Σελίδες

Παρασκευή 31 Ιανουαρίου 2014

Μάθε αν προέρχεσαι από τα άστρα...

To ερωτηματολόγιο που ακολουθεί, υπάρχει στο βιβλίο «Από Αλλού», του Σκοτ Μάντελκερ και με αυτό μπορείτε να καταλάβετε αν είστε Starseed (Αστροσπορά).


Παιδική Ηλικία
1. Είχες συχνά σκέψεις, ονειροπολήσεις ή φαντασιώσεις σχετικές με εξωγήινους, ΑΤΙΑ ή άλλους κόσμους;
2. Αισθανόσουν σαν τα συνηθισμένα πράγματα γύρω σου να ήταν κατά κάποιο τρόπο παράξενα; - π.χ. το ανθρώπινο σώμα, το χρώμα του ουρανού, των δέντρων και της φύσης, η ανθρώπινη αρχιτεκτονική, οι ενήλικες
3. Αισθάνθηκες ποτέ σαν οι γονείς σου να μην ήταν οι πραγματικοί σου γονείς, σαν να είχες ένα χαμένο αδερφό ή αδερφή ή ένα σπίτι σε κάποιο μακρινό μέρος;
4. Είχες μαγικά όνειρα πετάγματος, αόρατων πνευματικών φίλων ή λήψης ιδιαίτερης καθοδήγησης και προστασίας;

Η Προσωπικότητά σου
6. Είσαι καλοσυνάτος, ευγενικός, ειρηνικός και μη επιθετικός – όχι απλά μερικές φορές αλλά σχεδόν πάντα;
7. Πληγώνεσαι, λυπάσαι και μπερδεύεσαι από την όλη ανθρώπινη φαυλότητα και σκληρότητα στον κόσμο;
8. Αισθάνεσαι ότι τα χρήματα, τα αποκτήματα και μια επιτυχής καριέρα δεν είναι πράγματι πολύ σημαντικά;
9. Αισθάνεσαι μερικές φορές πιο οικεία με τα φυτά και τα ζώα απ’ ό,τι με τους ανθρώπους;
10. Έχεις γενικά ευαισθησία, ενδιαφέρον, έγνοια και γενναιοδωρία για τους άλλους γύρω σου;

Οι Εμπειρίες σου
11. Αισθανόσουν διαφορετικός, εκτός τόπου ή κάπως αποξενωμένος από την ανθρώπινη κοινωνία σε όλη σου τη ζωή;
12. Είχες όνειρα, οράματα ή θεάσεις ιπτάμενων δίσκων, τα οποία σου ενέπνευσαν πραγματική πνευματική ανάπτυξη;
13. Είχες δραματικά όνειρα πλανητικών αλλαγών, γεωλογικής και κοινωνικής αναστάτωσης, του τέλους του κόσμου, ή του μελλοντικού πολιτισμού;
14. Είσαι λογικός, επιστημονικός, μη συναισθηματικός και κάπως μπερδεμένος μπροστά στο καυτό πάθος και επιθυμίες;
15. Είχες ξεκάθαρη και εξυψωτική επαφή με καλοπροαίρετους, καλόκαρδους και υψηλά εξελιγμένους εξωγήινους;

Τα Ενδιαφέροντά σου
16. Ενδιαφέρεσαι για την επιστημονική φαντασία, την επική φαντασία, τους αγγέλους, την υψηλή τεχνολογία και τις προφητείες για τον κόσμο;
17. Ενδιαφέρεσαι για την Ατλαντίδα, τη Λεμουρία, το τσάνελινγκ, τις Πυραμίδες, τις ιδέες της Νέας Εποχής και τα ΑΤΙΑ;
18. Ενδιαφέρεσαι για το διαλογισμό, για την εναλλακτική θεραπευτική ή για το να φέρεις αγάπη και φως στον κόσμο;
19. Πιστεύεις ότι η ανθρώπινη κοινωνία αγνοεί τις πνευματικές αλήθειες που ξέρεις να είναι αληθινές;
20. Έχεις μια ισχυρή αίσθηση σκοπού κι αισθάνεσαι ότι η αποστολή σου είναι να βοηθήσεις τη Γη και την ανθρωπότητα;

Αποτιμώντας την Εξωγήινη Ιδιότητά σου
Για κάθε ερώτηση που απάντησες ΝΑΙ, δώσε στον εαυτό σου 5 πόντους και μετά κάνε την πρόσθεση. (Για κάθε «ΑΡΚΕΤΑ», δώσε στον εαυτό σου 3 πόντους.)
75-100 πόντοι: Κατά τη γνώμη μου, είσαι οπωσδήποτε μια εξωγήινη ψυχή – αλλά ίσως αυτό να μην σε εκπλήσσει!
25 – 75 πόντοι: Μπορεί να είσαι ή να μην είσαι ένα αστρικό άτομο, και χρειάζεται να το εξετάσεις περισσότερο για να μάθεις στα σίγουρα.
00 – 25 πόντοι: Μάλλον δεν είσαι εξωγήινη ψυχή. Αλλά γιατί ενδιαφέρεσαι τόσο για αυτά τα θέματα;

Επίλογος
Αν κάποιο πνεύμα συνομιλεί μαζί σου στα όνειρά σου, λέγεται «γκούρου», πνευματικός διδάσκαλος. Ο Ντέιβιντ Γουίλκοκ λέει ότι το πνεύμα που μιλάει μαζί του είναι ο αιγυπτιακός θεός Ρα.
Ο Ντέιβιντ Άικ εξηγεί επί μακρόν ότι ο πνευματικός του διδάσκαλος/καθοδηγητής είναι ένας θεός των Ίνκα.
Ένας από τους ιδρυτές της σύγχρονης ψυχοθεραπείας, ο Καρλ Γιουνγκ, έγραψε ότι το πνεύμα που τον καθοδηγούσε στα όνειρά του και έξω από αυτά, ήταν ο «ξεχασμένος από την ανθρωπότητα θεός» Αμπράξας.
Ο Σωκράτης, σύμφωνα με τους Πλάτωνα, Ξενοφώντα, Πλούταρχο κλπ., έλεγε ότι καθοδηγείτο από ένα πνεύμα (το γνωστό "δαιμόνιο") το οποίο πολλοί ταυτίζουν με τον Απόλλωνα. Έλεγε ότι του μιλούσε στο νου του και Το άκουγε, ήδη από τότε που ήταν παιδί.

Όταν ο χριστιανισμός έγινε η θρησκεία της τότε παγκόσμιας αυτοκρατορίας, της Ρωμαϊκής και αργότερα της Βυζαντινής, χρειαζόταν ένα ενιαίο δόγμα που θα συνένωνε τους διαφορετικούς λαούς της Επικράτειας κάτω από τη θεοκρατική εξουσία. Αν λοιπόν δεν πίστευες στον βυζαντινό αυτοκράτορα, τον Πατριάρχη και τη Βίβλο και είχες άλλες διασυνδέσεις με τον πνευματικό κόσμο (και δεν δεχόσουν να αλλαξοπιστήσεις), εθεωρείσο σατανικός και περνούσες από βασανιστήρια.
(γνωρίζω από πρώτο χέρι το "αντιαιρετικό" κόλλημα και τις δραστηριότητες των σύγχρονων χριστιανών).

Η ανθρωπότητα μπαίνει τώρα σε μια «Νέα Εποχή», όπου ο υλισμός και τα κάθε είδους δόγματα θα εξασθενίσουν και όπου μια βιωματική γέφυρα θα μας ενώνει με τον κόσμο του πνεύματος. Υπάρχουν εκείνοι που βλέπουν αυτή την αλλαγή ως την Έλευση του Αντίχριστου, ως μια λυπηρή επαναφορά του παραλογισμού και των δεσιδαιμονιών στην κοινωνία, ενώ άλλοι πάλι τη θεωρούν ένα κλειδί που θα ξεκλειδώσει τη θύρα του ιερού.



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Η ουσία της ύπαρξής μας

Το μόνο σίγουρο όταν γεννιόμαστε είναι, ότι μια μέρα θα φύγουμε από το σώμα αυτό επειδή είναι απολύτως προσωρινό.

Μπορεί να φύγουμε μετά από μερικές μέρες, μήνες ή μετά από λίγα χρόνια ή μετά από πολλά χρόνια. Όμως θα φύγουμε. Τι θα γίνει από την μέρα που αναλαμβάνουμε το σώμα, μέχρι την μέρα που θα το εγκαταλείψουμε, είναι άγνωστο.

Μπορεί να είναι ευχάριστο ή δυσάρεστο – μπορεί να είμαστε πλούσιοι ή άποροι, ανήθικοι ή ηθικοί, ευτυχισμένοι ή δυστυχισμένοι, υγιείς ή άρρωστοι, αρτιμελείς ή με σωματικές δυσκολίες.

Όλα αυτά διαφέρουν από άτομο σε άτομο ανάλογα με τις επιλογές της ψυχής, εκτός από την τελική απελευθέρωση μας από το προσωρινό σώμα κάποια στιγμή, συνήθως πριν από τα 100 χρόνια της ζωής.

Ερχόμαστε χωρίς τίποτα και θα φεύγουμε με τίποτα. Το μόνο που θα αλλάξει από το ερχομό μέχρι την αποχώρηση μας, είναι οι γνώσεις και η καλλιέργεια του χαρακτήρα μας ή των αρετών, που θα πάρουμε μαζί μας για την συνέχεια.

Παρόλο που το σώμα μας είναι προσωρινό και τρωτό, η ζωή – η ουσία μας, είναι αιώνια και άτρωτη.

Όταν πιστεύουμε ότι είμαστε μόνο το σώμα, φοβόμαστε την αποχώρηση μας από το προσωρινό μας σώμα. Βασίζουμε την ασφάλεια και την αξία μας πάνω στην κατάσταση και εμφάνιση του σώματος. Πως φαίνεται και αν αρέσει στους άλλους. Αν είναι ψηλό, κοντό, χοντρό, λεπτό. Πως είναι η μύτη, τα μαλλιά και οι μηροί. Αν το σώμα είναι νέο και ευλύγιστο ή ηλικιωμένο και δύσκαμπτο, υγειές ή άρρωστο. Ζηλεύουμε τα σώματα των άλλων.

Είναι σαν να αξιολογούμε την αξία και την ασφάλεια μας ανάλογα με την κατάσταση και τη μάρκα του αυτοκινήτου μας. Πράγματι κάποιος αξίζει σύμφωνα με το αυτοκίνητο του; Είναι πιο άξιος αγάπης και σεβασμού;

Όταν πιστεύουμε ότι είμαστε μόνο αυτό το σώμα, τότε νιώθουμε ανταγωνισμό με τους άλλους με τους οποίους συγκρινόμαστε ή από τους οποίους νιώθουμε ότι κινδυνεύουμε. Οι άλλοι, μας φαίνονται σαν απειλές.

Εφόσον κάποια μέρα το σώμα μας και τα σώματα όλων των άλλων θα μεγαλώσουν και θα αλλάξουν μορφή, ίσως να αξίζει να επικεντρωθούμε επάνω στην άμορφη ουσία που υπάρχει μέσα στο σώμα και υπήρξε πριν από την γέννηση και θα συνεχίσει να υπάρχει μετά από την αποχώρηση μας από αυτό.

Σύμφωνα με τις θρησκείες, πνευματικές φιλοσοφίες όπως του Σωκράτη και του Πυθαγόρα και τις μαρτυρίες των ανθρώπων που έχουν φύγει από το σώμα τους και έχουν ξανά γυρίσει για μας μιλήσουν – δεν είμαστε το σώμα αλλά άμορφες ενέργειες / συνειδητότητες, που συνεχίζουν πέρα από το σώμα. Ως άμορφη συνειδητότητα δεν έχουμε εθνικότητα, φυλή, θρησκεία ή ακόμα αρσενικό ή θηλυκό φύλο ή επάγγελμα.

Όλα αυτά είναι προσωρινά «ρούχα» που φοράμε για το θέατρο της ζωής μας, για θα έχουμε την ευκαιρία να ανακαλύψουμε και να εκφράσουμε την αληθινή μας πνευματική ενάρετη φύση.

Είναι ώρα να αντιληφθούμε τους άλλους όχι πια σαν σώματα από τα οποία κινδυνεύουμε ή τα οποία χρειαζόμαστε για την ασφάλεια, αξία ή ευτυχία μας. Όταν βλέπουμε τον άλλον σαν ουσία χωρίς ρόλους και ετικέτες, νιώθουμε εντελώς διαφορετικά. Νιώθουμε ασφάλεια λόγω της εσωτερική μας ενότητας μαζί τους.

Σύμφωνα με την κβαντική μηχανική, τα σώματα αυτά είναι μέρος της ψευδαίσθησης των αισθήσεων μας. Στην αλήθεια δεν υπάρχουν ξεχωριστά σώματα. Είμαστε όλοι ένα πεδίο ενέργειας, που έχει μέσα του πυκνότητες ή καμπυλότητες, που εμείς βλέπουμε σαν ανθρώπους και αντικείμενα.

Ο Albert Einstein είπε: «Ένα ανθρώπινο ον είναι μέρος ενός συνόλου που αποκαλούμε _σύμπαν_ και είναι οριοθετημένο στο χρόνο και το χώρο. Βιώνει τον εαυτό του, τις σκέψεις και τα συναισθήματά του σαν κάτι διαχωρισμένο από το υπόλοιπο σύμπαν… ένα είδος οπτικής απάτης της συνειδητότητάς του.

Αυτή η ψευδαίσθηση είναι για μας ένα είδος φυλακής, περιορίζοντας μας στις προσωπικές μας επιθυμίες και στην αγάπη για λίγα κοντινά σε μας άτομα. Καθήκον μας θα έπρεπε να είναι να απελευθερωθούμε από αυτή τη φυλακή, διευρύνοντας τον κύκλο της συμπάθειάς μας για να αγκαλιάσουμε όλα τα ζωντανά πλάσματα και ολόκληρη τη φύση μέσα στην ομορφιά της.»

Ο Μάνος Δανέζης, Καθηγητής Αστροφυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών το εξηγεί: «Η έννοια του διαχωρισμού των υλικών αντικειμένων, ότι εσύ κι εγώ είμαστε ξεχωριστά πράγματα, ή ότι εγώ και το τραπέζι ή εγώ και το δέντρο είμαστε ξεχωριστά πράγματα, είναι μια λανθασμένη αντίληψη δημιουργημένη από τις αισθήσεις μας, λόγω ανικανότητας των αισθήσεών μας να αντιληφθούν την αλήθεια. Αυτή η διαχωρισμένη ύπαρξη δεν είναι πραγματικότητα.

Η αδυναμία των αισθήσεων κατατέμνει και διαχωρίζει την ενυπάρχουσα ενότητα κι έτσι έχουμε την ψευδαίσθηση ότι αυτά είναι ξεχωριστά αντικείμενα.

Σκεφθείτε το, αν όλα είναι ένα και κάθε μορφή δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα προσωρινό πύκνωμα ενός ενιαίου (πανταχού παρόντος) πεδίου ενέργειας, τότε δεν μπορούμε να μιλάμε για μας και τους άλλους, επειδή όλα είναι ένα.»

«Η έννοια του διαχωρισμού είναι προϊόν του ανθρώπινου γενετικού κώδικά μας. Επιλέγουμε (εννοώ ιστορικά και βιολογικά, μην το παίρνετε προσωπικά) τη μοναξιά της ατομικότητάς μας. Η φύση γεννήθηκε ως ένα. Διαχωρισμός, ατομικότητα, μαζί με οτιδήποτε καλό ή κακό συνεπάγεται αυτό, είναι δημιουργίες του DNA μας με αυτόν το συγκεκριμένο τρόπο και όχι με άλλον τρόπο.»

«Αν είχαμε ένα διαφορετικό τύπο DNA και άλλου είδους αισθήσεις, θα βλέπαμε τα πράγματα εντελώς διαφορετικά από το πώς τα βλέπουμε σήμερα. Έτσι, αυτό που αποκαλούμε ατομικότητα, το κλείσιμο στον εαυτό μας, είναι αποτέλεσμα της ανικανότητάς μας να αντιληφθούμε την ενότητα του σύμπαντος.»



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Είμαι ο παρατηρητής του εαυτού μου.

Είμαι κεντραρισμένος,
σημαίνει είμαι ο παρατηρητής του εαυτού μου.

Ένας απλός τρόπος για να μπορέσεις να πετύχεις να βρεθείς στο κέντρο σου, είναι να παρατηρείς την αναπνοή σου, ώστε να είσαι στον παρόντα χρόνο.

Κλείστε απαλά τα μάτια σας, επικεντρώστε την προσοχή σας στην αναπνοή σας και αισθανθείτε την.

Απλή παρατήρηση -χωρίς επέμβαση, της αυθόρμητης φυσικής διαδικασίας της αναπνοής.

Νιώστε τη να έρχεται και να φεύγει…

Εισπνοή-εκπνοή. Έχω επίγνωση ότι τώρα εισπνέω…έχω επίγνωση ότι τώρα εκπνέω….

Ο μόνος που θα αντιδράσει για να μην το καταφέρεις αυτό είναι ο νους σου, που θα προσπαθήσει να σε πάει με σκέψεις στο παρελθόν ή στο μέλλον. Τότε εσύ επιστρέφεις ανάλαφρα την προσοχή σου στο παρόν με το να παρατηρείς την αναπνοή σου.

Αν χάσετε την επίγνωσή σας, δεν πειράζει. Η αναπνοή παραμένει εκεί που ήταν, περιμένοντας να την προσέξετε.

Απλά διατηρήστε αυτή σας την επαφή με την αναπνοή για μερικά λεπτά.

Απλά ακολουθήστε τη φυσική ροή της αναπνοή σας χωρίς να προσπαθείτε να την αλλάξετε.

Μην πιέζεστε για να μείνετε συγκεντρωμένοι στην αναπνοή• απλά επιστρέψτε σ' αυτήν όποτε αισθάνεστε το νου σας να ταξιδεύει… Δεν έχει σημασία αν τη χάσουμε - είναι πάντα εκεί, και θα μας περιμένει μέχρι να γυρίσουμε σε αυτήν.

Είναι σαν να παρακολουθούμε τα κύματα να χτυπάνε στην ακτή, πηγαίνουν και έρχονται, νιώστε την αναπνοή να σας περιλούζει - σαν το κύμα - και μετά ν' αποσύρεται.

Νιώστε το κάθε στάδιο της αναπνοής, η μία να οδηγεί στην επόμενη.

Νιώστε την εσωτερική παλίρροια της αναπνοής - νιώστε τη στο σώμα, να γίνεται φορέας ζωής και ενέργειας.

Δεν υπάρχει τίποτε άλλο εκτός από εσάς και την αναπνοή σας, η αναπνοή που έρχεται και φεύγει…

Μείνετε μαζί της για μερικά λεπτά.

Μην αναπνέετε τεχνητά…
μην εισπνέετε..ή ..εκπνέετε ..τεχνητά.
Αφήστε την εισπνοή και την εκπνοή να γίνουν από μόνες τους.
Μόνο παρατηρήστε τη φυσική αναπνοή.
Αυτό είναι το Κλειδί. Αυτός είναι ο Τρόπος.

Απλά παρατηρείτε τον αέρα να εισέρχεται και να εξέρχεται.

Θα παρατηρήσετε ότι καθώς το κάνετε αυτό, η αναπνοή γίνεται πιο βαθιά και πιο αργά…

Μείνετε για λίγο σε αυτή την γαλήνη και ηρεμία…

Αν έρθουν σκέψεις, αφήστε τις να περάσουν και μην τις ακολουθήσετε.

Διατηρείστε αδιάσπαστη την συγκεκριμένη διαδικασία της επίγνωσης της αναπνοής.

Ο νους ως οντότητα δεν υπάρχει -αυτό είναι το πρώτο πράγμα. Υπάρχουν μόνο οι σκέψεις.

Οι σκέψεις υπάρχουν ξέχωρα από σένα, δεν είναι ένα με τη φύση σου, έρχονται και φεύγουν - εσύ παραμένεις.

Είσαι σαν τον ουρανό: δεν έρχεται ποτέ, δεν φεύγει ποτέ, βρίσκεται πάντοτε εκεί.
Έρχονται τα σύννεφα και φεύγουν, αποτελούν στιγμιαία φαινόμενα, δεν είναι αιώνια.

Ακόμη κι αν προσπαθήσεις να προσκολληθείς σε μια σκέψη, δεν μπορείς να την διατηρήσεις για πολύ - πρέπει να φύγει, έχει τη δική της γέννηση και θάνατο.

Βρίσκεστε τώρα σε κατάσταση βαθιάς εσωτερικής ηρεμίας και γαλήνης.
Μείνετε σε αυτή την γαλήνη και ηρεμία - για όσο πιο πολύ μπορείτε.




Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Κάνε το μέλι γιατρικό

Xρησιμοποιήσετε το μέλι για την υγεία σας


To Φυσικό μέλι το οποίο δεν πρέπει να θερμανθεί είναι μια εξαιρετική πρώτη ύλη για την υγεία σας: προσθέστε το στο νερό του μπάνιου, χρησιμοποιήσετε το μέλι ως μάσκα προσώπου ή ένα χαλαρωτικό ποτό – και θα κερδίσετε αντιβακτηριακές ιδιότητες που βοηθούν στην θεραπεία, λοιμώξεις του δέρματος προβλήματα και συναισθηματικό στρες.

Το κύριο συστατικό του μελιού είναι η φρουκτόζη (ζάχαρη φρούτων), η οποία δίνει μεγάλη διάρκεια ζωής. Σε σύγκριση με τη λευκή ζάχαρη, η φρουκτόζη η αποσύνθεση του σώματος είναι πιο αργά, με αποτέλεσμα σε μια μέτρια αύξηση των επιπέδων σακχάρου στο αίμα.

Το Μέλι περιέχει επίσης πρωτεΐνες, ανόργανα άλατα (όπως σίδηρος, χαλκός, φώσφορο, κάλιο και νάτριο), τα ένζυμα και βιταμίνες, ειδικά της ομάδας Β.

Το Χρώμα του μελιού ποικίλλει μεταξύ των διαφόρων τύπων. Πιο σκούρο χρώμα δείχνει ότι το επίπεδο αντιοξειδωτικών είναι υψηλότερο. Είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι το μέλι όταν ζεσταθεί πάνω από 40 βαθμούς Κελσίου μπορεί να καταστρέψει τις ιδιότητες του.

Εκτός από το φαγητό, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το μέλι σε διάφορους πρόσθετους τρόπους για να ωφελήσει την υγεία σας:
Κρύο και για γρίπη

Ένα παραδοσιακό ποτό για το κρυολόγημα ή γρίπη είναι ζεστό νερό με μέλι, λεμόνι, κανέλα και τζίντζερ. Συνιστάται να πίνετε κάθε δύο ώρες.
Βήχας

Βράζουμε για 15 λεπτά ένα φλιτζάνι νερό και ένα ψιλοκομμένο κρεμμύδι, το οποίο έχει τη δυνατότητα να μειώσει τη βλέννα και να θεραπεύσει τα κρυολογήματα. Μετά το υγρό κρυώσει, το στέλεχος, προσθέστε ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι και πιείτε το πρωί, το απόγευμα και πριν τον ύπνο. Μπορείτε επίσης να κόβουμε τα κρεμμύδια και το σκόρδο, ανακατεύουμε με το μέλι και το τρώμε με το κουτάλι.
Η ακμή

Απλώστε μια σταγόνα από φυσικό μέλι πάνω στα σπυράκια πριν πάτε για ύπνο και θα εξαφανιστόυν σχεδόν εν μία νυκτί, λόγω της αντι-βακτηριακής ιδιότητες. Επίσης, το μέλι στεγνώνει τις πληγές και αποτρέπει τους ερεθισμούς του δέρματος καιτην φλεγμονή.
Τραύματα, εγκαύματα και τα έλκη

Μια γάζα αλειμμένη με μέλι παρέχει ένα υγρό περιβάλλον για το δέρμα, βοηθά στην πρόληψη των λοιμώξεων, αφαιρεί τις οσμές και μειώνει την φλεγμονή και το οίδημα.
Ξηρό δέρμα

Το μέλι είναι ένα άριστο συστατικό για να χρησιμοποιήσετε στο μπάνιο χάρη στην επούλωση και μαλακτικές ιδιότητες του. Μπορείτε να το εφαρμόσετε άμεσα για το τραχύ δέρμα, ή να διαλυθεί το μέλι στο νερό και να προσθέστε το μίγμα στο νερό του μπάνιου.
Ξηρά χείλη

Απλώστε λίγο μέλι σε ξηρά ή σκασμένα χείλη, και αφήστε το για λίγα λεπτά για να μαλακώσουν.
Ουλίτιδα

Εφαρμόστε το μέλι άμεσα στην πληγείσα περιοχή. Αυτό θα βοηθήσει να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα γρήγορα.
Στρες

Ετοιμάστε μια κατευναστικό τσάι χρησιμοποιώντας βότανα όπως μελισσόχορτο, Πασσιφλόρα και χαμομήλι, καθώς και την κρέμα με μέλι για να ενισχύσει την κατευναστική επίδραση.
Εντερικά έλκη

Δύο κουταλιές της σούπας την ημέρα θα πρέπει να είναι αρκετό για τους περισσότερους τύπους μελιού. Φάτε με άδειο στομάχι τρεις φορές την ημέρα για τρεις εβδομάδες.
Εμμηνορροϊκού κύκλου

Μέλι διεγείρει την παραγωγή ωμέγα-6 λιπαρά οξέα που ρυθμίζει τις ορμονικές διεργασίες στο σώμα μας. Η σύσταση είναι να λάβετε μια κουταλιά της σούπας μέλι σε ένα ποτήρι με ζεστό νερό ή τσάι από βότανα μία φορά την ημέρα.
Πονοκέφαλο

Η κατανάλωση αλκοόλ φορτώνει το ήπαρ, το οποίο οδηγεί στα γνωστά συμπτώματα της αφυδάτωσης, δίψα, κεφαλαλγία και ναυτία. Πίνοντας ένα φλιτζάνι ζεστό νερό με μισό φρέσκο ​​λεμόνι και μισό κουταλάκι του γλυκού σε ένα κουταλάκι του γλυκού μέλι θα βοηθήσει στην αποτοξίνωση του ήπατος και να μειώσει την επίδραση της αλκοόλης. Μπορείτε επίσης να καταναλώνετε το ποτό την ημέρα με άδειο στομάχι για τον καθαρισμό του σώματος.
Ξηρά μαλλιά

Ανακατέψτε ½ φλιτζάνι μέλι και ¼ φλιτζάνι ελαιόλαδο, και να κρατήσει το μείγμα σε ένα καθαρό γυάλινο βάζο. Μετά το πλύσιμο των μαλλιών (χωρίς σαμπουάν), ισχύουν δύο κουταλιές της σούπας από το μείγμα και τρίψτε καλά με τα δάχτυλά σας. Φοράτε ενα σκουφάκι και αφήστε το μείγμα στο κεφάλι σας για 30 λεπτά. Στη συνέχεια, σαμπουάν και στεγνώστε τα μαλλιά όπως συνήθως.
Γήρανση του δέρματος

Ετοιμάστε ένα αντι γήρανση μάσκα: αναμίξετε 2-3 κουταλιές της σούπας μέλι με 7 σταγόνες έλαιο νυχτολούλουδου (βοηθά στην αποκατάσταση των κυττάρων του δέρματος). Προσθέστε 1 σταγόνα κάθε αιθέριο έλαιο λεβάντας (το οποίο έχει μαλακτικές και απολυμαντικές ιδιότητες) και αιθέριο έλαιο σανταλόξυλου (διατηρεί υγιές το δέρμα, καταπραϋντικό και άκρως αποτελεσματικό για τις ώριμες και ξηρές επιδερμίδες). Απλώστε τη μάσκα σε καθαρό πρόσωπο και περιμένετε για μισή ώρα. Στη συνέχεια ξεπλύνετε με χλιαρό νερό.
να εμπλουτίσουν της μάσκας μπορείτε να προσθέσετε μια μικρή μπανάνα πουρέ, το οποίο περιέχει μεγάλες ποσότητες μαγνησίου, καλίου, σιδήρου, ψευδαργύρου, ιωδίου και βιταμινών Α και Β, και 1 κουταλιά της σούπας αλεύρι βρώμης (το οποίο έχει την ικανότητα να ηρεμεί το δέρμα και έχει μια ευγενή επίδραση αποφλοίωσης). Μπορείτε επίσης να προσθέσετε δύο κουταλιές της σούπας γιαούρτι, το οποίο περιέχει φυσικά γαλακτικό οξύ, το οποίο μπορεί να ρίξει τα νεκρά κύτταρα του δέρματος και να προκαλέσουν έτσι μια φυσική απολέπιση. Μπορείτε να κρατήσει τη μάσκα στο ψυγείο μέχρι και έξι ημέρες.

Εν ολίγοις, το ευρύ φάσμα των ιδιοτήτων του μελιού μας θα επιτρέψει να χρησιμοποιήσετε το μέλι κάθε μέρα με διάφορους τρόπους για να βελτιώσουμε την υγεία μας. Παρακαλείστε να σημειώσετε ότι το μέλι δεν συνιστάται για τους διαβητικούς, πάσχοντες από candida και τα βρέφη μέχρι την ηλικία του ενός έτους.

Το μέλι είναι επίσης ένα καλό φυσικό υποκατάστατο της ζάχαρης.



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

*Οι πληροφορίες που παρέχονται στο blog αυτό έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αντικαταστήσουν τη γνωμάτευση ή την επίσκεψη σε γιατρό ή σε άλλον ειδικό της υγείας

Πέμπτη 30 Ιανουαρίου 2014

Το άκακο στοιχείο στη μοχθηρία

Η μοχθηρία δεν αποβλέπει στο βάσανο του άλλου καθ’ εαυτό, αλλά στη δική μας απόλαυση, για παράδειγμα στην απόλαυση του αισθήματος της εκδίκησης ή μιας έντονης διέγερσης των νεύρων. Κάθε πείραγμα δείχνει πως μας δίνει ευχαρίστηση να απελευθερώνουμε τη δύναμή μας πάνω στον άλλο και πως δοκιμάζουμε ένα πολύ ευχάριστο συναίσθημα υπεροχής. Είναι λοιπόν ανήθικο το να αντλείς ευχαρίστηση πάνω στη βάση της απαρέσκειας των άλλων;

Είναι διαβολική η Schadenfreude (χαιρέκακη ευχαρίστηση με τον πόνο του άλλου), όπως λέει ο Σοπενάουερ; Λοιπόν, μέσα στη φύση αντλούμε ευχαρίστηση σπάζοντας κλαδιά, πετώ­ντας πέτρες, παλεύοντας με άγρια ζώα, προκειμένου να αποκτήσουμε επίγνωση της δύναμής μας.

Είναι λοιπόν η γνώση ότι κάποιος άλλος υποφέρει από μας αυτή που κάνει ανήθικο το ίδιο πράγμα για το οποίο νιώθουμε σε άλλη περί­πτωση ανεύθυνοι; Μα αν δεν είχε κανείς αυτή τη γνώση, δεν θα είχε αυτήν την ευχαρίστηση με την ανωτερότητά του, την οποία μπορεί να ανακαλύψει μόνο στο βάσανο του άλλου, στο πείραγμα λόγου χάρη. Κάθε ευχαρίστηση καθ’ εαυτή δεν είναι ούτε καλή ούτε κακή από πού έρχεται η απόφαση ότι για να ‘χει ευχαρίστηση ο άνθρωπος πρέπει να μην προκαλεί απαρέσκεια στους άλλους;

Αποκλειστικά από την οπτική γωνία της ωφέλειας, δηλαδή από εκτίμηση των συνεπειών, της ενδεχόμενης απαρέσκειας, αν το ζημιωμένο πρόσωπο ή στη θέση του το κράτος, ζητήσει να ανταποδώσει τα ίσα και να εκδικηθεί μόνο αυτό μπορεί να δώσει την αρχική βάση για να αποποιηθεί κανείς τέτοιες πράξεις.

Ο οίκτος αποβλέπει στην ευχαρίστηση του άλλου τόσο λίγο όσο αποβλέπει η μοχθηρία στον πόνο του άλλου καθ’ εαυτόν. Γιατί στον οίκτο περιέχονται τουλάχιστον δύο (ίσως πολύ περισσότερα) στοιχεία προσωπικής ευχαρίστησης, και γι’ αυτό ο οίκτος είναι αυτοϊκανοποίηση.

Το πρώτο στοιχείο είναι η ευχαρίστηση της συγκίνησης (το είδος του οίκτου που συναντάμε στην τραγωδία) και το δεύτερο, όταν ο οίκτος μας οδηγεί να δράσουμε, είναι η ευχαρίστηση της ικανοποίησης στην άσκηση της δύναμης, Αν, επιπρόσθετα, ένα πρόσωπο που υποφέρει είναι πολύ κοντά μας, απομακρύνουμε τον πόνο που νιώθουμε οι ίδιοι κάνοντας πράξεις ευσπλαχνίας.

Με εξαίρεση ορισμένους φιλοσόφους, οι άνθρωποι έβαζαν τον οίκτο χαμηλά στην ιεραρχία των ηθικών αισθημάτων, και καλά έκαναν.

Friedrich Nietzsche «Ανθρώπινο πολύ Ανθρώπινο»



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Η δύναμη της συγγνώμης

"Συγγνώμη.
Απίστευτα γνώριμη λέξη.
Είναι δύναμη?
Είναι παραίτηση,
θυσία,
παραδοχή ήττας??
Είναι παράβλεψη,άφεση?
Είναι ένα συναίσθημα ελευθερίας.
Θέλει να υποχρεώσει, να δημιουργήσει ενοχές??



"Οι άλλοι φταίνε για όλα."


Συγγνώμη δεν είναι να φοράς το χαμόγελο σ' ένα ευγενικό πρόσωπο και να καταπίνεις τ' αληθινά σου συναισθήματα. Να το νιώθεις πρέπει. Να είναι μια ξεκάθαρη απόφαση, που αφήνει το παρελθόν να φύγει και ελεύθερα να σε οδηγήσει σε νέους δρόμους."



Όλο και περισσότερο γύρω μου συναντώ, συνομιλώ, παρατηρώ, αδιάλλακτους, "ισχυρούς" ανθρώπους. Που φοβούνται να πληγωθούν, να ξεγυμνωθούν, να δείξουν αδύναμοι. Άνθρωποι που στην ουσία δεν έχουν αυτοεκτίμηση και είναι μνησίκακοι.
Χμ, μνησίκακοι. Αποφλοιώνονται στην πορεία της ζωής τους σίγουρα.
Ξεγυμνώνονται μπροστά στον ίδιο τους τον εαυτό. Μετά μετανοιώνουν. Μα μένουν μόνοι.
Μόνοι.


Εκτιμώ τους ανθρώπους που αναλαμβάνουν την ευθύνη των πράξεών τους.
Θεωρώ νίκη την συγγνώμη.
Θαυμάζω τον "ισχυρό" που ξέρει να λυγίζει.
Επαινώ την παραδοχή του λάθους.
Αφουγκράζομαι τον άνθρωπο/πους που πλήγωσα.


Η συγγνώμη ΟΧΙ δεν είναι αδυναμία. Είναι δύναμη. Είναι πράξη θάρρους. Δείχνει γενναιότητα
ισχύ
και χαίρει θαυμασμού.
Μπορεί να ανατρέψει. να κερδίσει, να γίνει θεμέλιο ισχυρό σε πανύψηλο κτίσμα.

....και γιατί όχι,
να γιατρέψει!!



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή


Πότε είναι η ζήλεια νοσηρή

Η ζήλεια είναι έρωτας; Είναι αγάπη; Είναι η έκφραση μίας απόλυτης και άνευ όρων δοτικότητας του εαυτού στον σημαντικό άλλον; Ή μήπως εκφράζει μία βαθύτερη προσωπική ανασφάλεια, μία ριζωμένη δυσπιστία απέναντι στον εαυτό μας και κατ΄ επέκταση στους άλλους;
Πώς όμως να διαχωρίσεις τον έρωτα από την καχυποψία; Δεν πάνε αυτά μαζί; Πώς είναι δυνατόν να είσαι ερωτευμένος και να μη φοβάσαι ότι ο άλλος θα σε απατήσει, ότι θα σε εγκαταλείψει; Εδώ τα όρια ανάμεσα στη φυσιολογικότητα και την ψυχοπαθολογία μοιάζουν θολά, δυσδιάκριτα.
Νοσηρή είναι η ζήλεια όταν η συμπεριφορά μας είναι δυσανάλογη με τις υπάρχουσες συνθήκες, όταν μεταφράζουμε κάθε ερέθισμα ώς απειλή και παγιδευόμαστε τυφλά μέσα στο ιδιότυπο κελί που οικοδομεί τη ζήλεια.
Ποια είναι όμως τα συνήθη αίτια που μας κάνουν να ζηλεύουμε;
* Χαμηλή αυτοεκτίμηση
* Πρώιμο οικογενειακό περιβάλλον που καλλιεργεί στο παιδί τη δυσπιστία για τον έξω κόσμο, για τα κίνητρα των άλλων και εδραιώνει μέσα του μία στάση μόνιμης «επιφυλακής» απέναντι στη ζωή και στα ενδεχόμενα απρόβλεπτα απειλητικά σενάριά της.
* Τραυματικά γεγονότα ζωής που μας οδηγούν σε ψυχικό τραυματισμό, σε αισθήματα απόρριψης και προδοσίας.
* Αποχωρισμοί στην παιδική ηλικία που μας έκαναν να νιώθουμε εγκαταλελειμμένοι, με αποτέλεσμα όποιος έρχεται κοντά μας να συμβολίζει τον πηγαίο μας φόβο, τον άνθρωπο εκείνο που πάντα θα φεύγει μακριά και θα μας αφήνει μόνους.
Πόσο εύκολο είναι να καταλήγεις να ζεις μέσα στον φόβο, η προσοχή σου να είναι επιλεκτική σε αυτό που σε φοβίζει, και έτσι να νιώθεις κάθε στιγμή στο χείλος της προδοσίας; Εδώ, το ουδέτερο παύει να υπάρχει και μεταμορφώνεται σε μία επισκιάζουσα απειλή, το φαντασιακό συγχέεται με το πραγματικό, η οργή και θλίψη επικρατούν και το κενό μεγαλώνει ολοένα και περισσότερο.
Το φαινόμενο και οι παρενέργειες της παθολογικής ζήλειας έχει εμπνεύσει λογοτέχνες και δημιουργούς, παραδειγματική φιγούρα ο Οθέλλος του Σαίξπηρ, το «Τούνελ» του Ερνέστο Σάμπατο, η «Ολέθρια σχέση». Η κατάληξή της μπορεί να είναι μοιραία οδηγώντας στην καταστροφή του άλλου ή την αυτοκαταστροφή του ίδιου του ατόμου.
Το χτίσιμο της εμπιστοσύνης δεν είναι μία εύκολη ούτε αυτονόητη υπόθεση. Αλλωστε για πολλούς εκείνη συνάδει με την εγκατάλειψη, το ψέμα, τη δυσπιστία, την κακοποίηση. Εδώ οι επιλογές μας είναι καθοριστικές στο σπάσιμο του φαύλου κύκλου αλλά και το να έρθουμε αντιμέτωποι με αυτό που φοβόμαστε ότι θα χάσουμε, αν σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε τη ζήλεια σαν άμυνα απέναντι στους βαθύτερους φόβους μας.
Της Μυρσινης Κωστοπούλου,Ψυχολόγο-Ψυχοθεραπεύτρια



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

*Οι πληροφορίες που παρέχονται στο blog αυτό έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αντικαταστήσουν τη γνωμάτευση ή την επίσκεψη σε γιατρό ή σε άλλον ειδικό της υγείας

Το πεπρωμένο του ανθρώπου

Σαν πεπρωμένο εννοείται το καθορισμένο από τη μοίρα, το προδιαγεγραμμένο, που κατευθύνει, απαρέγκλιτα, τον ανθρώπινο βίο, χωρίς ο άνθρωπος να είναι σε θέση να αντιδράσει σε ό,τι η μοίρα του επιτάσσει για το μέλλον και την εξέλιξη του.
Ο όρος πεπρωμένο προέρχεται από το πέπρωται, που κατά κυριολεξία, σημαίνει: αυτό που έχει καθοριστεί από τη μοίρα. H λέξη αυτή απαντά στον Όμηρο, στο στίχο: «Όπποτέρω θανάτοιο πεπρωμένον εστίν».


H συνώνυμη λέξη που συνοδεύει, συνήθως, το πεπρωμένον είναι η αρχαία έκφραση: «Πεπρωμένη μοίρα». O όρος μοίρα είναι παράγωγον ουσιαστικό από το αρχαίο ρήμα μείρομαι, που σημαίνει: λαμβάνω μέρος (μερίδιο), μετέχω στην κλήρωση. Στη νεότερη γλώσσα, συνώνυμα θεωρούνται οι περιφράσεις: το μέρος (μοίρα), που αναλογεί στον καθένα, το τμήμα του συνόλου. Και μεταφορικά, το αναπόφευκτο, το γραφτό, το ριζικό, το τυχερό, ο κλήρος. Στην πραγματικότητα, η μοίρα δεν πρέπει να συγχέεται με την τύχη. Οι ανατολικοί λαοί, ιδιαίτερα, πιστεύουν ότι η τύχη δεν προκαλεί τις συμφορές, αλλά τα ευτυχή γεγονότα και αποδίδουν πολύ μεγάλη σημασία στο «Κισμέτ».

Από σημασιολογική άποψη, οι όροι πεπρωμένο και μοίρα είναι δυνατό να σχετίζονται, αλλά δεν ταυτίζονται. H μοίρα προηγείται του πεπρωμένου. H μοίρα, κατά τη λαϊκή αντίληψη, είναι η υπερφυσική δύναμη, «υπερθεότητα» που διαμοιράζει στα όντα τα καλά και τα κακά. To πεπρωμένο επαγρυπνεί για την αυστηρή τήρηση των όσων προδιεγράφησαν από τη μοίρα. Επομένως το πεπρωμένο είναι, κατά κάποιον τρόπο, το επιγέννημα της μοίρας. Λογικά μοίρα χωρίς πεπρωμένο δε νοείται. Μοίρα και πεπρωμένο συμπορεύονται.

Η άποψη των Ελλήνων της αρχαιότητας

Οι Έλληνες της αρχαιότητας, από τους πρώτους ιστορικούς αιώνες, ανέβασαν τη μοίρα στο πάνθεον της θρησκείας τους και, ειδικότερα, στο βάθρο της Μεταφυσικής. Την έκαμαν θεότητα, συνοδευόμενη από δύο άλλες θεότητες. Σύμφωνα με τον Ησίοδο οι τρεις θεότητες καθόριζαν τη μοίρα και το πεπρωμένο του ανθρώπου. H Κλωθώ είναι η πρώτη η οποία έκλωθε το νήμα της ζωής του ανθρώπου και καθόριζε τη χρονική διάρκεια του. H Λάχεση, η δεύτερη, είναι εκείνη που διένειμε τα καλά και τα κακά και η τρίτη, η γερασμένη, κακόσχημη, θεότητα, η Άτροπος, η οποία με τα μυτερά της δόντια έκοβε, αναπάντεχα, το νήμα της ζωής.

H αυθαίρετη επέμβαση της μοίρας, κατά την αρχαία μυθολογία, στους οίκους επωνύμων βασιλέων ήταν σύνηθες φαινόμενο. Παλαιά αμαρτήματα προγόνων (ασέβεια προς τους θεούς, τους άγραφους και τους γραφτούς νόμους, αλαζονεία) βάραιναν και τους απογόνους με βαρύ τίμημα.
Πολλά είναι τα παραδείγματα από την αρχαία δραματουργία. Οι δραματουργοί απέδιδαν τα μεγάλα δεινά στην επέμβαση της μοίρας σε όλες τις παραμέτρους της. Την θεωρούσαν άτεγκτη και παντοδύναμη. O Αισχύλος (525-456 π.X.) για τον Αγαμέμνονα είναι απόλυτα κατηγορηματικός: «Είναι αδύνατο να ξεφύγεις από ό,τι σου γράφει η μοίρα σου». Την ίδια περίπου άποψη διατυπώνει και ο ποιητής Πίνδαρος (518-452 π.Χ.): «Η μοίρα τα ορίζει και τα κατεργάζεται όλα».

Σε νεότερους χρόνους υποστηρίχθηκε η γνώμη ότι η μοίρα για τους Αρχαίους υπήρξε το πρόσχημα, το προκάλυμμα για να καλύψουν τα μεγάλα λάθη και τις παραλείψεις τους. Άραγε η μοίρα ήταν το «άλλοθι» για να αποφύγουν οι Αρχαίοι τις προσωπικές και κοινωνικές ευθύνες τους;

H αρχαία φιλοσοφία, αρκετά ενωρίς, στο πρόβλημα της μοίρας, προσπάθησε να δώσει μία λογική εξήγηση του φαινομένου. O Πλάτων και ο Αριστοτέλης περιορίζουν αρκετά την παντοδυναμία της μοίρας, γιατί αναγνωρίζουν στον άνθρωπο την ικανότητα να γίνει με την ελεύθερη βούληση (Πλατωνική θεωρία «Περί ψυχής») ο δημιουργός προσωπικών έργων και της εξέλιξης του.

Η άποψη των στωϊκών

Διαφορετική όμως άποψη διετύπωσαν οι Στωικοί φιλόσοφοι, οι οποίοι έγιναν φανατικοί υποστηρικτές της μοιροκρατίας ή μοιρολατρίας (fatalismus) δεχόμενοι ότι τα πάντα, σε όλον τον κόσμο, διακινούνται από μια προκαθορισμένη αρχή, την Ειμαρμένη. Οι Στωικοί ταύτισαν τη μοίρα με την κοσμική νομοτέλεια. Δεν την θεώρησαν αυθαίρετη και παράλογη, αλλά σοφή. O άνθρωπος οφείλει υποταγή στην Ειμαρμένη, προκειμένου να κατακτήσει την ευτυχία του. Την ίδια περίπου αντίληψη είχαν, αργότερα, και οι Ρωμαίοι για το πεπρωμένον, το fatum.

Βασικό χαρακτηριστικό της μοιρολατρίας είναι ο υπερβατισμός. O μοιρολάτρης θεωρεί τα εκάστοτε γεγονότα ως αναγκαία, αφού, καλώς ή κακώς, τα εθέσπισε η υπερθεότητα, η Μοίρα, και όχι γιατί οφείλονται σε συγκεκριμένα αίτια, τα οποία ερμηνεύει η φιλοσοφία με την θεωρία της αιτιοκρατίας. Χωρίς αναστολές οι αρχαίοι απέδωσαν όλα τα δεινά στη δαιμονική δύναμη της μοίρας και όχι στις λανθασμένες επιλογές του ανθρώπου.

Μια τέτοια όμως θεώρηση του κόσμου και της ζωής είναι τελείως απαράδεκτη, δεδομένου ότι καταργεί τον ψυχοπνευματικό κόσμο του ανθρώπου, κυρίως το θείο δώρο της ελευθερίας του, ενώ καταδικάζει τον άνθρωπο σε μια πλήρη αδράνεια. Παράλληλα ο μοιρολάτρης εγκαταλείπει τον εαυτό του στη δίνη των ανεξέλεγκτων δυνάμεων της ψυχής του, αφού πιστεύει ότι ανώτερες δυνάμεις τον κατευθύνουν εκεί που ορίζουν εκείνες και όχι εκεί που ο ίδιος ο άνθρωπος οφείλει να πάει. H κατάργηση λοιπόν της ελευθερίας βούλησης συνεπάγεται και τη μη εκτέλεση του προσωπικού καθήκοντος. Αλλά ο άνθρωπος είναι ο ρυθμιστής της ζωής και της εξέλιξης του, είναι ελεύθερος να σκέπτεται, να αποφασίζει και να πράττει.

Σύγχρονες απόψεις
Στη νεότερη φιλοσοφία η επιστημονική ερμηνεία ακολουθεί μια ρεαλιστικότερη θεώρηση, σε κοινωνική βάση. Αποσπάστηκε από θρησκευτικές δοξασίες και αφελείς λαϊκές αντιλήψεις, οι οποίες επί αιώνες γαλούχησαν γενεές ανθρώπων.

Υποστηρίχτηκε ότι η μοίρα δεν αποτελεί για κανένα ζωικό είδος εξωφυσική παρέμβαση, κυρίως στην ανθρώπινη περιπέτεια, αλλά θεωρείται ως μία εκδήλωση ή ένα αποτέλεσμα των διεργασιών της ίδιας της ζωής. Ειδικότερα, οι επιπτώσεις των ποικίλων εξωτερικών φαινομένων και των εσωγενών καταστάσεων του ανθρώπου, των ψυχοδιανοητικών, μορφωτική στάθμη, βιοτική και κοινωνική ζωή, οι συμπτώσεις προδιαγράφουν ένα «σύνδρομον» με επιπτώσεις, θετικές ή αρνητικές στην εξέλιξη των γεγονότων.

Αυτή η λειτουργική παρέμβαση των συμπτώσεων (το «σύνδρομον», κατά τη φιλοσοφία) συνθέτει το πεπρωμένον, την Ειμαρμένη. Κοσμοϊστορικά γεγονότα, που διαδραματίστηκαν σε κρίσιμες στιγμές, καθόρισαν το αποτέλεσμα και την εξέλιξη τους.

Ίσως μια διαφορετική αντιμετώπιση να είχε ένα διαφορετικό αποτέλεσμα. Έτσι για παράδειγμα, το λουτρό του Μεγάλου Αλεξάνδρου, στο ψυχρό ποτάμι της Ασίας, που του έφερε την πνευμονία και το θάνατο του, ήταν αποτέλεσμα μιας ασυλλόγιστης εσωτερικής παρόρμησης του. Επίσης, η παραβίαση της Κερκόπορτας στην Άλωση της Πόλης, αν δεν είναι πράξη προδοσίας, οφείλεται στη βαρύτατη αμέλεια για την μη καλή φρούρηση της.

Οπωσδήποτε το μερίδιο της προσωπικής ευθύνης είναι μεγάλο και αναμφισβήτητο.
Επομένως, η μοίρα δεν είναι δυνατό να θεωρείται ακόμη ως ένας εξωφυσικός, παντοδύναμος παράγοντας στην πορεία των γεγονότων, αλλά ως ένα «σύνδρομον», ως ένα αποτέλεσμα συμπτώσεων και διεργασιών της ίδιας της ζωής. To αυθαίρετο και ο υπερβατισμός της μοίρας δεν δικαιολογούνται ούτε από την Ηθική, ούτε από τη Φιλοσοφία, δεδομένου ότι, μέχρι σήμερα, λείπουν τα ηθικά ερείσματα και οι ισχυρές λογικές αποδείξεις.

του Δημήτρη Διαμαντόπουλου

Αρχαίοι Έλληνες και Λατίνοι για το πεπρωμένο και τη μοίρα

Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον Αρχαίο ρητό ή Πίνδαρος
Κάποιο μερίδιο απ’ τ’ αγαθό δόθηκε και στον άνθρωπο – Πλάτων
Ο άνθρωπος έγινε μέτοχος της θείας μοίρας – Πλάτων
Είναι αδύνατο σε άνθρωπο να γλυτώσει άλλον άνθρωπο από το πεπρωμένο του – Ηρόδοτος
Τα κακά, τα οποία όρισε η μοίρα, δεν μπορεί να τα αποφύγει κανείς, ό,τι και να πράξει
Για κάθε άνθρωπο οι θεοί τη μοίρα του ορίζουν – Όμηρος
Οπωσδήποτε υπάρχουν πεπρωμένα – Ηράκλειτος
Και θα ’ρθει τότ’ ο θάνατος, όταν οι μοίρες το ’χουνε γραφτό – Καλλίνος
Η μοίρα φέρνει στους ανθρώπους κακά μα και καλά μαζί. Τα δώρα των θεών οι άνθρωποι δεν μπορούν να ξεφύγουν – Σόλων
Από τη μοίρα του κανένας δεν ξεφεύγει – Δημοσθένης
Είναι αδύνατο να ξεφύγεις απ’ ό,τι σου γράφει η μοίρα σου. Γιατί κανένας δεν είναι δυνατό να ρίξει βλέμμα διορατικό μέσα στη θεία άβυσσο, ν’ αντικρύσει τη θεία θέληση και να την καταπατήσει – Αισχύλος
Δεν μπορούν οι άνθρωποι να ξεφύγουν απ’ ό,τι η μοίρα τους γράφει – Θεόκριτος
Τα πάντα γίνονται κατ’ αναγκαιότητα, αυτήν την αναγκαιότητα ονομάζουμε ειμαρμένη – Λεύκιππος
Ο θάνατος είναι το γραφτό μας – Αλκίφρων
Το πεπρωμένο κανείς δεν μπορεί να το αποφύγει – Σωκράτης
Δύσκολο στους ανθρώπους είναι να βρουν ποιο είναι το πεπρωμένο τους
Dacunt fata volentem, nolentem trafunt [Ρωμαϊκή παροιμία] Η μοίρα οδηγεί αυτούς που τη δέχονται και σέρνει αυτούς που την αρνούνται
Το ήθος του ανθρώπου χαράζει τη μοίρα του – Ηράκλειτος
Σύγχρονοι

Ανεξερεύνητη, κολοσσιαία η τύχη. Υψώνει τον άνθρωπο στην κορυφή της φήμης, αλλά και τον μεταβάλλει σε στάχτη – Σίλλερ
Αχ, έρωτα! Να μπορούσαμε, εγώ κι εσύ, να συνωμοτήσουμε με τη Μοίρα, ν’ αρπάζαμε αυτό το θλιβερό Σχέδιο των Πραγμάτων, να το κάναμε κομμάτια και, μετά, να το ξαναφτιάχναμε όπως το θέλουν οι καρδιές! – Έντγουωρντ Φιτζέραλντ
Για δύο πράγματα τουλάχιστον είμαστε βέβαιοι: Θα υποφέρουμε και θα πεθάνουμε όλοι – Γκολντσμιθ
Είμαστε όλοι κύριοι της μοίρας μας – Paulo Coelho
Εκείνο που ο Θεός γράφει στο μέτωπό σου, εκείνο θα είναι της μοίρας σου – Κοράνι
Εμείς διαμορφώνουμε τη μοίρα μας. Γινόμαστε αυτό που κάνουμε
Η μεγαλύτερη σοφία είναι να κατορθώσει κανείς να διορθώνει τη μοίρα του – Παύλος Νιρβάνας
Η μοίρα μας είναι η θέλησή μας, η δε θέλησή μας η φύση – Ντισραέλι
Η μοίρα του ανθρώπου είναι αδυσώπητα δεμένη με την προσωπικότητά του
Θα σου πώ ποιό είναι: Οτι σε κάποια στιγμή της ζωής μας χάνουμε τον έλεγχο αυτών που μας συμβαίνουν κι η ζωή μας γίνεται έρμαιο της μοίρας. Αυτό είναι το μεγαλύτερο ψέμα του
Θάνατος και ζωή είναι προσδιορισμένα. Πλούτη και τιμές εξαρτιώνται απ’ τη μοίρα – Κομφούκιος
Κάθε σοφός άνδρας οφείλει να γνωρίζει να προλαβαίνει τις εναντιότητες του πεπρωμένου του (Μυητική παράδοση)
Καθένας είναι δημιουργός της μοίρας του [Σύγχρονος φιλόσοφος]
Μοίρα είναι η πρόφαση των τυράννων για τα εγκλήματά τους και η δικαιολογία των ανοήτων για τις αποτυχίες τους – Ambrose Bierce (αμερικανός συγγραφέας (1842-1914)
Μοναχοί μας δημιουργούμε την τύχη μας και την ονομάζουμε μοίρα – Ντίκενς
Ο Δημιουργός κρύβει απ’ όλα τα πλάσματά του το βιβλίο της μοίρας και τ’ αφήνει μόνο να διαβάσουν τη σελίδα που περιγράφει την τωρινή τους κατάσταση – Πωπ
Ό,τι μας περιορίζει, το λέμε μοίρα – Ralph Waldo Emerson
Οι άνθρωποι στοιβάζουν τα λάθη της ζωής τους και δημιουργούν ένα τέρας που ονομάζουν πεπρωμένο – John Oliver Hobbes
Οι άνθρωποι, ορισμένες φορές, είναι κυρίαρχοι της μοίρας τους – Σαίξπηρ
Όσοι μιλάνε για τη μοίρα τους, για το άστρο τους και τα τέτοια, βρίσκονται σε πιο χαμηλή κι επικίνδυνη σφαίρα και προκαλούνε το κακό που φοβούνται – Ralph Waldo Emerson
Πρόσεχε τις σκέψεις σου, γίνονται λόγια. Πρόσεχε τα λόγια σου, γίνονται πράξεις. Πρόσεχε τις πράξεις σου, γίνονται συνήθειες. Πρόσεχε τις συνήθειές σου, γίνονται χαρακτήρας. Πρόσεχε το χαρακτήρα σου, γιατί γίνεται η μοίρα σου – Φρανκ Αουτλω
Το πεπρωμένο δεν είναι θέμα τύχης, είναι θέμα επιλογής. Δεν είναι κάτι που πρέπει να περιμένεις, αλλά κάτι που πρέπει να επιδιώξεις και να κατακτήσεις – William Jenning Bryan
Το πεπρωμένο μας ασκεί πάνω μας την επιρροή του ακόμα κι όταν δεν έχουμε μάθει τη φύση του. Το μέλλον μας είναι εκείνο που βάζει τους νόμους του σήμερα – Νίτσε
Το πιο μεγάλο εγώ σε αυτή τη γης του αντρούς λογαριάζω χρέος, τη μοίρα του άσπλαχνα να πολεμάει και το γραφτό να σβήνει – Νίκος Καζαντζάκης
Φευ! Είμεθα παίγνια της μοίρας
‘Μοιραίον’. Η δράση των κοσμικών δυνάμεων στη Δημιουργία. Είναι αναπόφευκτο – Κ.Χαλιώτης
‘Πεπρωμένο’. Η δράση των ανθρωπίνων δυνάμεων στη Δημιουργία. Εξαρτάται από τον ίδιο τον άνθρωπο – Κ.Χαλιώτης


Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Τετάρτη 29 Ιανουαρίου 2014

Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου

Τα παιδιά σου δεν είναι παιδιά σου
Είναι οι γιοι και οι κόρες της λαχτάρας της Ζωής για τη Ζωή.
Δημιουργούνται διαμέσου εσένα, αλλά όχι από σένα
Κι αν και βρίσκονται μαζί σου, δε σου ανήκουν.
Μπορείς να τους δώσεις την αγάπη σου, αλλά όχι τις σκέψεις σου
Αφού ιδέες έχουν δικές τους.
Μπορείς να δίνεις μια στέγη στο σώμα τους, αλλά όχι και στις ψυχές τους
Αφού οι ψυχές τους κατοικούν στο σπίτι του αύριο
που εσύ δεν πρόκειται να επισκεφτείς ούτε και στα όνειρά σου.
Μπορείς να προσπαθήσεις να τους μοιάσεις
αλλά μη γυρέψεις να τα κάνεις σαν εσένα
Αφού η ζωή δεν πάει προς τα πίσω ούτε ακολουθεί στο δρόμο του το χτες
Είσαι το τόξο από το οποίο τα παιδιά σου
ωσάν ζωντανά βέλη ξεκινάνε για να πάνε μπροστά.
Ο τοξότης βλέπει το ίχνος της τροχιάς προς το άπειρο
και κομπάζει ότι με τη δύναμή του
τα βέλη του μπορούν να πάνε γρήγορα και μακριά.
Άς χαροποιεί τον τοξότη ο κομπασμός του
Αφού ακόμα κι αν αγαπάει το βέλος που πετάει
έτσι αγαπά και το βέλος που μένει στάσιμο.



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Tα προβλήματα είναι ψευδαισθήσεις του νου

«Πρόβλημα» σημαίνει ότι εμμένεις νοητικά σε μια κατάσταση, χωρίς να υπάρχει αληθινή πρόθεση ή πιθανότητα να αναλάβεις δράση τώρα. Σημαίνει επίσης ότι κάνεις αυτή την κατάσταση ασυνείδητα μέρος της αίσθησης του εαυτού σου.
Κατακλύζεσαι τόσο πολύ από την κατάσταση της ζωής σου, ώστε χάνεις την αίσθηση σου για τη ζωή, για την Ύπαρξη. Ή κουβαλάς στο νου σου, το παράλογο βάρος εκατοντάδων πραγμάτων που θα έχεις ή που μπορεί να έχεις να κάνεις στο μέλλον, αντί να εστιάσεις την προσοχή σου στο ένα και μόνο πράγμα που μπορείς να κάνεις τώρα. Όταν δημιουργείς ένα πρόβλημα, δημιουργείς πόνο. Το μόνο που χρειάζεται είναι μια απλή επιλογή, μια απλή απόφαση. « Ό,τι κι αν συμβεί, δε θα δημιουργήσω άλλο πόνο για τον εαυτό μου. Δε θα δημιουργήσω άλλα προβλήματα». Αν και είναι μια επιλογή είναι επίσης και πολύ ριζική. Δε θα πάρεις αυτή την απόφαση αν δεν έχεις πραγματικά «μπουχτίσει» με τον πόνο, αν δεν πεις πραγματικά «φτάνει». Και δε θα μπορέσεις να την ακολουθήσεις, αν δεν αποκτήσεις πρόσβαση στη δύναμη του τώρα.
Όταν παύεις να δημιουργείς κι άλλο πόνο για τον εαυτό σου, τότε παύεις να δημιουργείς κι άλλο πόνο για τους άλλους. Επίσης, δε μολύνεις πια την πανέμορφη Γη, τον εσώτερο χώρο σου και τη συλλογική ανθρώπινη ψυχή με την αρνητικότητα της δημιουργίας προβλημάτων.
Σε μια πραγματικά επικίνδυνη κατάσταση, ο νους σταματά, γίνεσαι απόλυτα παρών στο Τώρα και κάτι απείρως πιο ισχυρό αναλαμβάνει τα ηνία. Αυτός είναι ο λόγος που υπάρχουν τόσο πολλές αναφορές για συνηθισμένους ανθρώπους που γίνονται ξαφνικά ικανοί για απίστευτα θαρραλέες πράξεις. Σε κάθε κατάσταση ανάγκης, η επιβιώνεις ή όχι. Είτε έτσι είτε αλλιώς, δεν είναι πρόβλημα. Κάποιοι άνθρωποι θυμώνουν όταν με ακούνε να λέω ότι τα προβλήματα είναι ψευδαισθήσεις. Απειλώ να τους αφαιρέσω την αίσθηση τους για το ποιοι είναι. Έχουν επενδύσει πολύ χρόνο σε μια ψευδή αίσθηση εαυτού. Για πολλά χρόνια, έχουν ασυνείδητα προσδιορίσει ολόκληρη την ταυτότητα τους με βάση τα προβλήματα τους ή τον πόνο τους. Ποιοι θα ήταν χωρίς αυτά;
Ένα μεγάλο μέρος αυτών που λένε, σκέφτονται ή κάνουν οι άνθρωποι έχει στην πραγματικότητα ως κίνητρο το φόβο, που φυσικά είναι πάντα συνδεδεμένος με το ότι έχουν την εστίαση τους στο μέλλον και το ότι δεν είναι σε επαφή με το Τώρα.
Όταν προκύψει μια κατάσταση που χρειάζεται να την αντιμετωπίσεις τώρα, η δράση σου αν προέρχεται από τη βαθιά επίγνωση της παρούσας στιγμής, θα είναι καθαρή, κοφτερή σαν ξυράφι και θα είναι αποτελεσματική. Δεν θα είναι μια αντίδραση που θα προέρχεται από τα περασμένα εξαρτημένα αντανακλαστικά του νου σου, αλλά μια διαισθητική απόκριση στην κατάσταση. Θα ανακαλύψεις ότι είναι πιο αποτελεσματικό να μην κάνεις τίποτε –απλώς να μείνεις επικεντρωμένος στο Τώρα.

«Η δύναμη του Τώρα» Eckhart Tolle



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Πλάτωνας: "Το σώμα μας εμποδίζει στο κυνήγι της Αλήθειας"

Ο Πλάτωνας λέει: "Το σώμα μας φορτώνει με μύριες όσες ασχολίες για την απαραίτητη επιβίωση μας, ακόμη, αν επισυμβούν κάποιες ασθένειες, μας εμποδίζουν στο κυνήγι της αλήθειας και μας γεμίζουν με έρωτες και επιθυμίες και φόβους και κάθε είδους φαντάσματα και ανοησίες ώστε όπως λέει πραγματικά και η παροιμία, εξαιτίας αυτού δεν μας είναι δυνατόν ποτέ να σκεφτούμε λογικά για τίποτε”.

Πράγματι, πολέμους και επαναστάσεις και μάχες δεν τα προκαλούν τίποτε άλλο παρά το σώμα και οι επιθυμίες αυτού, γιατί, όλοι οι πόλεμοι γίνονται για την απόκτηση χρημάτων.

Τα χρήματα πάλι, αναγκαζόμαστε να τα αποκτούμε για το σώμα, υπηρετώντας τις ανάγκες του, και αν' αυτού δεν βρίσκουμε χρόνο για την φιλοσοφία για όλα αυτά.

Και το χειρότερο από όλα είναι ότι, αν εμφανιστεί κάποια ευκαιρία και στραφούμε με κάτι, παρεμβαλλόμενο παντού (το σώμα) στις συζητήσεις προξενεί θόρυβο και ταραχή και μας τρομάζει, ώστε εξαιτίας του να μην μπορούμε να δούμε την αλήθεια.

Αλλά, αποδείχθηκε ολοκάθαρα σε εμάς ότι, αν σκοπεύουμε κάποτε να γνωρίσουμε κάτι καθαρά, πρέπει να απαλλαγούμε από αυτό και να κοιτάζουμε με την ίδια την ψυχή μας αυτά καθ' εαυτά τα πράγματα και τότε, όπως φαίνεται, θα αποκτήσουμε αυτό που επιθυμούμε και λέμε ότι αγαπάμε (την φρόνηση), όταν δηλαδή πεθάνουμε, όπως το επισημαίνει και ο λόγος, όχι όμως όσο είμαστε ζωντανοί.

Αν, λοιπόν, δεν είναι δυνατόν με το σώμα να γνωρίσουμε τίποτα ολοκάθαρο, (συμβαίνει) το ένα από τα δύο, ή δηλαδή δεν είναι δυνατό πουθενά να γνωρίσει κανείς την αλήθεια ή το μπορούν όσοι έχουν πεθάνει.

Γιατί, τότε θα είναι η ψυχή αυτή καθ' εαυτή χωριστά από το σώμα, νωρίτερα όμως όχι.

Και όσο ζούμε, έτσι, όπως φαίνεται, θα πλησιάσουμε την γνώση, αν δηλαδή δεν παρασυρόμαστε από τις συνήθειες του σώματος και δεν επικοινωνούμε μαζί του, εκτός από την έσχατη ανάγκη, και αν δεν γεμίσουμε από την φύση του αλλά καθαρθούμε από αυτό μέχρι ωσότου ο ίδιος ο θεός μας λυτρώσει.

Και έτσι, αφού απαλλαχθούμε από την αφροσύνη του σώματος, όπως είναι φυσικό, θα βρεθούμε μαζί με παρόμοιους, βλέποντας από μόνοι μας, κάθε τι το ειλικρινές.

“Αυτό είναι η αλήθεια.”

Πλούταρχος, "Παραμυθητικός προς Απολλώνιον"




Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Για μεγάλες αλλαγές, πάρε μικρές αποφάσεις!

Η Caroline Arnold, διευθύντρια σε εταιρεία της Wall Street, συνήθιζε να τρώει αρκετά γλυκά στη διάρκεια συναντήσεων με συναδέλφους και πελάτες. Δυστυχώς, τα γλυκά αυτά έρχονται σε ευθεία αντίθεση με την απόφασή της να χάσει βάρος. Πήρε λοιπόν την απόφαση, ή «μικρο-απόφαση», όπως την αποκαλεί στο βιβλίο της Small Move, Big Change: Using Microresolutions to Transform Your Life Permanently.

Το αποτέλεσμα ήταν «να μην ξαναφάω ποτέ γλυκά ή φαΐ γενικότερα μέσα σε αίθουσα συναντήσεων καθώς η απόφασή μου ήταν λογική και συγκεκριμένη, η επιτυχία της ήταν εύκολο να μετρηθεί».

Εξηγώντας τον τρόπο με τον οποίο μικρές αλλαγές μπορεί να έχουν μεγάλα αποτελέσματα, η Άρνολντ χρησιμοποιεί τη ρήση του Αριστοτέλη: «Είμαστε αυτά που πράττουμε κατ’ εξακολούθηση.»

Τα επτά βήματα παρακάτω, που περιγράφονται στο βιβλίο της, εξηγούν το γιατί:

1. Οι μικρο-αποφάσεις πρέπει να είναι εύκολες. Οι περισσότερες αποφάσεις δεν ολοκληρώνονται επειδή είναι πολύ μεγαλεπήβολες και ασαφείς. Αντιθέτως, λέει, ξεκινήστε με μια «διακριτική αλλαγή στη συμπεριφορά που θα κάνει τη διαφορά». Κάνοντας μόνο ένα πράγμα για κάποιο διάστημα θα είναι ευκολότερο να λάβετε και άλλες αποφάσεις.

2. Η μικρο-απόφαση είναι μια σαφής και μετρήσιμη πράξη. Αν, για παράδειγμα, αποφασίσετε να μην αντιδράτε αμυντικά σε αρνητικές κριτικές στο γραφείο, «θα πρέπει να σκεφτείτε τις συνθήκες που σας κάνουν να αντιδράσετε, τον τρόπο με τον οποίο γίνεται η αντίδρασή σας και τι μήνυμα μπορείτε να δώσετε στον εαυτό σας», για να σταματήσει. Με άλλα λόγια όσο πιο συγκεκριμένη είναι η απόφαση τόσο πιο αποτελεσματική θα είναι.

3. Η μικρο-απόφαση ανταμείβει νωρίς. Είναι στην ανθρώπινη φύση να θέλουμε άμεση ικανοποίηση και να μην μας ενδιαφέρουν οι θεωρητικές επιβραβεύσεις που εκτείνονται σε βάθος χρόνου. «Αν η απόφασή σας σάς επιβραβεύσει μετά από μήνες προσπάθειας και παραιτηθείτε πριν την ολοκλήρωσή της θα μείνετε με άδεια χέρια», γράφει. «Η έγκαιρη ανταμοιβή σας ενθαρρύνει για την επόμενη απόφασή σας.»

4. Η μικρο-απόφαση είναι προσωπική. «Για να είναι αποτελεσματική η μικρο-απόφαση πρέπει να είναι σχεδιασμένη μόνο για εσάς, από εσάς, βασισμένη σε παρατηρήσεις των συνηθειών σας, της συμπεριφοράς σας και των συνθηκών», λέει η Άρνολντ.

5. Σχεδιάστε τη μικρο-απόφασή σας με θετικό τρόπο. «Οι περισσότεροι από εμάς προτιμούν να ακολουθούν μια θετική οδηγία παρά μια αρνητική», επισημαίνει η Άρνολντ. «Η απόφαση να μην τσιμπολογάτε είναι θλιβερή». Αντιθέτως, η μικρο-απόφαση «μου αρέσει πολύ περισσότερο το γεύμα όταν είμαι πεινασμένος περιλαμβάνει μια θετική διάσταση στο στόχο». Όποια και αν είναι η απόφασή σας θέστε την με όρους που θα σας κινητοποιήσουν και δε θα σας προκαλέσουν αίσθημα στέρησης.

6. Η μικρο-απόφαση εξαρτάται από ερεθίσματα στο περιβάλλον μας. Το κλειδί για να αλλάξουμε το οτιδήποτε, λέει η Άρνολντ, είναι να αναγνωρίσουμε αυτά τα ερεθίσματα και να τα αξιοποιήσουμε. Για να λάβετε μια απόφαση που είστε βέβαιοι ότι μπορείτε να τηρήσετε εστιάστε σε ένα ερέθισμα κάθε φορά, προτείνει.
7. Πάρτε μια ή δύο μικρο-αποφάσεις για αρχή. Η Άρνολντ είναι κατά της αντίληψης «να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε πολλά πράγματα πολύ γρήγορα. Ο περιορισμός στις αποφάσεις σας διασφαλίζει ότι θα τους δώσετε την απαιτούμενη προσοχή και προσπάθεια για να τις τηρήσετε μέχρι που να γίνονται αυτόματα…. Μόλις μια μικρο-απόφαση γίνει ασυνείδητη και δε σας προκαλεί κόπο να την τηρείτε, μπορείτε να λάβετε ακόμα μια».

Κάθε τι που ξεκινάτε έχει ένα χρονικό παράθυρο μέχρι να αφομοιωθεί νευρολογικά, λέει η Άρνολντ. Μια μικρο-απόφαση «θα πάρει περίπου τέσσερις εβδομάδες για να μην αισθάνεστε περίεργα, και έξι έως οκτώ εβδομάδες για να σας φανεί φυσιολογική».




Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Τρίτη 28 Ιανουαρίου 2014

Γιατί μισούμε κάποιον;

Μήπως τελικά όταν μισούμε κάποιον, μισούμε στην εικόνα του κάτι που υπάρχει μέσα μας;

Σας έχει τύχει πότε να είστε μάρτυρες ενός άσβεστου μίσους μεταξύ ενός αγοριού ή ενός κοριτσιού; Ή θυμάστε όταν ήμασταν στο σχολείο που όταν σ΄ένα αγοράκι του άρεσε μια συμμαθήτρια του, της τράβαγε τα μαλλιά, την κορόιδευε κτλ; Στο τέλος οι ιστορίες μίσους κατέληγαν σε ιστορίες αγάπης και έρωτα.

Πολλοί άνθρωποι πιστεύουν λαθεμένα ότι το μίσος είναι το αντίθετο της αγάπης, όταν το μόνο που βρίσκεται στον αντίποδα της αγάπης είναι η αδιαφορία. Ό,τι δεν αγαπάμε –καλώς ή κακώς- δεν υπάρχει για μας. Δεν ασχολούμαστε μαζί του.

Όταν νομίζουμε ότι πλήττουμε με κάποιον, είναι γιατί κατέχει κάτι που μας αγγίζει βαθιά και μας προκαλεί δυσφορία. Αυτός ο κάποιος γίνεται καθρέφτης για κάτι που υπάρχει μέσα μας και δε θέλουμε να το παραδεχτούμε. Αλλιώς, δε θα μας ενοχλούσε τόσο.

Έτσι, ο μεν τσιγκούνης υπομένει την τσιγκουνιά των άλλων με περισσότερη ένταση από οποιονδήποτε, ο δε αδιάκριτος τσαντίζεται υπερβολικά όταν υφίσταται την αδιακρισία.

Το πρόσωπο που μισούμε είναι καθρέφτης μας και, συνεπώς, ένας πνευματικός δάσκαλος που δεν πρέπει να υποτιμάμε. Το μίσος είναι στρεβλός τρόπος αγάπης, αλλά οπωσδήποτε αγάπης. Ευλόγα προκύπτει η απορία, «Μα, γιατί τότε μισούμε κάποιον;»

Γιατί πολλές φορές η αγάπη προκαλεί φόβο. Ο ίδιος ο φόβος τη μεταμφιέζει σε αντιπαλότητα.

Για το λόγο αυτό την επόμενη φορά που θα νιώσετε μίσος ή αντιπάθεια για κάποιον, προσπαθήστε να καταλάβετε τι αντικατοπτρίζεται; Τι είναι αυτό τελικά που δεν σας αρέσει; Γιατί δεν το έχετε αποβάλλει ακόμα απ΄τη ζωή σας;



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Pilates ή Yoga; Ομοιότητες, διαφορές και τι να επιλέξετε

Ρilates ή yoga; Βάζουμε τις δύο δημοφιλέστερες στις γυναίκες μορφές άσκησης στο μικροσκόπιο, διακρίνουμε ομοιότητες και διαφορές και καταλήγουμε στα οφέλη της κάθε μίας, με την βοήθεια της MSc καθηγήτριας φυσικής αγωγής και personal trainer Άλκηστης Βουράκη.

Yoga και Pilates:Από τη θεωρία....

Η γιόγκα είναι ινδικό φιλοσοφικό σύστημα και μορφή ασκητισμού. Η λέξη γιόγκα είναι σανσκριτική και κυριολεκτικά σημαίνει «ζυγός», αλλά μεταφορικά δηλώνει την σύζευξη αντίθετων ή σκόρπιων δυνάμεων και ενεργειών, την ένωση του ανώτερου με το κατώτερο, του εσωτερικού με το εξωτερικό, την χαλιναγώγηση, την πειθαρχία, την σύνδεση και την αρμονία των επιπέδων ύπαρξης. Ξεκίνησε στις Ινδίες πριν από 3.700 χρόνια και προϋπήρχε του βουδισμού και του ινδουισμού.
Παρόλο που πρόκειται για ένα ξεκάθαρα φιλοσοφικό σύστημα, περιέχει επιπλέον μια πρακτική ασκητική πλευρά. Για εμάς τους δυτικούς είναι πάνω απ'όλα μια μέθοδος ορθοσωμίας και συνειδητής αναπνοής, ασκητισμού και σωματικού εξαγνισμού. Είναι, βέβαια, και μια μέθοδος ενδοσκόπησης, αυτογνωσίας, εσωτερικής αναζήτησης, αυτοθεραπείας και πνευματικής επίγνωσης. Όταν οι ασκούμενοι εδραιώνονται στην μηχανική συμπεριφορά της Yoga, αποτινάσσουν τους εθισμούς, τις φοβίες, τις νοητικές εντάσεις και αποκτούν ηρεμία και διαύγεια.
Η μέθοδος Pilates είναι ένα ολοκληρωμένο και αυτόνομο σύστημα εκγύμνασης. Επικεντρώνεται στη συμμετρική στάση του σώματος, στον έλεγχο της αναπνοής, στην συνολική ενδυνάμωση με έμφαση στους μύες του κορμού, στη σταθεροποίηση της λεκάνης, της σπονδυλικής στήλης καθώς και στην ευλυγισία των μυών και στην κινητικότητα των αρθρώσεων. Κατά τη διάρκεια της άσκησης το σώμα δεν υπερβαίνει το φυσιολογικό εύρος κίνησης των αρθρώσεων, γι'αυτό και πρόκειται για ένα άριστο σύστημα αποκατάστασης, ιδανικό για όλες τις κατηγορίες ασκούμενων.
Ο δημιουργός της μεθόδου Joseph Hubertus Pilates γεννήθηκε στις 8 Δεκεμβρίου 1880 στη Γερμανία, από μητέρα Γερμανίδα και πατέρα Έλληνα. Στο τέλος του πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου τοποθετήθηκε μαζί με άλλους Γερμανούς ομογενείς του σε στρατόπεδο συγκέντρωσης στο Lancaster της Αγγλίας. Εκεί δίδαξε πάλη, αυτοάμυνα και άρχισε να αναπτύσσει το σύστημα που μετέπειτα ονόμασε «Contrology» (Έλεγχος). Επίσης, αφαιρώντας τα ελατήρια από τα κρεβάτια των ασθενών του στρατοπέδου και προσαρμόζοντας ιμάντες, δημιούργησε τα πρώτα «μηχανήματα» της μεθόδου του, τα οποία αποτέλεσαν προσχέδιο για τα σημερινά Cadilac και Reformer (όργανα γυμναστικής για Pilates).
Ο ίδιος ο J. Pilates εμπνεύστηκε από τη Yoga, το Zen, από δυτικές φιλοσοφίες και ιδέες περί φυσικής αγωγής των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων. Συνδύασε την πνευματική συγκέντρωση και συγκεκριμένες αναπνοές από τη γιογκική φιλοσοφία με τη θεωρία της ενόργανης γυμναστικής. Πολύ πιο μπροστά από την εποχή του, o Pilates αντιμετώπισε την άσκηση σαν ολιστική θεραπεία δίνοντας έμφαση στο ότι η μέθοδος θα πρέπει να «δουλεύει» το σώμα σαν σύνολο για να είναι πιο λειτουργικό, να διορθώνει την κακή στάση, να βελτιώνει τη φυσική κατάσταση, να αφυπνίζει το μυαλό και να ανυψώνει το πνεύμα.

...στην πράξη

Αναπόφευκτα, λοιπόν, καθώς η Pilates έχει δεχθεί επιρροές από τη Yoga, οι ομοιότητές των δύο μεθόδων εκγύμνασης είναι πολλές. Συγκεκριμένα, και οι δύο στοχεύουν στη βελτίωση της ισορροπίας, της ευλυγισίας και της μυϊκής συναρμογής. Στο επίκεντρο και των δύο είναι ο έλεγχος της αναπνοής, με τη διαφορά ότι στην Pilates η εισπνοή γίνεται από τη μύτη και η εκπνοή από το στόμα, ενώ στη Yoga εισπνοή κ εκπνοή γίνονται από τη μύτη.
Μερικές ακόμα ομοιότητες είναι ο συντονισμός σώματος και πνεύματος, η έμφαση στη σωστή στάση σώματος, την αύξηση της κινητικότητας, η θετική επίγνωση του σώματος, η μείωση του στρες, του άγχους και της κατάθλιψης, η βελτίωση του ύπνου, η μείωση των σωματικών πόνων και της αρτηριακής πίεσης, η εξισορρόπηση των ορμονών, η ενδυνάμωση του ανοσοποιητικού, η βελτίωση της καρδιακής και αναπνευστικής λειτουργίας, η βελτίωση της μνήμης, της συγκέντρωσης αλλά και της διάθεσης.
Από την άλλη, υπάρχουν και διαφορές ανάμεσα στις δύο μεθόδους. Στις Pilates δίνεται περισσότερη έμφαση στη βελτίωση του συντονισμού και του ελέγχου, την ενδυνάμωση κυρίως του κορμού, αλλά και στην αποκατάσταση τυχόν τραυματισμών. Παράλληλα, πρόκειται για άσκηση με έντονη κίνηση.
Η Yoga θα μπορούσε κανείς να πει ότι αποτελεί τρόπο ζωής, με βασικό στόχο την αύξηση της ζωτικής ενέργειας. Δίνει έμφαση στις βαθιές και έντονες διατάσεις του σώματος, ενώ ταυτόχρονα στοχεύει στην εξισορρόπηση ανάμεσα στα δύο ημισφαίρια του εγκεφάλου. Επιπλέον, βοηθά στη μείωση της κατακράτησης τοξινών, στη βελτίωση του πεπτικού, του αναπαραγωγικού και του απεκκριτικού συστήματος, ενώ ενισχύει και την αυτο-συνείδηση, τη θέληση, την αυτοκυριαρχία, την υπευθυνότητα αλλά και την ηθική δύναμη.
Τελικά, να επιλέξω Yoga ή Pilates;
«Στη ζυγαριά της 'καλύτερης μορφής άσκησης' δεν κερδίζει κάποια από τις δύο», λέει η κ. Βουράκη «καθώς και οι δύο μέθοδοι έχουν εξίσου σημαντικά οφέλη, τα οποία σε πολλές περιπτώσεις συμπίπτουν». Η ίδια συμβουλεύει, λοιπόν, τις ασκούμενες να επιλέξουν, βάσει των παραπάνω, την άσκηση που ταιριάζει στην ιδιοσυγκρασία τους ή να δοκιμάσουν έναν συνδυασμό των δύο μεθόδων. «Για μέγιστα αποτελέσματα, μάλιστα, μια καλή ιδέα είναι να εντάξουν στο πρόγραμμα προπόνησής τους και την αερόβια άσκηση, καθώς οι δύο παραπάνω μέθοδοι δεν περιλαμβάνουν τέτοιου είδους ασκήσεις».


Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

*Οι πληροφορίες που παρέχονται στο blog αυτό έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αντικαταστήσουν τη γνωμάτευση ή την επίσκεψη σε γιατρό ή σε άλλον ειδικό της υγείας

Η δύναμη των αρωματικών βοτάνων

Τα φυσικά βότανα της ελληνικής γης χρησιμοποιούνται εδώ και πολλά χρόνια για προληπτικούς και θεραπευτικούς σκοπούς, καθώς και ως απολαυστικά αφεψήματα. Πολλά από αυτά πωλούνται είτε στα σούπερ μάρκετ είτε σε καταστήματα με οργανικά προϊόντα, ενώ δεν είναι δύσκολο να καλλιεργήσετε βότανα στο σπίτι σας και στη συνέχεια να τα αποξηράνετε (στη σκιά και ποτέ στον ήλιο!).

Παρακάτω ξεχωρίσαμε τα πιο ωφέλιμα για τον οργανισμό βότανα του εμπορίου, τα οποία αφού βραστούν, «δίνουν» απολαυστικά αφεψήματα, ιδανικά για τις κρύες μέρες του χειμώνα. Παράλληλα, η διατροφολόγος κ. Αλεξάνδρα Δαμβουνέλη σημειώνει ποια από αυτά θα πρέπει να καταναλώνονται με μέτρο και ποιες ειδικές ομάδες θα πρέπει να προσέχουν ιδιαίτερα.

Πώς να ετοιμάζετε ένα αφέψημα από βότανα: Βράζετε για περίπου 10 λεπτά το αρωματικό φυτό σε αναλογία 1 κουταλιά της σούπας ανά 3 φλυτζάνια νερό. Στη συνέχεια το αφήνετε στο δοχείο όπου το βράσατε για 15 λεπτά και μετά το σουρώνετε. Μπορείτε να το απολαύσετε με μία κουταλιά μέλι.

Χαμομήλι: Είναι καταπραϋντικό, ηρεμιστικό και χωνευτικό. Χρειάζεται, όμως, προσοχή στην κατανάλωση από όσους παίρνουν αντιπηκτικά φάρμακα.

Θυμάρι: Είναι ενισχυτικό του αναπνευστικού συστήματος, όμως δεν ενδείκνυται για εγκύους.

Κόλιαντρος: Αποτελεί φυσικό τονωτικό του γαστρεντερικού συστήματος, ενώ είναι και χωνευτικό.

Λουίζα: Αποτελεί φυσικό αναλγητικό και ενισχυτικό του ουροποιητικού, του αναπνευστικού συστήματος και των αρθρώσεων. Ωστόσο, δε συστήνεται η υπερκατανάλωσή της γιατί μπορεί να δημιουργηθούν προβλήματα στα νεφρά.

Μαντζουράνα: Είναι φυσικό ενισχυτικό του αναπνευστικού, χωνευτικό, φυσικό αγχολυτικό, όμως χρειάζεται προσοχή στην κατανάλωσή της από διαβητικούς και υποτασικούς!

Βαλεριάνα: Αποτελεί φυσικό αγχολυτικό. Ωστόσο, δεν ενδείκνυται η χρήση της από εγκύους και παιδιά καθώς και από όσους απαιτείται να έχουν τεταμένη προσοχή στην εργασία τους. Επίσης, αν η χρήση της είναι παρατεταμένη μπορεί να προκαλέσει προβλήματα όπως ζαλάδες και γαστρικές διαταραχές.

Μελισσόχορτο: Αποτελεί φυσικό αγχολυτικό και υπνωτικό, τονωτικό του γαστρεντερικού συστήματος και εφιδρωτικό. Χρειάζεται, όμως, προσοχή από άτομα με προβλήματα του θυρεοειδούς.

Μολόχα: Μπορεί να λειτουργήσει «αντιφλογιστικά» σε φλεγμονές του αναπνευστικού και του γαστρεντερικού συστήματος. Πάντως, χρειάζεται να καταναλώνετε με προσοχή από διαβητικούς και από άτομα που παίρνουν φάρμακα με λίθιο.

Ρίγανη: Αποτελεί τονωτικό του αναπνευστικού, του γαστρεντερικού και του μυοσκελετικού συστήματος, ενώ θεωρείται και εμμηναγωγό βότανο. Καλό είναι, πάντως, να λαμβάνεται με μέτρο από εγκύους και υποτασικούς.


Τίλιο: Δρα ως τονωτικό του αναπνευστικού και του νευροφυτικού συστήματος, ως αντίδοτο σε φλεγμονές και ως παυσίπονο σε πονοκεφάλους. Προσοχή χρειάζεται από όσους παίρνουν φάρμακα με λίθιο ή διουρητικά.

Φασκόμηλο: Είναι αντιφλεγμονώδες, καταπραϋντικό του στομάχου και τονωτικό του νευρικού συστήματος. Ωστόσο, καλό είναι να αποφεύγεται από εγκύους και θηλάζουσες γιατί πιθανώς να μειώνει την παραγωγή γάλακτος.

Δίκταμο: Θεωρείται καταπραϋντικό στους πόνους του στομάχου και της κοιλιάς, είναι αποτελεσματικό αντιοξειδωτικό, ενώ έχει διαπιστωθεί ότι έχει αντιμικροβιακή δράση. Καλό είναι, πάντως, να μην καταναλώνεται από εγκύους.

Δεντρολίβανο: Είναι τονωτικό, αντικαταθλιπτικό, καταπραΰνει πονοκεφάλους και τυμπανισμούς, αλλά θα πρέπει να το προσέχουν οι υπερτασικοί γιατί έχει την ιδιότητα να ανεβάζει τη πίεση.

Δυόσμος και μέντα: Θεωρούνται ωφέλιμα κατά των πόνων του στομάχου και του κρυολογήματος, ή δε μέντα είναι και δροσιστική, όμως πρέπει να αποφεύγεται από όσους κάνουν ομοιοπαθητική.

Τσουκνίδα: Γνωστό διουρητικό, ωφέλιμο για άτομα που έχουν σάκχαρο και υψηλό ουρικό οξύ, όμως δεν ενδείκνυται για εγκύους και θηλάζουσες, για άτομα με υπέρταση, διαβήτη και με προβλήματα στα νεφρά.


Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

*Οι πληροφορίες που παρέχονται στο blog αυτό έχουν καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα και δε μπορούν να αντικαταστήσουν τη γνωμάτευση ή την επίσκεψη σε γιατρό ή σε άλλον ειδικό της υγείας

Τα 7 κλειδιά για την υλοποίηση θαυμάτων

Ευγνωμοσύνη το πρώτο κλειδί υλοποίησης θαυμάτων

Πριν από κάθε σκέψη που εστιάζει σε μια επιθυμία. Πριν από έναν οραματισμό που προσπαθεί να δημιουργήσει μια νοητή εικόνα ευημερίας για το άμεσο μέλλον πρέπει να κρατήσουμε στο χέρι μας το πρώτο και πιο σημαντικό κλειδί. Ευγνωμοσύνη. Αυτή η κατάσταση για κάθε τι που μας περιβάλλει πρέπει να ποτίσει όλο μας το είναι.
Ευγνωμοσύνη για την μέρα που ήρθε για τον ήλιο που λάμπει για την φύση που παραμένει ζωντανή για να μας θρέψει για τους γονείς που μας φέρανε στον κόσμο για τους συγγενείς και τους φίλους για το σώμα που μας παραχωρήθηκε γι αυτή τη ζωή, Ευγνωμοσύνη για κάθε τι. Ευγνωμοσύνη ακόμη και για μια δύσκολη στιγμή που ήρθε σαν δάσκαλος που θέλει να μας διδάξει επειδή η κατανόηση μας ήτανε κοντή.
Ευγνωμονούμε όλα όσα υπάρχουν γύρω μας και μ’ αυτό τον τρόπο δικαιούμαστε ακόμη πιο πολλά. Αν δεν μπορέσουμε να νιώσουμε αυτό το συναίσθημα τότε ας αναρωτηθούμε γιατί πρέπει να ζητήσουμε άλλα.
Πέρα από καρμικές δοκιμασίες και απώλειες η έλλειψη ευγνωμοσύνης είναι υπεύθυνη για την έλλειψη ευημερίας. Η έλλειψη θα φέρει έλλειψη. Η ευγνωμοσύνη θα φέρει ευημερία.
Σκέψου πριν πόσες φορές ευχαρίστησες τον ήλιο που λάμπει στον γαλανό ουρανό αυτής της πατρίδας, Σκέψου πριν πόσες φορές ευχαρίστησες αυτό το απέραντο γαλάζιο που βρέχει τα πόδια σου. Πόσες φορές είπες νοερά ευχαριστώ στα πανέμορφα βουνά και δάση, στα μυρωδάτα λουλούδια και τα πολύτιμα καρποφόρα δένδρα που υπάρχουν σε τούτη τη γη. Σκέψου πριν πόσες φορές ευχαρίστησες τους γονείς σου για όσα έκαναν για σένα. Όλα μα όλα σου ήταν και είναι δεδομένα!
Τώρα μπορείς να βρεις την αιτία που αυτή η πατρίδα γλιστράει απ’ τα χέρια σου, που τα παιδιά σου μοιάζουν να είναι ξένα.
Ευγνωμοσύνη σε κάθε μπουκιά που τρως, σε κάθε σταγόνα που πίνεις σε κάθε χαμόγελο που παίρνεις σε κάθε εικόνα που φτάνει στα μάτια σου.
Ευγνωμοσύνη που υπάρχεις. Ευγνωμοσύνη…ευγνωμοσύνη..ευγνωμοσύνη.
Τώρα μπορείς να σηκώσεις τα μάτια της ψυχής και να δεις τα δώρα σου.

Η τέχνη της μη προσκόλλησης, το δεύτερο κλειδί υλοποίησης θαυμάτων.

Η εστίαση της σκέψης σε ένα αντικείμενο, μια κατάσταση ένα γεγονός έχει σαν αποτέλεσμα την έλξη όλων των παραπάνω και τον πολλαπλασιασμό τους. Ο άνθρωπος που επιθυμεί ο άνθρωπος που θέλει να υλοποιήσει στη ζωή του μια σκέψη πρέπει να έχει αυτό το κλειδί που θα του επιτρέψει να πετύχει τον σκοπό του.
Η τέχνη της μη προσκόλλησης είναι το δεύτερο κλειδί. Μετά την ευγνωμοσύνη που είναι το πρώτο , πρέπει να καταφέρει να βρει το δεύτερο..
Η προσκόλληση υποσυνείδητα υποθάλπτει την έλλειψη. Παρόλο που επιφανειακά η προσκόλληση δίνει την αίσθηση της ζωηρής επιθυμίας και την ανάγκη να μην αποχωριστούμε από το γεγονός ή το αντικείμενο που επιθυμούμε, εν τούτοις υποδηλώνει φόβο, απώλειας ή μη απόκτησης, συνεπώς άγχος και έλλειψη εμπιστοσύνης. Άρα ενισχύει την έλλειψη οπότε θα φέρει περισσότερη έλλειψη.
Επειδή η υλοποίηση των θαυμάτων στη ζωή μας ξεκινά απ’ το υποσυνείδητο καλό είναι να ξέρουμε τι συμβαίνει εκεί και τι μηνύματα αποθηκεύονται χωρίς να το γνωρίζουμε.
Η τέχνη της μη προσκόλλησης ουσιαστικά πετυχαίνεται με την απελευθέρωση μας από το κάθε τι, με την έννοια της πλήρης ανεξαρτησίας. Επιθυμούμε το πλούτο αλλά μπορούμε να ζήσουμε πολύ όμορφα και χωρίς αυτόν. Αν αυτό εξ όψεως δείχνει οξύμωρο σε σχέση με την υλοποίηση των επιθυμιών απλά σας λέω ότι πρόκειται για τεχνική προσποίησης, Μια τεχνική που όσο πιο πολύ την εξασκήσουμε τόσο πιο γρήγορα θα εκληφθεί ως αληθινό γεγονός και θα περάσει το μήνυμα που θέλουμε στο υποσυνείδητο.
Η τέχνη της μη προσκόλλησης είναι η τέχνη της άνεσης. Άνεση να μπορούμε να περάσουμε καλά και με τα λίγα και με τα πολλά. Άνεση γιατί πρέπει να πιστεύουμε ότι τα έχουμε όλα και δεν μας λείπει τίποτε..
Η προσκόλληση γίνεται μανία και εμμονή και κατόπιν υποβόσκει ο φόβος της απώλειας ή τη μη αποδοχής.
Παίξε θέατρο μέσα στης ζωής το θέατρο. Γίνε ηθοποιός και ξεγέλασε τον εαυτό σου. Μη κολλάς σε τίποτε. Τίποτε δεν υπάρχει έξω από εσένα. Υπάρχεις κι αυτό από μόνο του είναι ένα θαύμα. Απαξίωσε τα όλα όσα θέλεις κι αυτά θα έρθουν δίπλα σου. Αυτό είναι νόμος είναι ο νόμος να μη κολλάς σε τίποτε. Είναι ο νόμος της ελευθερίας.

Η επιλογή. Το τρίτο κλειδί της υλοποίησης θαυμάτων.

Ο άνθρωπος καθημερινά έχει να αντιμετωπίσει τον ισχυρότερο αντίπαλο, τον ίδιο του τον εαυτό. Η αδυναμία ελέγχου της σκέψης τον οδηγεί σε λανθασμένες επιλογές.
Η αιτία βρίσκεται ότι οδηγός σε κάθε του σκέψη είναι η επιθυμία ενώ θα έπρεπε να συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο. Η σκέψη να οδηγείται πάνω σε μια επιθυμία.
Ο άνθρωπος αφήνεται στα μέσα διαφήμισης. Δρα ανεξέλεγκτα με αποτέλεσμα αντί να ορίζει το μέλλον του να γίνεται πιόνι στις ορέξεις των μεγάλων κέντρων αποφάσεων και μαζικής παραγωγής προϊόντων.
Ένας μέσος άνθρωπος μπορεί να αλλάξει την επιθυμία του πολλές φορές μέσα στη μέρα με αποτέλεσμα να μη μπορεί να ιεραρχήσει τις ανάγκες του.
Η υλοποίηση θαυμάτων προϋποθέτει ένα βασικό υλικό, την επιλογή του θαύματος. Την σαφή και ξεκάθαρη επιλογή της μιας και σφοδρής κάθε φορά επιθυμίας. Η δαιδαλώδη διαδρομή της σκέψης που γλιστρά ανάμεσα σε ένα παρτέρι από επιθυμίες σαν την μέλισσα που απομυζά την γύρη από λουλούδι σε λουλούδι δεν έχει κανένα αποτέλεσμα. Είναι το ταξίδι του ηττημένου συντρόφου του Οδυσσέα που ξεγελάστηκε από την θεά ύλη που ονομάζεται Κίρκη και μετατράπηκε σε γουρούνι. Μαγεμένος απ’ τα θέλγητρα της και ανήμπορος να ορθώσει το ανάστημα της επιλογής μέθυσε από το γλυκό κρασί της επιθυμίας.
Ο νικητής λέγεται Οδυσσέας και είναι αυτός που σοφά θα κάνει τη σωστή επιλογή. Θα απολαύσει την ύλη χωρίς να μαγευτεί απ’ αυτήν.
Το τρίτο κλειδί για την υλοποίηση θαυμάτων είναι η σωστή επιλογή η ξεκάθαρη και μοναδική. Όλα τα άλλα θολό τοπίο ωσότου αυτή υλοποιηθεί.
Καθάρισε το μυαλό από άχρηστες σκέψεις και άκουσε τη φωνή της καρδιάς. Αφουγκράσου το δικό της τραγούδι που σαν γλυκιά σειρήνα σε καλεί. Αυτή ξέρει τη σωστή επιλογή. Κλείσε τα μάτια της ύλης κι άκουσε τη φωνή της σιγής. Θα σου ψιθυρίσει αυτό που επιθυμείς. Όταν αυτό συμβεί τότε ξεκίνα.

Πίστη το τέταρτο κλειδί για την υλοποίηση θαυμάτων.

Η πίστη μπορεί να μετακινήσει μέχρι και βουνά. Η πίστη είναι κινητήριος δύναμη. Πίσω της κρύβεται η δύναμη της πρόθεσης και η εκδήλωση της ζωής. Πίστη δεν σημαίνει θρησκεία γιατί θρησκεία σημαίνει τυφλή πίστη. Πίστη σημαίνει απόλυτη εμπιστοσύνη. Εμπιστοσύνη ότι θα λάβουμε αυτό που επιθυμούμε. Η έλλειψη πίστης ισοδυναμεί με ακύρωση της επιθυμίας τόσο σε επίπεδο νοητικό όσο και στη κοινή λογική. Αν δεν πιστεύω ότι θα λάβω τι νόημα έχει να επιθυμώ. Επιθυμία χωρίς πίστη είναι μια αφόρητη και ψυχοφθόρα αδύναμη ελπίδα που ατενίζει ένα θολό και αβέβαιο μέλλον. Είναι σαφώς προτιμότερο να μην επιθυμείς από το να επιθυμείς δίχως πίστη ότι θα πετύχεις.
Η εμπιστοσύνη ενεργοποιεί έναν αόρατο μηχανισμό προσέλκυσης του θαύματος. Όσο πιο δυνατή είναι η πίστη τόσο πιο πολύ αυξάνεται η ταχύτητα προσέλευσης του επιθυμητού αποτελέσματος.
Για τον μαθητευόμενο μάγο η πίστη είναι το χρησιμότερο υλικό για το μαγικό του φίλτρο. Αφού ανακατέψει όλα τα υλικά με τη πίστη ολοκληρώνει τη συνταγή.
Η πίστη είναι η απόλυτη εντολή στο αόρατο τζίνι που θα εκτελέσει την αποστολή. Υπάρχει πριν από κάθε εικόνα πριν από το όνειρο πριν από κάθε επιθυμία. Όλα αυτά χωρίς την πίστη είναι άψυχα κι άχρωμα κάδρα κρεμασμένα στο σαλόνι του μυαλού σας που απλά σας θυμίζουν τι δεν μπορέσατε να αποκτήσετε.

Φαντασία, το πέμπτο κλειδί για την υλοποίηση θαυμάτων.

Το θαύμα πριν γίνει ορατό υλοποιείται σε μια άλλη διάσταση σε μια άλλη κατάσταση που είναι φανταστική. Αυτό που δεν μπορούν να δούνε τα μάτια του φυσικού σώματος εκείνες τις πολύχρωμες ή άλλοτε μουντές εικόνες που ζωγραφίζουμε καθημερινά μες το μυαλό άλλοτε ονειροπολώντας κι άλλοτε συνειδητά το αποκαλούμε φαντασία.
Η φαντασία είναι ο κόσμος που βλέπουν τα μάτια της ψυχής, είναι ο κόσμος που πλάθει το δημιουργικό κομμάτι του εαυτού μας στο δεξί ημισφαίριο του εγκεφάλου.
Η φαντασία είναι πραγματικότητα για μια άλλη διάσταση που το μυαλό του μέσου ανθρώπου δεν θέλει να παραδεχθεί. Η πραγματικότητα του καθενός είναι όλα όσα πιστεύει. Η πεζή πραγματικότητα βιώνεται από έναν πεζό άνθρωπο γι αυτό και όλα τα θαύματα σ’ αυτόν τον πλανήτη έγιναν από προσωπικότητες που είχαν όραμα. Ερευνήσετε όλους εκείνους τους σπουδαίους κοινούς θνητούς και θα διαπιστώσετε ότι πρώτα έφτιαχναν μια νοερή εικόνα όσων θέλανε να υλοποιήσουν και μετά το αποκτούσαν στη γη.
Μάθε να βλέπεις αυτό που επιθυμείς. Μάθε να το γεμίζεις με χρώματα με κίνηση και ζωή. Χαλάρωσε και οραματίσου συνειδητά με κάθε λεπτομέρεια αυτό που επιθυμείς, άκου τον ήχο δες το χρώμα νιώσε τη ζωή και θα εκπλαγείς ευχάριστα γιατί θα το βιώσεις στην υλική ζωή σου..
Κάνε ασκήσεις δημιουργικής φαντασίας. Πάρε στα χέρια σου ένα λεμόνι και περιεργάσου το καλά, τσίμπα το, δάγκωσε το μύρισε το. Μετά κλείσε τα μάτια και φέρε στο μυαλό όλες τις προηγούμενες εικόνες και αισθήσεις ξανά και ξανά. Παρατήρησε τις αντιδράσεις του σώματος σου. Η αίσθηση του ξινού θα γεμίσει με σάλιο το στόμα. Γιατί να συμβεί αφού όλα ήταν φανταστικά; Γιατί απλά η φαντασία είναι πραγματικότητα αρκεί να το πιστέψεις όπως έκανε και το σώμα σου.

Δημιουργικός οραματισμός το έκτο κλειδί υλοποίησης θαυμάτων.

Η πρακτική εξάσκηση είναι το βασικότερο κλειδί για να υλοποιήσουμε τις επιθυμίες μας.
Η βασικότερη πρακτική είναι ο δημιουργικός οραματισμός.
Η άσκηση αυτή πρέπει να γίνεται σε χαλαρή κατάσταση του φυσικού σώματος και την απόλυτη ηρεμία του νου από σκόρπιες σκέψεις.
Με τα μάτια της ψυχής βλέπουμε καθαρά την εικόνα που θέλουμε να βιώσουμε. Εμπλουτίζουμε την εικόνα με χρώματα και ήχο και της δίνουμε κίνηση. Στη συνέχεια αφήνουμε να μας κατακλύσει το υπέροχο συναίσθημα της επιτυχίας και της απολαβής.
Αυτή η άσκηση πρέπει να γίνεται καθημερινά χωρίς να παρεμβληθεί η λογική αναρώτηση «ως πότε» και «πότε θα λάβω».
Πρέπει να γίνει αντιληπτό ότι η εικόνα μας πρέπει να είναι ξεκάθαρη και ζωντανή. Είναι σκόπιμο πριν να ασχοληθούμε με τα χρώματα που υπάρχουν γύρω μας ώστε να μπορούμε να τα αναπαράγουμε εύκολα με τη φαντασία μας. Αν επιθυμούμε ένα αντικείμενο είναι επίσης χρήσιμο να το περιεργασθούμε στο φυσικό περιβάλλον πριν το οραματιστούμε. Ένα αυτοκίνητο π.χ να πάμε να το δούμε από κοντά να το αγγίξουμε και αν είναι εύκολο να καθίσουμε και στη θέση του οδηγού. Αν επιθυμούμε να βιώσουμε μια κατάσταση τότε πρέπει να εξασκηθούμε στο να τη βλέπουμε σαν ζωντανή, σαν να συμβαίνει στο εδώ και στο τώρα. Τι θα μας πρόσφερε αυτό το βίωμα; Χαρά! Ας θυμηθούμε ένα χαρούμενο για μας γεγονός για να αναδυθεί το συναίσθημα αυτό από το αρχείο μας.
Εξάσκηση δημιουργικού οραματισμού καθημερινά αυτό είναι το έκτο κλειδί υλοποίησης θαυμάτων.

Αποδοχή το έβδομο κλειδί στην υλοποίηση θαυμάτων.
Το έβδομο και τελευταίο κλειδί είναι η αποδοχή. Εφόσον έχουμε δουλέψει σωστά με τα έξη προηγούμενα κλειδιά τότε είναι η ώρα της αποδοχής του επιθυμητού στη ζωή μας.
Αυτό το κλειδί στη διάσταση του Αστρικού δεν έχει καμία αξία αφού εκεί με τα έξη κλειδιά έχουμε κιόλας λάβει αυτό που θέλουμε. Όμως εδώ στην τρίτη διάσταση υπάρχει ο χρόνος. Ο χρόνος είναι η ψευδαίσθηση της καθυστέρησης. Ο φραγμός που υπάρχει ανάμεσα στην υλοποίηση και την απολαβή. Πολλές φορές η μη κατανόηση αυτής της συνθήκης προκαλεί αμφιβολίες και ταρακουνά την πίστη μας και με λίγα λόγια μπορεί να σπάσει κάποιο απ’ τα κλειδιά μας.
Όταν φυτέψουμε ένα σπόρο πρέπει να περιμένουμε να βλαστήσει και όχι να σκαλίζουμε στο μέρος που τον σπείραμε για να δούμε τι συμβαίνει. Αυτή η πράξη όπως καταλαβαίνεται καταστρέφει όλη την αρχική μας προσπάθεια.
Συνεπώς η αποδοχή σημαίνει υπομονή ώσπου η επιθυμίας μας να περάσει το φράγμα του χρόνου και να εμφανιστεί μπροστά μας. Αν αδιόρατα μας φανεί ότι ο χρόνος κυλά αργά ας οραματιστούμε με πιο έντονα θετικά συναισθήματα την εικόνα μας. Η θετική δράση θα το φέρει πιο σύντομα κοντά μας.
Να θυμάστε ότι η επιθυμία μας θα πραγματοποιηθεί αργά ή γρήγορα, αυτό είναι νόμος μην αμφιβάλέτε αφήστε το να συμβεί και θα συμβεί.
Από αυτή τη στιγμή το μαγικό ραβδί είναι στα χέρια σας απολαύστε τη μαγεία των θαυμάτων.


Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Δευτέρα 27 Ιανουαρίου 2014

Η Μεγάλη Επίκληση

Από την εστία του Φωτός μέσα από τη Διάνοια του Θεού
Ας διαχυθεί φως μέσα στις διάνοιες των ανθρώπων.
Το Φως ας κατέλθει στη Γη.

Από την εστία της Αγάπης
μέσα από την Καρδιά του Θεού
Ας διαχυθεί αγάπη μέσα στις καρδιές των ανθρώπων.
Είθε ο Χριστός να γυρίσει στη Γη.

Από το κέντρο όπου η θέληση του Θεού είναι γνωστή
Ο σκοπός ας καθοδηγεί τις μικρές θελήσεις των ανθρώπων
Ο σκοπός που οι Διδάσκαλοι γνωρίζουν και υπηρετούν.

Από το κέντρο που ονομάζουμε φυλή των ανθρώπων
Το Σχέδιο της Αγάπης και το φωτός ας πραγματοποιηθεί.
Και είθε να σφραγίσει την πύλη του κακού.

Το Φως, η Αγάπη κι η Δύναμη, ας αποκαταστήσουν το Σχέδιο πάνω στη Γη.


Η παραπάνω Επίκληση ή Προσευχή, δεν ανήκει σε κάποιο πρόσωπο ή ομάδα, αλλά σε όλη την Ανθρωπότητα.

Η χρησιμοποίησή της και η σύσταση προς όλους να την χρησιμοποιούν, δεν δημιουργεί οποιοδήποτε δικαίωμα
ελέγχου ή κυριότητας υπέρ οποιουδήποτε, είτε ομάδας είτε οργανώσεως.
Η επίκληση αυτή δημοσιεύεται συχνά σε εφημερίδες και περιοδικά σε πολλές χώρες και εκπέμπεται ραδιοτηλεοπτικά σε όλο τον κόσμο. Πολλές χιλιάδες άτομα την εκφωνούν καθημερινώς και τοιουτοτρόπως δημιουργούν μια παγκόσμια Πνευματική Κοινή Γνώμη, η οποία μπορεί να γίνει ακαταγώνιστη.
Η ωραιότητα και η δύναμη της Επίκλησης συνίσταται στην απλότητά της και στο γεγονός ότι εκφράζει ορισμένες βασικές αλήθειες, τις οποίες κάθε άνθρωπος ενδόμυχα αναγνωρίζει και αποδέχεται, δηλαδή:
* την αλήθεια ότι υπάρχει ένας βασικός Νούς, τον οποίο αορίστως οι άνθρωποι ονομάζουν Θεό,
* την αλήθεια ότι πίσω από κάθε ορατή εκδήλωση υπάρχουσα κινητήρια δύναμη είναι η Αγάπη,
* την αλήθεια ότι μια μεγάλη Προσωπικότητα, που οι Χριστιανοί ονόμασαν Χριστό, ήλθε κάποτε στο κόσμο και έγινε η ενσάρκωση αυτής ης Αγάπης, για να μπορέσουμε και εμείς να ην κατανοήσουμε
* την αλήθεια ότι η Αγάπη και η Νοημοσύνη είναι αποτέλεσμα εκείνου που ονομάζουμε «Θέληση του Θεού» και τέλος
* την αυταπόδεικτη αλήθεια ότι μόνο μέσω της ανθρωπότητας μπορεί το Θείο Σχέδιο να εκπληρωθεί.



Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή

Αποστασιοποίηση

Πολλά πνευματικά μονοπάτια συνηγορούν προς μια διανοητική κατάσταση που ονομάζεται αποστασιοποίηση, στην οποία ένα άτομο μετακινείται μακριά από εγκόσμιες ανησυχίες και γίνεται ένας παρατηρητής της ζωής. Αυτό θεωρείται ένα μέσον για να φτάσεις έναν εσωτερικό στόχο καθώς σε ελευθερώνει από περισπασμούς και συγκρούσεις.
Η εικόνα που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να εξηγήσει την έννοια δεν είναι αυτή ενός σκονισμένου ταλαιπωρημένου προσκυνητή που ανεβαίνει ένα βουνό, αλλά το λουλούδι του λωτού.
Το κύριο θέμα σχετικά με το λουλούδι του λωτού είναι ότι έχει τις ρίζες του στη λάσπη. Δεν μπορεί να μεγαλώσει χωρίς τη λάσπη και παρόλα αυτά τα πέταλα του είναι παρθένα. Αυτό είναι αποστασιοποίηση.

Η αποστασιοποίηση είναι πολύ κοντά σε αυτό από το οποίο θέλεις να ελευθερωθείς και το οποίο χρησιμοποιώντας το σε κάνει να αναπτυχθείς. Συνήθως υπάρχουν θέματα του εαυτού μας για τα οποία είτε δεν έχουμε επίγνωση, ή δεν μας αρέσουν. Ασυνείδητα, τα παραμορφώνουμε σε κάτι ελκυστικό. Ως εκ τούτου, η σκληρή δουλειά σε ένα άτομο δηλώνει συχνά το φόβο της αποδοκιμασίας. Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο της αποστασιοποίησης – το να κάνεις κάτι, όχι για τη δική του αξία, αλλά για να ενισχύσεις την προσωπική σου θέση. Το λουλούδι του λωτού δεν μετατρέπει τη λάσπη σε τίποτε. Η λάσπη είναι λάσπη. Όμως η λάσπη έχει θρεπτικά συστατικά που χρειάζονται για να βοηθήσουν την ανάπτυξη του λουλουδιού.

Είναι το ίδιο και σε εμάς. Είμαστε σε μια κατάσταση που δεν μας αρέσει – ‘στη λάσπη’. Και παρόλα αυτά, είναι πιθανόν η πιο σίγουρη θέση που υπάρχει, εάν θα μπορούσαμε να το αναγνωρίσουμε, όχι να το παραμορφώσουμε, και να την αφήσουμε ‘να μας μεγαλώσει’. Ή κάτι άλλο, θέλουμε να ελευθερωθούμε από κάποιον, να είμαστε μόνοι, αλλά η σχέση μας έχει με κάποιον τρόπο παγιδέψει. Το άτομο που βρίσκεται κοντά μας είναι πιθανόν ο καλύτερος δάσκαλος που θα μπορούσαμε να έχουμε, εάν μόνο μπορούσαμε να δούμε τα ‘θρεπτικά στοιχεία’ στην παρουσία του. Εάν θα μπορούσαμε επίσης να αναγνωρίσουμε, ότι πιθανά επικεντρωνόμαστε σε μια μικρότερη πτυχή της προσωπικότητας του και παραβλέπουμε ολοκληρωτικά τα υπόλοιπα. Η αποστασιοποίηση είναι ελευθερία από προκαταλήψεις αυτού του είδους. Σημαίνει να βλέπεις ολόκληρη την εικόνα. Ή πάλι, μπορεί να έχουμε δημιουργήσει ένα χάος από κάτι, να εκθέσαμε τους εαυτούς μας σε κριτική: συνήθως αναστατωνόμαστε μέχρι να μπορέσουμε να αποστασιοποιηθούμε από τη δραστηριότητα στην οποία έχουμε αποτύχει, να σταματήσουμε να την κρατάμε και απλά να εκτιμήσουμε την εσωτερική της αξία και να αναγνωρίσουμε ότι θα γίνει ούτως ή άλλως.

Ζωγράφισε χάριν της ζωγραφικής, για την ομορφιά της ζωγραφικής, όχι για την ομορφιά της ‘δικής μου’ ζωγραφικής. Και η ζωγραφική, σίγουρα, θα συνεχίζει πάντα, ανεξάρτητα από μένα.

Έτσι αποστασιοποίηση σημαίνει να στεκόμαστε ακριβώς δίπλα στους εχθρούς μας και να ανταποκρινόμαστε σε αυτούς με ειλικρίνεια και προσπάθεια και να παρατηρούμε πως εκείνοι εξαφανίζονται ξαφνικά, σαν τα άγρια ζώα που φεύγουν ήρεμα, αντιμέτωπα με την αφοβία και τη γαλήνη.

Από την άλλη μεριά, αποστασιοποίηση επίσης σημαίνει να μην αγγίζεις, να προχωράς ίσια μπροστά έτσι ώστε να μπορείς να δεις ένα πράγμα κατάλληλα. Το να είσαι ένας συναισθηματικός μετεωρολόγος, να είσαι σε θέση να εκτιμήσεις και να προβλέψεις και να προετοιμάσεις.

Αποστασιοποίηση είναι να είσαι ελεύθερος από το χρόνο, και πιο σημαντικό ακόμα, να είσαι ελεύθερος από την παραμορφωμένη οπτική που τοποθετεί το ‘εγώ’ στο κέντρο του σύμπαντος. Με μικρούς τρόπους, αυτή η συνειδητότητα βοηθάει πολύ. Αρχίζεις να συνειδητοποιείς ότι όταν κάποιος σου μιλάει, δεν είσαι αναγκαία το επίκεντρο της προσοχής του, αλλά ότι αυτός κουβαλάει μαζί του εκατοντάδες άλλες σκέψεις και ανησυχίες.

Η αποστασιοποίηση είναι πολύ μεγάλη αρετή. Φέρνει συναισθηματική ασφάλεια, ρεαλισμό και ανανέωση. Κάνει τους άλλους να αισθάνονται ελεύθεροι μαζί σου, ελεύθεροι να έρθουν και να φύγουν χωρίς φασαρία. Αλλά τη στιγμή που σταματάς να αγαπάς τη ζωή, η αποστασιοποίηση γίνεται αδύνατη, γιατί αρχίζεις να κρατιέσαι από τα πράγματα που βοηθάνε.

Η αποστασιοποίηση μαθαίνεται καλύτερα από το Θεό, που βλέπει το κάθε τι αλλά ποτέ δεν σταματά να είναι γεμάτος αγάπη. Επιδεικνύεται καλύτερα με το λουλούδι του λωτού που αγγίζει τη λάσπη, αγγίζει τον πέτρινο πυθμένα, αλλά ποτέ δεν χάνει την ομορφιά του. Ομορφιά σημαίνει να συνεχίζεις να αυξάνεσαι – πάντα.

Μετάφραση από: Church Anthea (1994). Inner Beauty. Australia: Εternity Ink.

Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή


Αλήθειες για να είσαι άνθρωπος

1. Θα λάβεις ένα σώμα. Μπορεί να σου αρέσει ή να το μισείς, αλλά είναι δικό σου να το κρατήσεις για όλη την περίοδο της ζωής σου.
2. Θα πάρεις μαθήματα. Είσαι γραμμένος σε ένα υποχρεωτικό και πλήρους φοίτησης ανεπίσημο σχολείο που ονομάζεται “ζωή”.
3. Δεν υπάρχουν λάθη, μόνο μαθήματα. Η προσωπική ανάπτυξη είναι μια διαδικασία δοκιμών, λαθών και πειραματισμών. Τα «αποτυχημένα» πειράματα είναι μέρος της διαδικασίας τόσο όσο είναι και τα πειράματα που τελικά «πέτυχαν».
4. Τα μαθήματα επαναλαμβάνονται μέχρι να τα μάθεις. Ένα μάθημα θα σου παρουσιαστεί με διάφορες μορφές, μέχρι να το μάθεις. Όταν θα το έχεις μάθει, μπορείς να προχωρήσεις στο επόμενο.
5. Η μάθηση δεν τελειώνει ποτέ. Δεν υπάρχει καμία περίοδος της ζωής σου που δεν περιλαμβάνει μαθήματα. Αν είσαι ζωντανός, αυτό σημαίνει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν μαθήματα.
6. Το “εκεί” δεν είναι καλύτερο μέρος από το “εδώ”. Όταν το “εκεί” έχει γίνει “εδώ”, απλά θα αποκτήσεις ένα άλλο “εκεί” που θα μοιάζει πάλι καλύτερο από το “εδώ”.
7. Οι άλλοι άνθρωποι είναι απλώς καθρέφτες σου. Δεν μπορείς να αγαπήσεις ή να μισήσεις κάτι σχετικά με ένα άλλο πρόσωπο εκτός και αν αντανακλά κάτι που αγαπάς ή μισείς στον εαυτό σου.
8. Το τι θα κάνεις την ζωή σου, εξαρτάται από εσένα. Έχεις όλα τα εργαλεία και τους πόρους που χρειάζεσαι. Τι τι θα κάνεις με αυτά εξαρτάται από εσένα. Η επιλογή είναι δική σου.
9. Οι απαντήσεις βρίσκονται μέσα σου. Οι απαντήσεις στα ερωτήματα της ζωής βρίσκονται μέσα σου. Το μόνο που έχεις να κάνεις είναι να παρατηρήσεις, να ακούσεις και να εμπιστευτείς.
10. Θα τα ξεχάσεις όλα αυτά.
Απόσπασμα από το βιβλίο της Cherie Carter-Scott, “Ten Rules for Being Human“.


Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή