον Ρωμαίος, αλλά ένας βάρβαρος, ο Οστρογότθος Θεοδώριχος ο Μέγας. Ο Βοήθιος είχε διοριστεί στην αυλή του σε θέση –κλειδί, που στόχευσε στην εξομάλυνση των σχέσεων μεταξύ της Συγκλήτου και του νέου καθεστώτος.

Ωστόσο, εξαιτίας μιας πλεκτάνης, ο Βοήθιος κατηγορήθηκε για εσχάτη προδοσία και παρά τους ισχυρισμούς του για αθωότητα καταδικάστηκε σε θάνατο δια βασανισμού. Η ζωή του έγινε συντρίμμια. Πώς θα μπορούσε άραγε η αγαπημένη του φιλοσοφία να τον βοηθήσει σε εκείνη τη δραματική στιγμή; Αναζητώντας απαντήσεις και σε δυσάρεστη ψυχική κατάσταση, κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού του έγραψε την περίφημη «Παραμυθία» αναζητώντας παρηγοριά στις φιλοσοφικές ιδέες.

Το βιβλίο αρχίζει με έναν απελπισμένο φυλακισμένο (κατανοούμε ότι πρόκειται για τον ίδιο τον συγγραφέα), που ενώ βρίσκεται στο κελί του δέχεται την επίσκεψη μιας οπτασίας, της Φιλοσοφίας. Έχοντας ακούσει ότι ο έγκλειστος διαμαρτυρόταν για αδικία εις βάρος του, η Φιλοσοφία αρχίζει να παραθέτει λογικά επιχειρήματα προσπαθώντας να τον πείσει ότι δεν πρέπει να κατηγορεί την τύχη για αυτή την κατάληξη.

Άλλαν Πέρσυ “Όσκαρ Ουάιλντ 99 Μαθήματα Σοφίας”



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Θεραπεία των τραυμάτων - Ιπποκράτους (Περί ελκών/ανοικτών τραυμάτων)

Τους τραυματίες πρέπει να τους αφήνουμε νηστικούς και να καθαρίζουμε την κοιλιά αυτών είτε με κλύσμα, είτε με καθάρσιο. Να πίνουν δε νερό και ξύδι και κριθαρόνερο, ή σούπες απλές. Όταν το τραύμα είναι φλογισμένο το δροσίζουμε με καταπλάσματα.
Για το σκοπό αυτό κατάλληλα είναι τα παντζάρια βρασμένα με νερό, ή σέλινο, ή φύλλα ελιάς, ή συκής, ή κουφοξυλιάς-σαμπουκου, ή γλυκοροδιάς, όλα αυτά τα μεταχειριζόμαστε βραστά με το νερό. Ωμά δηλαδή άβραστα μεταχειριζόμαστε ως κατάπλασμα φλογιστικό τα φύλλα της λυγαριάς ή της λισφακιάς ή της γαλατσίδας, ή πράσα ή σέλινα. Εάν δε, δεν έχεις πρόχειρο κανένα από αυτά αφού ανακατέψεις κριθάλευρο με νερό ή με κρασί, κατάπλασέ το.
Αυτά τα καταπλάσματα ωφελούν όσο είναι ψυχρότερα από την πληγή. Όταν όμως ζεσταθούν βλάπτουν: αυτό εννοεί, ότι πρέπει να τα αλλάζουμε προτού ζεστάνουν πολύ.

Τα λιπαδερά δεν κάνουν για τα φλογισμένα τραύματα, ούτε για τα ακάθαρτα ούτε για τα σάπια.
Αλλά στα μεν φλογισμένα συμφέρουν τα ψυχρά, στα δε ακάθαρτα και σαπισμένα, τα αψιά και όσα τσούζουν όταν τα βάλεις. Για να σαρκώσει δηλαδή να θρέψη να γέμιση κρέας μία πληγή, χρειάζονται τα λιπαρά και τα ζεστά.

Καταπλάσματα για τα πρηξίματα και τη φλόγωση που είναι γύρω από την πληγή:
Φλόμος βρασμένος και του τριφυλλιού τα φύλα ωμά και του αμάραντου ή πετρόχορτο τα φύλλα βρασμένα και της παναγιάς το χορτάρι. Εάν δε είναι ανάγκη και να καθαρίζει η πληγή όλα όσα είπαμε παραπάνω καθαρίζουν, το ίδιο κάνουν και της συκιάς τα φύλλα και της ελιάς και του φουκαλιού ή ασπροπρασιά. Να βράζονται δε όλα αυτά, προ πάντων δε να βράζουμε τη λυγαριά και τη συκιά και την ελιά και της ροδιάς τα φύλλα.

Ωμά κάνουν για καταπλάσματα τα εξής βότανα:
Της δενδρομολόχας τα φύλλα κοπανισμένα με κρασί και του απήγανου τα φύλλα και της χλωρής ρίγανης. Όλα αυτά τα χόρτα πρέπει να τα ανακατεύουμε με λιναρόσπορο καβουρδισμένο και ψιλοκοπανισμένο. Όπου δε υπάρχει φόβος να παρουσιαστεί με την πληγή μαζί ερυσίπελας - ανεμοπύρωμα αφού βρέξεις τον λιναρόσπορο με το ζουμί της αγριοντομάτας, βάλε το κατάπλασμα. Άμα πάλι η πληγή είναι μεν καθαρή έχει όμως φλόγωση συνάμα δε και η περιοχή της, αφού βράσης φακή με κρασί και την ψιλοκοπανήσεις, ζύμωσε την με λίγο λάδι, κατάπλασέ την και δέσε την απάνω. Της αγριοτριανταφυλλιάς τα φύλλα άμα βράσουν με νερό και κοπανιστούν κάνουν για κατάπλασμα πρέπει όμως αποκάτω να στρώσης ένα πανάκι λεπτό και καθαρό βρεγμένο με κρασί και λάδι, άμα δε θέλεις να συμμαζέψεις τα χείλη της πληγής, της αγριοτριανταφυλλιάς τα φύλλα σαν τη φακή να κάνεις.

Για παλαιές και νέες πληγές, και για πληγές της κεφαλής και των αυτιών κάνει το εξής:
Χολή βοδιού ξηρή, μέλι πολύ καλό, κρασί άσπρο, βράζεις μέσα στο κρασί πριονίδια από λωτό. Λιβάνι, σμύρνα, κρόκος, άνθος χαλκού, από αυτά βάζεις ίσια το καθένα, ανακατεύεις το δουλεύεις και το μεταχειρίζεσαι.

Έτερο για παλιές και νέες πληγές:
Μέσα σε κρασί άσπρο γλυκό, βράζουμε ρίζα πριναριού. Αφού δε ξεχύσει καλά η ρίζα, το στραγγίζουμε. Έπειτα βάζουμε δύο μερτικά από το κρασί και ένα μερτικό καταπάτι λαδιού (μούργα). Τα ψήνουμε, ανακατεύοντας όμως για να μη καβουρδιστούν, σε σιγανή φωτιά έως ότου να γίνει κατάλληλο για αλοιφή.

Για να σαρκώνουν οι πληγές καλό είναι και το ακόλουθο:
Βάζουμε σε ένα τσουκάλι πήλινο, αλάτι χοντρόσπυρο στεγνό. Επάνω στο αλάτι χύνουμε μέλι διπλάσιο από το αλάτι και το βάζουμε στη φωτιά έως ότου καεί καλά όλο. Έπειτα καθαρίζουμε καλά την πληγή, το βάζουμε απάνω και το δένουμε.

Για να μη πιάνουν πύο οι φρέσκες πληγές:
Πρέπει να τις πλύνεις με ξύδι ή να περνάς με σφουγγάρι βρεγμένο με κρασί και του λωτού τα πριονίδια κάνουν για τον ίδιο σκοπό.

Άλλο παστρευτικό
Ξύδι δυνατό άσπρο, μέλι, στύψη, νίτρο καλό το οποίο ψήνεις λίγο, και χολή λίγη, βράσε τα όλα μαζί, αυτό τρώγει τα κρέατα και βαθαίνει την πληγή.

Εκείνο που γεμίζει τις πληγές που είναι βαθουλές άλλα παστρικές:
Είναι το χόρτο που λέγεται λαγόψωμο, μοιάζει με πίτυρα άμα ξεραθεί το φύλλο του είναι μικρό σαν της ελιάς άλλα μακρύτερο.
Άλλο: από σύκο ξηρό το μέλι, δυο νερό, ένα λινό- άπορο ψημένο και κοπανισμένο.

Για τη φάγουσα:
Στύψη ψημένη, πριν όμως να βάλεις τη στύψη, πλύνε το μέρος με νίτρο ψημένο και σπόγγισε το.

Για παλαιές πληγές που είναι συχνές στα κότσια και στο καλάμι και γίνονται μελανιές:
Πάρε το άνθος του χόρτου που λέγεται νυχάκι, ανακάτεψε με μέλι και βάλε το.

Όταν κοπούν νεύρα:
Πάρε ρίζα αγριομυρσίνης στούμπισε τη, ζύμωσε με λάδι και μεταχειρίσου.

Μαλακτικά που ταιριάζουν το χειμώνα και κάνουν καλά σημάδια:
Ξύγκι χήνας και γουρουνιού φρέσκα, αγριοκρέμμυδα το μέσα και λίγο λάδι.

Για καψίματα:
Λιώσε παλιά γουρουνόλιπα, έπειτα σμίξε τρεμεντίνα και κατράμι και με αυτό άλειφε ένα πανί και βάζε το στο κάψιμο.

Η ολιγοσιτία δε και η υδατοποσία συμφέρει παρά πολύ σε όλα τα τραύματα, περισσότερο δε στα νεότερα παρά στα παλαιότερα, και σε οτιδήποτε άλλο τραύμα όποιο φλεγμαίνει ή μέλλει να φλεγμανθεί, και όπου υπάρχει κίνδυνος να σφακελίσει και όπου υπάρχει κίνδυνος να επέλθει σπασμός. Η ορθοστασία δε στα τραύματα ελάχιστα συμφέρει και προ πάντων δε εάν το τραύμα είναι στα σκέλια – πόδια, ούτε να κάθεται ούτε να βαδίζει. Η ησυχία και η ακινησία συμφέρουν πάρα πολύ.
Πηγές: Ιπποκράτους-Περί ελκών (ανοικτών τραυμάτων)
Πρακτική θεραπευτική-Ι. Αναγνώστου-Εν Αθήναις 1921





Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Καταλαβαίνοντας τους καθρέφτες

Είσαι ο δημιουργός της δικής σου ζωής και πρέπει να αποδεχτείς την ευθύνη σου για όλες σου τις δημιουργίες. Όλα αυτά που έχεις φτιάξει για τον εαυτό σου είναι για να τον αγαπάς ακόμα κι αν έχεις δημιουργήσει μία δύσκολη κατάσταση. Η δημιουργία σου είναι για τον σκοπό της ανώτερης αντίληψης, θεραπείας, της ενεργητικής εξισορρόπησης και της ψυχικής προόδου. Αν είσαι σε άρνηση της άσχημης κατάστασης που βιώνεις, απορρίπτεις τη δημιουργία σου και επιλέγεις να είσαι αδύναμος..

Ο Θεός σου έδωσε την Ελεύθερη Βούληση και έχεις τη δύναμη να αλλάξεις. Για ν' αλλάξεις όμως την πραγματικότητα σου, πρέπει πρώτα να την αποδεχτείς σαν ένα κομμάτι της δημιουργίας σου...

Καθένας μας πρέπει να δεχθεί την ευθύνη του και να συνειδητοποιήσει ότι τα προβλήματα στη ζωή μας προέρχονται από τις ασυνείδητες συμπεριφορές μας και τις επιλογές μας λόγω Ελεύθερης Βούλησης. Ο θεός δε δημιουργεί βάσανα, ο άνθρωπος τα δημιουργεί. Μέσω της προσοχής, αυτό-εξέτασης και συνειδητότητας των πεποιθήσεων μας και συναισθημάτων μας, θα μπορέσουμε να θεραπεύσουμε και ν' απελευθερώσουμε την πλειοψηφία των προβλημάτων μας. Όλα πάντα γυρίζουν πίσω στον Εαυτό. Ευτυχώς, το σύμπαν είναι πάντα στο πλευρό μας παρέχοντας μας έναν καθρέφτη έτσι ώστε να βλέπουμε τον εαυτό μας. Αν βλέπουμε σε κάποιον άλλο κάτι που δεν μας αρέσει, αυτό υπάρχει μέσα μας. Η εξωτερική μας πραγματικότητα είναι ο καθρέφτης του εσωτερικού μας Είναι. Όλα όσα βλέπουμε στην οικογένεια μας και σ΄άλλους ανθρώπους είναι μία αντανάκλαση του δικού μας εσωτερικού Είναι. Δε θα μπορούσαμε να αναγνωρίσουμε τις ατέλειες τους αν δεν τις είχαμε και εμείς μέσα μας. Επίσης, όταν θαυμάζουμε κάποιον και βρίσκουμε αρετές μέσα του, αυτές οι αρετές υπάρχουν και μέσα μας.

Ο θεϊκός μας Εαυτός φέρνει πάντα ανθρώπους και καταστάσεις στη ζωή μας για να μας δείξει τι χρειάζεται να θεραπεύσουμε. Το σύμπαν είναι ο καθρέφτης μας και μέχρι να θεραπευτούν οι πεποιθήσεις μας και τα θέματα μας θα συνεχίσουμε να πέφτουμε πάνω στον εαυτό μας όπου κι αν πηγαίνουμε. Ελκύουμε σχέσεις με συγκεκριμένα άτομα, τα οποία μπορούν να μας δείξουν τους τομείς στη ζωή μας που θέλουν θεραπεία, με τις πράξεις τους και τις συμπεριφορές τους. Αυτά τα συμβόλαια γίνονται γιατί και οι 2 άνθρωποι δουλεύουν πάνω στη βασική πεποίθηση, η οποία χρειάζεται να εντοπιστεί, να αναγνωριστεί και να απελευθερωθεί. Το άλλο πρόσωπο λειτουργεί ως καθρέφτης μας ώστε να δούμε τον εαυτό μας. Ο καθένας αντανακλά πίσω σε μας τη σχέση που έχουμε με τον εαυτό μας. Είναι εκεί για να ρίξουν φως στις περιοχές του εαυτού μας που χρειάζονται θεραπεία. Η άρνηση και η κατάθλιψη μας κρατάνε στον κύκλο της αναδημιουργίας μέχρι να μάθουμε το μάθημα μας. Δε μπορούμε να είμαστε ένα δυναμικό και φωτισμένο Ον και παράλληλα να νιώθουμε θύματα των περιστάσεων. Κανένας δεν είναι θύμα. Όλα δημιουργούνται για σένα από σένα σ' ένα τέλειο σχέδιο. Τίποτα δε γίνεται τυχαία στο Σύμπαν, όλα σχεδιάζονται τέλεια για την ανάπτυξη της κάθε ψυχής. Είναι η στιγμή που όλοι μας πρέπει να θυμηθούμε ποιοι είμαστε και να μάθουμε τα μαθήματα μας και να καθαρίσουμε τα ενεργειακά μας σώματα. Η προσωπική μας δόνηση ανεβαίνει όταν εμείς είμαστε οι κυρίαρχοι της ψυχής μας, το οποίο τελικά μας ευθυγραμμίζει με το θεϊκό μας εαυτό. Όταν αυτό γίνεται δε χρειάζεται να συνεχίσουμε να ελκύουμε αρνητικές καταστάσεις χαμηλής δόνησης ή αρνητικούς ανθρώπους στη ζωή μας.

Όταν βρεθείς σε μία αρνητική κατάσταση ρώτα τον εαυτό σου «Τι αντανακλά αυτό το άτομο σε μένα? Ποια είναι η συμπεριφορά, σκέψη ή πεποίθηση που έχει αυτό το άτομο, την οποία πρέπει να θεραπεύσω μέσα στο εσωτερικό μου είναι?»

Συνήθως υπάρχουν 3 λόγοι για καθρέφτη:
Κάποιος είναι ο καθρέφτης σου για να σου δείξει πως σκέφτεσαι, αισθάνεσαι, συμπεριφέρεσαι, εκπέμπεις. Είναι η αντανάκλαση του μαθήματος που πρέπει να πάρεις. Συνήθως και οι 2 πλευρές έχουν μία βασική πεποίθηση που πρέπει να θεραπεύσουν. Και οι 2 είναι αντανακλάσεις για τον καθένα. Αυτός είναι ο πιο κοινός καθρέφτης.
Έχετε προσφερθεί εθελοντικά, σε ψυχικό επίπεδο, να είστε ο καθρέφτης για κάποιον άλλο. Μέσω των πράξεων τους, σκέψεων, πεποιθήσεων, κλπ., έχετε επιλέξει να περιμένετε μέχρι να δουν και να νιώσουν τον πόνο που επέβαλαν σε σας. Αν γίνουν μάρτυρες του πόνου σας και «αποδεχτούν» την συμπεριφορά τους, λιγοστεύουν οι πιθανότητες να επαναλάβουν αυτό το μάθημα και θα καθαρίσουν τον κάρμα τους. Μέσω της εμπειρίας και των επιπτώσεων τα μαθήματα παίρνονται εφόσον το άτομο είναι πρόθυμο να αναλάβει την ευθύνη ξεπερνώντας την ανάγκη να επαναλάβει το ίδιο μάθημα στο μέλλον.
Αν έχετε κάνει πολλή δουλειά με τον εαυτό σας, το άλλο πρόσωπο αντανακλά την πρόοδο σας. Τα άτομα θα αντανακλούν πίσω σε σας τα μαθήματα που πήρατε πρόσφατα. Ψάχνουν βοήθεια από εσάς έτσι ώστε να φωτίσουν την κατάσταση για να μπορέσουν να προχωρήσουν χωρίς να χρειαστεί να επαναλάβουν το ίδιο μάθημα ξανά και ξανά. Σ' αυτή την περίπτωση παρέχεις μία νέα προοπτική και είσαι ο Φάρος που θα φωτίσει τους άλλους ώστε να φέρουν την περιοχή του ασυνείδητου μπροστά στο Φως της συνειδητότητας και να το θεραπεύσουν.

Να καταλάβετε ότι οι καθρέφτες δεν είναι μόνο για την «ιστορία». Ο καθρέφτης έχει να κάνει με τα συναισθήματα και τις αντιδράσεις που η ιστορία προκαλεί σε μας. Μην ασχολείστε με ιστορίες όπως «αυτός / αυτή είπε, αυτός / αυτή έκανε». Συγκεντρωθείτε στην αλληλεπίδραση και πως σας έκανε να νιώσετε και πως θέλατε να αντιδράσετε. Η αντανάκλαση έχει να κάνει με το συναίσθημα που πρέπει να μεταμορφωθεί μέσα σας. Αν δεν υπάρχει συναίσθημα ή ανάγκη για να αντιδράσετε, τότε δεν υπάρχει τίποτα για να μεταμορφώσετε. Ψάξτε για το συναίσθημα.
Αν κάποιος σας κακομεταχειρίζεται, ρωτήστε τον εαυτό σας: «Πως εγώ κακομεταχειρίζομαι τη ψυχή μου, ή την ψυχή κάποιου άλλου? Που γίνομαι καταπιεστική?»
Να γίνετε ο δικός σας εσωτερικός μάρτυρας και να ρωτήσετε τον εαυτό σας:

Τι προσπαθεί να με μάθει αυτό το άτομο ή αυτή η κατάσταση?

Τι είδους συμπεριφορά μου αποκαλύπτουν η οποία είναι ο καθρέφτης της δικής μου συμπεριφοράς μου?

Ποιες αρνητικές σκέψεις και πεποιθήσεις κρατάω οι οποίες χρειάζονται απελευθέρωση?

Σε ποια πράγματα επιτρέπω να έλκονται προς εμένα? Τώρα τελευταία είμαι αρνητική ή θετική? Που κρατάω τη δόνηση μου?

Εξελίσσομαι ή περιστρέφομαι? Σε ποια σημεία επαναλαμβάνω ξανά και ξανά τα ίδια πράγματα? Ποια είναι η πεποίθηση?

Ποιο είναι το δώρο (μάθημα) που προσπαθούν να δώσουν?

Ποιο είναι το δώρο (μάθημα) που προσπαθώ να δώσω εγώ στους άλλους?



Γράφτηκε από τον/την Sabrina Reber http://howtoraiseyourvibration.blogspot.gr
Επιλογή, μετάφραση και επιμέλεια: Κατερίνα Δεκαβάλα, Αντα Καραβάνη, Νάνσυ Μακρή



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Tι σας κλέβει ή σας χαρίζει χρόνια ζωής

Η παχυσαρκία: Το αυξημένο βάρος και ειδικότερα η συσσώρευση τοπικού πάχους (η «κοιλιά»!) σχετίζονται με αυξημένη πιθανότητα πρώιμου θανάτου. Μελέτη μεγάλης κλίμακας του Ινστιτούτου Γήρανσης στις ΗΠΑ, κατά τη διάρκεια της οποίας επιστήμονες παρακολούθησαν 250.000 άτομα, ηλικίας 51-72 ετών, για 9 χρόνια, έδειξε ότι το 20% των ανδρών με τη μεγαλύτερη περίμετρο μέσης εμφάνισαν κατά 22% ­αυξημένη πιθανότητα θανάτου.

Οι καρδιαγγειακες παθήσεις: Η πιθανότητα εμφάνισης καρδιαγγειακών προβλημάτων διπλασιάζεται στους ανθρώπους που οι γονείς τους έχουν ιστορικό στεφα­νιαίας νόσου ή αγγειακού εγκεφαλικού επεισοδίου.

Η υπέρταση: Η υψηλή και αρρύθμιστη αρτηριακή πίεση στην ηλικία των 50 ετών «κλέβει» περίπου 5 χρόνια ζωής.

Ο διαβήτης: Ειδικά ο αρρύθμιστος διαβήτης προκαλεί γενικευμένη γήρανση όλων των οργάνων, και ιδιαίτερα των αγγείων, και μπορεί να «υπεξαιρέσει» ακόμη και 10-15 χρόνια από τη ζωή σας!

Η αυξημένη χοληστερίνη :Η υψηλή χοληστερίνη σχετίζεται με αυξημένο κίνδυνο αρτηριοσκλήρυνσης και καρδιαγγειακών επεισοδίων.

Το στρες: Το έντονο και χρόνιο άγχος μπορεί να αυξήσει την πίεση, το σάκχαρο και τη χοληστερίνη, να συμβάλει στη γήρανση των αγγείων μας, στην εμφάνιση κατάθλιψης και σε πολλά άλλα.

Τι σας χαρίζει χρόνια ζωής

Η σωματική δραστηριότητα: Η άσκηση είναι το σημαντικότερο αντιγηραντικό «φάρμακο»! Προστατεύει την καρδιά και βοηθά στον έλεγχο του βάρους.

Η μεσογειακή διατροφή: Η μεσο­γειακή διατροφή έχει συσχετιστεί με πολύ χαμηλότερο βαθμό εμφάνισης καρδιοπαθειών και καρκίνου σε σχέση με τη σύγχρονη «γρήγορη» και «έτοιμη» διατροφή.

Το κόκκινο κρασί: Μέχρι δύο ποτηράκια κόκκινο κρασί για τους άνδρες και ένα για τις γυναίκες, κατά τη διάρκεια του γεύματος προστατεύουν την καρδιά, αν και το κρασί συσχετίστηκε πρόσφατα από επιδημιολογικές έρευνες με την εμφάνιση καρκίνου. Η κλίμακα της προστατευτικής δράσης των αλκοολούχων ποτών για την καρδιά είναι η ακόλουθη: κόκκινο κρασί - ροζέ κρασί - λευκό κρασί - μπίρα - δυνατά ποτά.

Η σιέστα: Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη του Τμήματος Επιδημιολογίας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών, η σιέστα μπορεί να ελαττώσει τα καρδιαγγειακά επεισόδια έως και 37%.

Ο γάμος: Οι παντρεμένοι (με αρμονικό έγγαμο βίο) φαίνεται ότι ζουν περισσότερο από τους εργένηδες, σύμφωνα με επιδη­μιολογικές μελέτες.

Τα οδικά μέτρα προστασίας: H χρήση κράνους και ζώνης ασφαλείας είναι σημαντικότατα μέτρα πρόληψης των θανατηφόρων τροχαίων ατυχημάτων, στα οποία, δυστυχώς, η χώρα μας έχει θλιβερή πρωτιά.

Η «καλή» κληρονομικότητα: Σύμφωνα με τους ειδικούς, το πόσο θα ζήσουμε εξαρτάται κατά 25-35% από κληρονομικούς παράγοντες, δηλαδή από το «γερό κόκαλο» των προγόνων μας.

Το κάπνισμα: Το τσιγάρο σάς «κλέβει» κατά μέσο όρο 10 χρόνια ζωής. Αποτελεί τη σημαντικότερη αιτία θανάτου που μπορεί να προληφθεί.

Ακολουθήστε τον οδηγό για να τα εκατοστήσετε!!!




Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Η Ιατρική των Ελλήνων:Αυθεντική Διαχρονική Επιστήμη

«Αν δεν υπάρχει υγεία, όλα τα υπόλοιπα αγαθά σε τίποτα δεν ωφελούν» Ιπποκράτης. Αυτό ήταν το «μότο» των αρχαίων Ελλήνων γι αυτό και έδιναν βαρύνουσα σημασία στην υγεία αλλά και στον καλύτερο δυνατό τρόπο θεραπείας σε περίπτωση ασθενείας. Οι Έλληνες γιατροί έχουν μείνει στην ιστορία χάριν της ακεραιότητας, του καινοτομικού χαρακτήρα του έργου τους και του σεβασμού τους προς τον άνθρωπο. Εκμεταλλεύονταν αυτά που η φύση προσέφερε και έτσι θεράπευαν ανιδιοτελώς πάσης φύσης ασθένεια. Παραπλήσια σε αυτό το είδος επιστήμης είναι η σύγχρονη μέθοδος της ομοιοπαθητικής , της οποίας το όνομα απαντά για πρώτη φορά στον Ιπποκράτη, και η οποία εντοπίζει και καταπολεμά με φυσικό τρόπο την ρίζα της εκάστοτε ασθένειας, φέροντας τα συμπτώματά της σε έξαρση, προκειμένου να εξαλειφθούν τελείως. Το αντίθετό της είναι η αλλοπαθητική ιατρική, η κυριαρχούσα, δηλαδή, μέθοδος των ημερών, η οποία πολλάκις περιορίζεται στην καταπολέμηση των συμπτωμάτων και όχι της αιτίας. Ήδη από την πανάρχαια εποχή του Ερμή του Τρισμέγιστου η ιατρική επιστήμη βρισκόταν σε ένα διόλου ευκαταφρόνητο επίπεδο, καθώς και ο ίδιος ασχολήθηκε, μεταξύ των άλλων, και με τον εν λόγω κλάδο, αντλώντας υλικά από την φύση και μετατρέποντάς τα σε φάρμακα. Αλλά και από τις περιγραφές του Ομήρου συμπεραίνουμε πως οι άνθρωποι τότε γνώριζαν πώς να περιποιούνται μόνοι τους και αποτελεσματικά τραύματα, πληγές και ελαφριές ασθένειες. Ο Όμηρος, ακόμη, αναφέρει τα γνωστά σε όλους μας αγχολυτικά! Μερικοί από τις σημαντικότερους Έλληνες ιατρούς, οι οποίοι με τις μεθόδους επέφεραν ριζική τομή όχι μόνο στην εγχώρια αλλά στην παγκόσμια ιατρική είναι οι ακόλουθοι:

Ασκληπιός: Τιμούνταν ως «θεός» της ιατρικής και της υγείας γενικότερα και ιερά προς τιμήν του, στα οποία κατέφευγαν ασθενείς από όλα τα μέρη του κόσμου, υπήρχαν διάσπαρτα παντού. (π.χ. Ασκληπιείο δίπλα στο θέατρο της Επιδαύρου). - Μελάμπους: Σύμφωνα με τον Καθηγητή Πανεπιστημίου Δ. Κουρέτη, θεωρείται ο πρώτος Ψυχοσωματιστής Ιατρός, καθώς κατά την παράδοση θεράπευσε την μανία (τρέλλα) των Προιτίδων, κορών του αρχαίου βασιλιά της Τίρυνθας, Προίτου. - Κωκυτός: Ιατρός, μαθητής του Κενταύρου Χείρωνος που επισκέφθηκε τον τραυματία Άδωνη. - Εύμηλος ο Θηβαίος: συνέγραψε το έργο «Ιππιατρικόν». - Γόργασος: Προς τιμήν του υπήρχε ιερό στην Μεσσηνία, στο οποίο προσέτρεχαν ασθενείς, προκειμένου να βρουν ίαση στις ασθένειές τους. - Αισχρίων: Ιατρός από την Πέργαμο. Ήταν αυτός που δίδαξε στον Γαληνό Φαρμακολογία και ο τελευταίος, με την σειρά του, τον χαρακτήρισε «φαρμάκων εμπειρικότατον». Χαρακτηριστική ήταν η θεραπεία του για δάγκωμα λυσσασμένου ζώου, την οποία αναφέρει ο Γαληνός. Έβαζε στάχτη από καβούρια, τους ποτάμιους καρκίνους, όπως τους αποκαλεί. - Απολλώνιος ο Κιτιεύς: Ο σημαντικότερος Κύπριος Ιατρός, που συνέγραψε τα «περί Επιληψίας» και «Περί Άρθρων Πραγματεία», όπου περιγράφει την ανάταξη εξαρθρωμένων μελών του ανθρωπίνου σώματος με τεράστια ακρίβεια (τον αναφέρει και ο Ιπποκράτης). - Δάρδανος: Έφερε το παρανόμι Ασκληπιάδης και θεωρούνταν πρόγονος του Ιπποκράτη. - Αρεταίος: Από αυτόν έλαβε το όνομά του ο «Διαβήτης». - Ηρόφιλος: Πρώτος διατύπωσε την θεωρία ότι τα συναισθήματα πηγάζουν από τον εγκέφαλο και όχι από την καρδιά. - Ηρακλείδης ο Ταραντίνος: Στρατιωτικός ιατρός, ο οποίος ασχολήθηκε κυρίως με την χειρουργική αλλά και με την παθολογία, την οφθαλμολογία και την φαρμακολογία. - Φίλιππος ο Ακαρνάν: Προσωπικός ιατρός του Μ. Αλεξάνδρου, όπως και οι Αλέξιππος, Ανδροκίδης, Παυσανίας, κ.α. - Ευήνωρ: Περίφημος γυναικολόγος. - Δημήτριος Απαμεύς: Εισήγαγε τους όρους: «μανία, πριαπισμός, φρενίτις, ληθαργία». - Ξενοφών ο Αλεξανδρινός: Ασχολήθηκε με την θεραπεία του καρκίνου. - Σωρανός: διάσημος γυναικολόγος, γνωστός και ως «πρίγκηψ των ιατρών», όπως τον αποκαλούσαν. - Ασκληπιάδης: Ψυχίατρος που θεράπευε τους ψυχασθενείς με διάφορα είδη λουτρών και κατάλληλη μουσική. - Ερασίστρατος: Αυτός έκανε την διάκριση των νεύρων σε κινητικά και αισθητικά. Την ανακάλυψη αυτή, βέβαια, την έχουν αποδώσει στους Μπελ και Μαγκέντι. - Αγαθίας ο Σχολαστικός: Μιλά για την αύρα του σώματος «Σώμα φέρων σκιοειδές αδερκέι σύμπνοον αύρη». Τέτοιες θεωρίες σφετερίστηκαν πολύ αργότερα διάφορες θρησκείες της Ανατολής, με αποτέλεσμα σήμερα να χαρακτηρίζονται ως Παραϊατρική!

Φυσικά οι αρχαίοι Έλληνες ιατροί και φαραμακολόγοι (πατέρας της Φαρμακολογίας θεωρείται ο Διοσκορίδης, ο οποίος επισκέφθηκε πολλά μέρη στον κόσμο προς αναζήτηση βοτάνων)είναι τόσοι πολλοί που ένα άρθρο δεν δύναται να περικλύσει τον αριθμό και το έργο τους. Δεν μπορούμε, όμως, να μην αναφερθούμε σε δύο μεγάλες προσωπικότητες της ελληνικής ιατρικής, οι μέθοδοι των οποίων χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα σε όλον τον κόσμο, και αυτοί δεν είναι άλλοι από τους Ιπποκράτη και Γαληνό. Αυτό, ωστόσο, δεν σημαίνει πως οι γιατροί, στους οποίους δεν αναφερθήκαμε διεξοδικά, είναι ήσσονος σημασίας. Εξίσου σημαντικοί είναι και οι Έλληνες Φαρμακολόγοι ή Φαρμακοποιοί, οι οποίοι, όπως λέει και το όνομά τους, ποιούσαν, έφτιαχναν φαρμακα, στηριζόμενοι στην φύση, σε αντίθεση με την σύγχρονη εποχή που περιορίζονται σε απλή μεταπώλησή τους από τις Φαρμακοβιομηχανίες. Τέτοι ήταν ο Διοσκορίδης, όπως προαναφέραμε, ο φιλόσοφος Αριστοτέλης, που γνώριζε πολλά από ριζοτομία και βοτανολογία και ο μαθητής του Θεόφραστος αλλά και πολλοί άλλοι… Ο Ιπποκράτης, «ο πατέρας της Ορθολογικής Ιατρικής», όπως τον αποκαλούν παγκοσμίως, μιλά ξεκάθαρα και κατονομάζει την Ομοιοπαθητική Ιατρική: «Τα όμοια των ομοίων εισίν ιάματα». Ο όρκος του απαγγέλλεται μέχρι σήμερα στις Ιατρικές Σχολές, στον οποίον συνοψίζει για κάθε μελλοντικό γιατρό τα εξής: «Να τιμά σαν τους γονείς του αυτόν που του δίδαξε την ιατρική Να διδάσκει αφιλοκερδώς την τέχνη του σε όποιον θέλει να την ακολουθήσει, με την προϋπόθεση να τηρήσει και αυτός με την σειρά του τον όρκο. Να προσφέρει ΜΟΝΟ ζωή και όχι θάνατο, ακόμα και αν του το ζητήσει ο ίδιος ο ασθενής (αυτό ισχύει και στην περίπτωση της έκτρωσης – «άμβλωσης», όπως ρητά αναφέρει) Να τηρεί το ιατρικό απόρρητο και να μην μεταφέρει ό,τι συναντά στο κάθε σπίτι Να είναι εγκρατής». Το περιοδικό «Ιέραξ» της Ελληνικής Ακαδημίας της Βασκωνίας-Μπιλμπάο αναφέρει: Ο Ιπποκράτης είναι ο πατέρας του όρκου, τον οποίον, όποιος έμελλε να αφιερωθεί στην Ιατρική, έπρεπε να απαγγείλει». Αλλά και η Γαλλίδα ελληνίστρια Jacqueline de Romilly περιγράφοντας το έργο του Ιπποκράτη, καταγράφει (Emile Baulieu, Collège de France, Pour l’ Amour du Grec): «Τι κείμενο! Τι πολιτισμός!» Ο Γ. Κρύκας στο περιοδικό «Ιστορία (τ. 52)» αναφέρει: «Ο Ιπποκράτης επιχειρούσε επεμβάσεις που και σήμερα είναι δυσκολότατες (π.χ. διάνοιξη κρανίου με τρυπάνι). Επανέφερε στην θέση τους εξαρθρωμένα μέλη , έκοβε τα σεσηπότα, πραγματοποιούσε πλευρεκτομές, παρακεντήσεις στον θώρακα και στην κοιλιά, άνοιγε περινεφρικά αποστήματα, χειρουργούσε αιμορροΐδες και συρίγγια, χρησιμοποιούσε καθετήρα για να αφαιρέσει λίθους από την κύστη, πραγματοποιούσε δύσκολες επεμβάσεις στο κρανίο με χαλύβδινα εργαλεία και χρησιμοποιούσε στο χειρουργείο του φλεβοτόμους, οστεολαβίδες, μηχανήματα, πριόνια, μαχαίρια, βελόνες, τρυπάνια, μητροσκόπια και τόσα άλλα».

Συνεχιστής της Ιπποκρατικής Ιατρικής θεωρείται ο Γαληνός, ο οποίος αναγνωρίζεται και ως ο Ιδρυτής της Πειραματικής Φυσιολογίας και της Ανατομικής. Το περιοδικό Halcon αναφέρει: «Είναι ο συνεχιστής του Ιπποκράτη. Υπήρξε κατά την διάρκεια ολόκληρου του Μεσαίωνα ο κατ’ εξοχήν γιατρός της Οικουμένης, με τρόπο ώστε και το όνομά του να χαρακτηρίζει κάποιον ως γιατρό(…) Για τον Γαληνό η φύση διαθέτει δύναμη δημιουργική. Τον χαρακτηρίζει, όπως και τον Ιπποκράτη, βαθύτατη ηθική. Εκτιμούσε ότι αυτό που ο γιατρός εξετάζει είναι πάνω απ’ όλα ο άνθρωπος και όχι μία ακόμη κλινική περίπτωση. Για να θεραπεύσεις την ασθένεια πρέπει να εκτιμήσεις τον ασθενή ως ανθρώπινη αξία». Επιτελούσε και αυτός με την σειρά του δυσχερείς επεμβάσεις, όπως η εκτομή στέρνου για να θεραπεύσει παθήσεις της καρδιάς, και περιέγραψε την θεραπεία των νευρικών παθήσεων εξαιτίας πυρετού, για την οποία βραβεύτηκε αργότερα με νόμπελ ο Αυστριακός Wagner. Η ιατρική των Ελλήνων, σεβόμενη πάνω και πέρα απ’ όλα τον άνθρωπο, έφτασε σε πολύ υψηλό επίπεδο τόσο εξέλιξης όσο και αποτελεσματικότητας και έδωσε τα «φώτα» της σε όλη την οικουμένη! Δεν είναι τυχαίο άλλωστε το γεγονός ότι η συντριπτική πλειοψηφία των ιατρικών όρων σε ολον τον κόσμο έχει ρίζες ελληνικές, κάτι που θα αναλύσουμε στο επόμενο άρθρο μας. -


Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Ο Νόμος της Αβλάβειας

Ο Νόμος της Αβλάβειας…

Κάθε φορά που επικρίνεις τον Εαυτό σου,
κάθε φορά που δεν φροντίζεις τον Εαυτό σου,
κάθε φορά που δεν σέβεσαι τον Εαυτό σου,
κάθε φορά που προσπαθείς να γίνεις τέλειος,
κάθε φορά που φοβάσαι,
κάθε φορά που ντρέπεσαι για εσένα,
κάθε φορά που συγκρίνεσαι,
κάθε φορά που νομίζεις ότι δεν είσαι άξιος να έχεις τις δικές σου ανάγκες,
κάθε φορά που θεωρείς ότι είσαι λίγος και απαξιώνεις εσύ ο ίδιος την εργασία σου,

κάθε τέτοια φορά που το κάνεις…

έχεις πάρει τα μάτια σου από τον Θεό και τα έχεις στρέψει προς αυτόν τον μηχανιστικό τρόπο ζωής, που γεμίζει τον εσωτερικό σου κόσμο με σκιές, δίνοντάς τους ζωή μέσα σου...
Τις τρέφεις και τις αφήνεις να σε θρέψουν, με ότι λιγότερο έχει η Ανθρώπινη Φύση....Την κοινή ασθένεια του εγωισμού!

Δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση να βλάψεις τον Εαυτό σου, χωρίς συγχρόνως να βλάπτεις και τους άλλους…Και είναι ανάλογο του δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση να βλάψεις τους άλλους, χωρίς, συγχρόνως, να βλάψεις τον Εαυτό σου…

Ας ξεκινήσουμε από αυτό, για να νιώσουμε τι καλύτερο μπορούμε να κάνουμε για εμάς και για τους άλλους, με πνευματική συγχρονικότητα, λυτρώνοντας από την επίκριση τον Εαυτό μας και τους άλλους…

Η ανάγκη να γινόμαστε επικριτικοί, σημαίνει ότι κάπου μέσα μας έχουμε αφήσει άγνωστες περιοχές στην εσωτερική «Ζώνη» της Ελευθερίας.

Η πιο δημιουργική μου εργασία είναι να γνωρίσω αυτό το υπέροχο πλάσμα που Είναι «Εγώ», χωρίς παρεμβολές του αυτοματοποιημένου «εγώ» μου…

Το να αποκτώ Συνείδηση της Ύπαρξής μου, θα μπορούσε να είναι αυτή η περιοχή του Πνεύματος μέσα μου, που σφύζει από Ζωή και Σιωπή…

Η μεγαλύτερη υπέρβαση που μπορεί να κάνει ένας άνθρωπος είναι να ξεπεράσει τις δεισιδαιμονίες του…Εκεί είναι όλος ο αγώνας του καλού και του κακού και της μη Συνειδητής Ζωής…

Κάποια στιγμή ο Δρόμος σε φτάνει στο σημείο να Είσαι ο ίδιος αυτός που οδηγεί, με αυτόν που περπατά στο μονοπάτι του…


Βάσω Νικολοπούλου


Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Η αντίσταση στην αφύπνιση και το βλέμμα της κένωσης

Πριν μελετήσεις το Ζεν,

τα βουνά είναι βουνά και τα ποτάμια είναι ποτάμια.


Όταν αρχίσεις να μελετάς το Ζεν

τα βουνά δεν είναι πια βουνά μήτε τα ποτάμια ποτάμια.


Σαν αποκτήσεις τη Φώτιση όμως

τα βουνά ξαναγίνονται βουνά

και τα ποτάμια ξαναγίνονται ποτάμια.



Ο μέσος σύγχρονος άνθρωπος, μπορούμε να πούμε, δε ζει αληθινά αλλά παρασέρνεται από όσα καθημερινά του συμβαίνουν. Ανεβοκατεβαίνει σύμφωνα με τα κύματα της ζωής χωρίς να στοχάζεται ποτέ για το νόημα, την αξία ή το σκοπό της. Αφοσιώνεται στην ικανοποίηση των αισθήσεών του και προσπαθεί να αποκτήσει υλικά αγαθά, να ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους και να ικανοποιήσει τις ατέλειωτες φιλοδοξίες του. Αν λίγο ωριμάσει, όπως λέμε, υποτάσσει την προσωπική του ικανοποίηση στην εκπλήρωση των διαφόρων οικογενειακών και κοινωνικών καθηκόντων χωρίς να καταβάλει όμως προσπάθεια να κατανοήσει από ποια πηγή πηγάζει κι αυτή η επιθυμία του. Ο μέσος σύγχρονος άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του «θρήσκο» και εκνευρίζεται μ’ αυτόν που αμφισβητεί την πίστη του αλλά η θρησκεία του είναι εξωτερική και συμβατική. Απλώς συμμορφώνεται στο τυπικό της εκκλησίας και λαμβάνει μέρος στις τελετουργίες της κι αισθάνεται πως έχει πράξει ό,τι είναι απαραίτητο σ’ αυτό τον τομέα. Η πίστη του σ’ ένα μελλοντικό παράδεισο, αν τυχόν πιστεύει σε κάτι τέτοιο, είναι εντελώς θεωρητική, όπως αποδεικνύεται από το γεγονός ότι κάνει τα πάντα για να αναβάλλει όσο το δυνατόν περισσότερο την αναχώρησή του, για να γευτεί τις ουράνιες απολαύσεις. Με λίγα λόγια, πιστεύει ότι η μόνη πραγματικότητα είναι αυτός ο φυσικός κόσμος, που μπορεί να τον δει και να τον αγγίξει και γι’ αυτό είναι γερά γαντζωμένος στα επίγεια αγαθά και τους αποδίδει ζωτική αξία.

Συμβαίνει καμιά φορά αυτός ο μέσος άνθρωπος να εκπλαγεί από μια αλλαγή στον εσωτερικό του κόσμο η οποία μπορεί να προέλθει κάτω από μια σειρά αλλεπάλληλων απογοητεύσεων ή μετά από ένα ισχυρό συναισθηματικό σοκ όπως είναι μια σοβαρή αρρώστια, μια χρεοκοπία, μια απώλεια ενός αγαπημένου ανθρώπου. Κάποιες φορές πάλι, η αλλαγή αυτή μπορεί να γίνει σταδιακά, μέσα σε πλήρη υγεία κι ευημερία και να μην μπορεί να αποδοθεί σε κάποια συγκεκριμένη αιτία. Η αλλαγή αυτή παρουσιάζεται με το αίσθημα του ανικανοποίητου, με μια αόριστη αίσθηση ελλείψεως. Είναι κάτι το ακαθόριστο κι άπιαστο που είναι αδύνατον να περιγράψει.


Στην παραπάνω κατάσταση, προστίθεται βαθμιαία, η αίσθηση της ματαιότητας και της “μη πραγματικότητας” της συνηθισμένης ζωής. Όλες οι προσωπικές υποθέσεις οι οποίες πριν απορροφούσαν τόσο την προσοχή και το ενδιαφέρον του, μοιάζουν σαν να αποσύρονται ψυχολογικά στο βάθος. Χάνουν τη σημασία και την αξία τους. Καινούργια προβλήματα αναδύονται στην επιφάνεια. Το άτομο αρχίζει να ερευνά την αρχή και το νόημα της ζωής, να αναρωτιέται ποια είναι η αιτία για ένα σωρό πράγματα, τα οποία πριν θεωρούσε δεδομένα, να στοχάζεται πάνω στην ανθρώπινη δυστυχία, στον πόνο, στην ανισότητα, στην έλλειψη ελευθερίας.

Όταν ο άνθρωπος φτάσει σ’ αυτό το σημείο, έχει την τάση να παρεξηγεί και να παρερμηνεύει την κατάστασή του. Τρομοκρατημένος με την πιθανότητα διανοητικής ανισορροπίας, προσπαθεί να την καταπολεμήσει με διάφορα μέσα, κάνοντας απελπισμένες προσπάθειες να προσκολληθεί ξανά στην πραγματικότητα της συνηθισμένης ζωής που δείχνει να του γλιστράει μέσα απ’ τα χέρια του. Συχνά ρίχνεται με τα μούτρα σε μια δίνη εξωτερικής δράσης, αναζητώντας νέες απασχολήσεις, νέα ερεθίσματα, νέες εντυπώσεις και νέες μάταιες κοινωνικές συναναστροφές. Με αυτό τον τρόπο καταφέρνει για ένα διάστημα να ξαλαφρώσει λίγο την κατάστασή του αλλά δεν μπορεί να απαλλαγεί από αυτήν εντελώς. Η αίσθηση της ματαιότητας εξακολουθεί να υπάρχει στα βάθη του είναι του, υπονομεύοντας τα θεμέλια της καθημερινής ζωής του, οπότε μπορεί να ξεσπάσει πάλι ύστερα από πολύ καιρό, με καινούργια ένταση. Η κατάσταση του ανευχαρίστητου και της ταραχής γίνεται όλο και πιο οδυνηρή και το αίσθημα του εσωτερικού κενού πιο αφόρητο. Όλα όσα αποτελούσαν την ζωή ως τώρα, του φαίνεται πως εξαφανίζονται σαν όνειρο, ενώ κανένα φως δεν φαίνεται ακόμα πουθενά. Στην πραγματικότητα, δεν ξέρει καν την ύπαρξη ενός τέτοιου φωτός ή δεν μπορεί να πιστέψει ότι κάποιο φως μπορεί ποτέ να τον φωτίσει.

Κάθε προσπάθεια να κρατηθεί στην επιφάνεια θα αποδειχθεί τελικά μάταιη και το μόνο που θα καταφέρει είναι να καθυστερήσει την πνευματική του αφύπνιση. Το εσωτερικό φως πάντα θα λάμπει αλλά απαιτείται μεγάλο θάρρος, επιμονή, πειθαρχία και παράδοση για να αντέξει κανείς την κατάρρευση της εξωτερικής πραγματικότητας και να εισχωρήσει στην πραγματικότητα του εσωτερικού κόσμου. Επιμονή και πειθαρχία σ' αυτό που συμβαίνει γιατί όλα τότε αναποδογυρίζουνε. Θάρρος για να αποδεχτείς το παράλογο. Τα βουνά δεν είναι πια βουνά μήτε τα ποτάμια είναι ποτάμια. Καθώς ο άνθρωπος οπισθοδρομεί από το ακραίο σημείο της πύκνωσης των μορφών σε όλο και πιο εσωτερικές περιοχές, απαλλάσσεται τελικά από τη δουλεία των αισθήσεων και της αισθησιοκρατούμενης λογικής για να καταφέρει να ζήσει τα βαθύτερα περιεχόμενα του ψυχικού του κόσμου. Η εξωτερική πραγματικότητα φαίνεται πλέον μη πραγματική, πλασματική και η εσωτερική πραγματικότητα, η οποία περιέχει αρχετυπικές εικόνες, γίνεται η μόνη πραγματικότητα. Όταν όμως ο άνθρωπος εξαντλήσει την αφομοίωση των αρχετύπων, που προβάλλουν τη σκιά τους στον έξω κόσμο και τροποποιούν την όψη του, εισχωρεί σε μια περιοχή κενή από σύμβολα. Όπως η τροφή που εισέρχεται στον οργανισμό με συγκεκριμένη μορφή διασπάται και γίνεται άμορφη με το μάσημα και τελικά διαλύεται στο πεπτικό σύστημα για να μεταλλαχθεί σε ενέργεια έτσι και στην ψυχική περιοχή έπειτα από μια διεργασία απειράριθμων αλχημικών μεταστοιχειώσεων φτάνει κανείς στην κατάσταση που είναι γνωστή στο ΖΕΝ ως «κενό» ή κένωση.



Ο άνθρωπος που έχει φτάσει στην παραπάνω κατάσταση κι ο άνθρωπος που κυριαρχείται από τις αισθήσεις του, ιδιαίτερα από την όραση, βλέπουν φαινομενικά τον ίδιο κόσμο με μια διαφορά. Ο πρώτος, σε αντίθεση με τον δεύτερο, μεταφέρει με το βλέμμα της κένωσης, στον έξω κόσμο, την εσωτερική αίσθηση της κένωσης, που είναι καθαρή συνειδητότητα. Τα βουνά ξαναγίνονται βουνά, η εξωτερική πραγματικότητα ξαναγίνεται πραγματικότητα, αλλά λουσμένη πλέον στην «ουσία» που εκπηγάζει από τον χώρο του κενού και που ρέει προς τα έξω από την εσώτατη περιοχή του ανθρώπου.

Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Αλαζονία-Πνευματική υπερηφάνεια

Πρώτα, βρισκόμαστε στο επίπεδο του χαρακτήρα, συνοδευόμενο από τον πόνο, τον αρνητισμό, βουτηγμένοι σ’ έναν εγωιστικό τρόπο ζωής.
Κατόπιν, μαθαίνουμε πως υπάρχει ένα επίπεδο που θα μπορούσαμε να μην πονάμε, και προσπαθούμε να μάθουμε γι’ αυτό, ώστε να το γνωρίσουμε.
Φτάνουμε να πιστέψουμε πως υπάρχει, και να ψάξουμε μέσα μας…..

Αυτό όμως σημαίνει, και την έναρξη για μας, μιας ζωής που θα μας τοποθετήσει μέσα σε αυτόν τον κόσμο.

Η πορεία στη συνέχεια είναι η αντικατάσταση. Προσπαθούμε, στη θέση του πόνου και της απαισιοδοξίας, να ζούμε στο θετικό, το οποίο μας κάνει να διαπιστώνουμε στην πορεία, πως δεν πονάμε πια……. Τουλάχιστον στην αρχή, όπως πονούσαμε.

Κι ενώ κλιμακωτά αλλάζουμε με το πέρασμα του χρόνου, των εμπειριών, και τη δική μας αντιμετώπιση στα πράγματα για μας και τη ζωή μας, (επειδή αλλάζουμε οι ίδιοι), διαπιστώνουμε πως οι επιθυμίες μας τελικά, ήταν και η αιτία όλου μας του πόνου.

Για την ακρίβεια, οι υλικές επιθυμίες μας. Κι αυτό γιατί «η επιθυμία», είναι μία πολύ όμορφη δύναμη. Αυτή μας κινεί……. Στη συνέχεια, η επιθυμία μας για την εξέλιξη, είναι και αυτή που θα μας κάνει τελικά να πάρουμε δύναμη και να προχωρήσουμε, ακόμα πιο πέρα. Οι επιθυμίες μας έκτοτε, γίνονται πνευματικές.

Όμως ο εγωισμός, ενώ παραμένει, δεν γίνεται αντιληπτός. Κι αυτό γιατί ενώ έχει μετατραπεί σε υπερηφάνεια, και πνευματική αλαζονεία, είναι τόσο δυσδιάκριτος, που δεν αντιλαμβανόμαστε την παραπλάνηση, γιατί νιώθουμε πως είμαστε, ζούμε ήδη στο επίπεδο της Ψυχής.

Τα πράγματα δεν σταματούν εδώ. Ακόμα και το επίπεδο της Ψυχής, δεν είναι παρά ένα στάδιο το οποίο πρέπει να υπερβούμε. Γιατί τότε μόνο θα αντιμετωπιστεί ο εγωισμός μας, ο οποίος έχει τις ρίζες του στο Εγώ. (με έψιλον κεφαλαίο). Αυτό, αφορά την Ατομικότητα, η οποία βρίσκεται πάνω από την Ψυχή. Άρα στο επίπεδο της Ψυχής, δεν μπορεί να νικηθεί ο εγωισμός, γιατί αφορά το άλλο άκρο της δύναμης του Εγώ.

Μόνο στο επίπεδο του Εγώ αντιμετωπίζεται. Γιατί μόνο εκεί, μπορούμε να αντιληφθούμε, πως ο κάθε ένας βρίσκεται απλά σε ένα επίπεδο, το οποίο αποτελεί μία μεγάλη λεωφόρο που καταλήγει για όλους μας, σε έναν και μοναδικό προορισμό. Και δεν έχουμε καμιά διαφορά από όλους τους άλλους, επειδή είμαστε απλά κάποια βήματα πιο πέρα από κάποιους, ή από τους πολλούς…….

Με την Ψυχή, αναγνωρίζεται η Αγάπη, όμως με την Ατομικότητα, είναι που μας γίνεται αντιληπτή η Θέληση. Και μόνο με αυτήν τελικά, «νικάμε» το τελευταίο κάστρο των χιλιάδων «μικρών εγώ» που δημιουργήσαμε στους αιώνες, με μοναδικό σκοπό, να προστατέψουμε το σώμα μας, που κάποτε νομίζαμε πως είμαστε οι ίδιοι…..

Αυτό το κάστρο, είναι η «αλαζονεία», και η «πνευματική υπερηφάνεια»!
Όμως, αυτό που πραγματικά είμαστε, είναι καθαρή συνειδητότητα. Ή καλύτερα, «σπινθήρες», από την ίδια τη φωτιά του Θεού.

Άρα μέσω του χαρακτήρα (που αφορά το σώμα), τιθέμεθα να υπερβούμε τον εαυτό μας για να πάμε στην Ψυχή, ώστε να υπερβούμε κατόπιν και αυτήν, για να φτάσουμε στην Ατομικότητα.

Η προσωπικότητα σχετίζεται με την Άγνοια, η Ψυχή με την Αγάπη, και η Ατομικότητα με την Ελευθερία. Όμως σε όλα αυτά, μας γίνεται λιθαράκι λιθαράκι «φανερή» η Γνώση, η Νόηση, ή αλλιώς το Σχέδιο του Θεού, ανάλογα το στάδιο το οποίο διανύουμε……

Και το ταξίδι μας συνεχίζεται…….

Νίκη Σλαύκου




Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή