Η σχέση ταλαντεύεται στη συνέχεια για κάποιο διάστημα, που μπορεί να είναι μήνες ή χρόνια, ανάμεσα στους πόλους "αγάπης" και μίσους, και σου δίνει τόσο χαρά όσο και πόνο.
Δεν είναι ασυνήθιστο για τα ζευγάρια να εθίζονται σ' αυτούς τους κύκλους. Το δράμα τους τους κάνει να νιώθουν ζωντανοί.
Όταν η ισορροπία μεταξύ του θετικού και του αρνητικού πόλου χάνεται και οι αρνητικοί, καταστροφικοί κύκλοι αρχίζουν να εμφανίζονται όλο και πιο συχνά, όλο και πιο έντονα, πράγμα που συνήθως συμβαίνει αργά ή γρήγορα, τότε δε θα περάσει πολύς καιρός πριν η σχέση τελικά καταρρεύσει.
Μπορεί να φαίνεται πως αν μπορούσες μόνο να εξαλείψεις αυτούς τους καταστροφικούς κύκλους, τότε όλα θα πήγαιναν καλά και η σχέση θα άνθιζε σαν πανέμορφο λουλούδι - αλλά, αλίμονο, αυτό δεν είναι δυνατόν.
Οι δυο πόλοι είναι Αλληλοεξαρτώμενοι. Δε μπορείς να έχεις τον ένα χωρίς τον άλλον.
Ο θετικός περιέχει ήδη μέσα του τον ανεκδήλωτο ακόμη αρνητικό.
Κι οι δύο στην πραγματικότητα, είναι διαφορετικές όψεις της ίδιας δυσλειτουργίας.
Μιλάω εδώ γι' αυτό που ονομάζουμε συνήθως "ερωτικές σχέσεις" - όχι για την αληθινή αγάπη, που δεν έχει αντίθετο, επειδή πηγάζει Πέρα από το νου.
Η αγάπη, ως συνεχής κατάσταση, είναι ακόμα πολύ σπάνια - τόσο σπάνια όσο και οι συνειδητοί άνθρωποι. Μπορείς να ρίξεις κάποιες σύντομες και φευγαλέες ματιές σ' αυτό που είναι η αγάπη όποτε υπάρχει ένα κενό στη ροή του νου.
Φυσικά, είναι πιο εύκολο να αναγνωρίσεις ως δυσλειτουργική την αρνητική πλευρά μιας σχέσης, παρά τη θετική. Και είναι επίσης πιο εύκολο να αναγνωρίσεις την πηγή της αρνητικότητας στο σύντροφό σου, παρά να τη δεις στον εαυτό σου.
Αυτή η αρνητικότητα μπορεί να εκδηλωθεί με πολλές μορφές: με κτητικότητα, με ζήλια, με έλεγχο, με συναισθηματική απομάκρυνση και κρυφή μνησικακία, με την ανάγκη να έχεις δίκιο, με αναισθησία και κλείσιμο στον εαυτό σου, με συναισθηματικές απαιτήσεις και δόλιους χειρισμούς, με παρόρμηση για καυγά, με κριτική, κατηγορίες ή επίθεση, με θυμό, με ασυνείδητη εκδικητικότητα για τον πόνο που σου έχει προκαλέσει ένας από τους γονείς σου στο παρελθόν, με οργή και σωματική βία.
Στη θετική πλευρά,
Είσαι "ερωτευμένος" με το σύντροφό σου.
Αυτό, στην αρχή, είναι μια κατάσταση που σου προσφέρει βαθιά ικανοποίηση.
Νιώθεις έντονα ζωντανός. Η ύπαρξή σου έχει ξαφνικά αποκτήσει νόημα, επειδή κάποιος σε χρειάζεται, σε θέλει και σε κάνει να νιώθεις ξεχωριστός, και κάνεις κι εσύ το ίδιο για τον άλλον.
Όταν είστε μαζί, νιώθεις ολόκληρος. Αυτή η αίσθηση μπορεί να γίνει τόσο έντονη, ώστε ο υπόλοιπος κόσμος να ξεθωριάζει και να γίνεται ασήμαντος.
Ωστόσο, μπορεί επίσης να έχεις παρατηρήσει ότι υπάρχει σ' αυτή την ένταση μια ισχυρή αίσθηση ανάγκης και μια τάση να γαντζώνεσαι πάνω στον άλλον. Εθίζεσαι σ' αυτόν. Ενεργεί πάνω σου σαν ναρκωτικό. Είσαι "ανεβασμένος" όταν το ναρκωτικό είναι διαθέσιμο, αλλά ακόμα και η πιθανότητα ή η σκέψη ότι ο άλλος μπορεί να μην είναι πια δίπλα σου μπορεί να οδηγήσει σε ζήλια, κτητικότητα, σε προσπάθειες χειραγώγησης μέσα από συναισθηματικούς εκβιασμούς, σε κατηγόριες και μομφές - στο Φόβο της Απώλειας.
Πού είναι η αγάπη τώρα;
Μπορεί η αγάπη να μετατραπεί στο αντίθετό της μέσα σε μια στιγμή;
Ήταν λοιπόν αγάπη? Ή..... Μήπως ήταν απλώς ένα γάντζωμα και μια προσκόλληση, που στην ουσία είναι αποτέλεσμα Εθισμού;
Γιατί να εθιζόμαστε σε έναν άλλον άνθρωπο.
... Και Τότε εμφανίζεται αυτή η Ιδιαίτερη Σχέση. Φαίνεται να είναι η Απάντηση σε όλα τα προβλήματα του εγώ και να ικανοποιεί όλες του τις ανάγκες.Τουλάχιστον έτσι μοιάζει στην Αρχή.
Όλα τα άλλα από τα οποία αντλούσες την αίσθηση του εαυτού σου πριν, γίνονται τώρα σχετικά ασήμαντα. Τώρα έχεις Ένα και Μοναδικό εστιακό σημείο που τα αντικαθιστά όλα, που δίνει Νόημα στη ζωή σου και μέσα από το οποίο προσδιορίζεις την ταυτότητά σου: τον Άνθρωπο με τον οποίο είσαι Ερωτευμένος.
Δεν είσαι πια ένα Απομονωμένο Ψήγμα σε ένα Αδιάφορο Σύμπαν, ή τουλάχιστον Έτσι σου φαίνεται.
Ο κόσμος Σου έχει τώρα ένα κέντρο: τον άνθρωπο που αγαπάς. Το γεγονός ότι το κέντρο αυτό είναι Έξω από σένα και ότι, κατά συνέπεια, εξακολουθείς να έχεις μια Αίσθηση Εαυτού που αντλείται Απέξω, δε φαίνεται να έχει σημασία στην Αρχή.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι η αίσθηση του ανολοκλήρωτου, του φόβου, της έλλειψης και του ανικανοποίητου, που είναι τόσο χαρακτηριστική της εγωικής κατάστασης, δεν είναι πια εκεί
- Ή μήπως είναι;
Έχει διαλυθεί, ή συνεχίζει να υπάρχει κάτω από την Επιφανειακά Ευτυχισμένη πραγματικότητα;
Αν στις σχέσεις σου βιώνεις και "αγάπη" και το αντίθετο της αγάπης - Επιθετικότητα, Συναισθηματική Βία κλπ. - τότε είναι πιθανό ότι συγχέεις την Προσκόλληση του εγώ και το εθιστικό Γάντζωμα με την αγάπη.
Δε μπορείς να αγαπάς το σύντροφό σου τη μια στιγμή και την άλλη να του επιτίθεσαι. Η αληθινή αγάπη δεν έχει αντίθετο. Αν η "αγάπη" σου έχει αντίθετο, τότε δεν είναι αγάπη, αλλά μια Ισχυρή Ανάγκη του εγώ για μια πιο πλήρη και πιο βαθιά αίσθηση του εαυτού του, μια ανάγκη που ο άλλος άνθρωπος ικανοποιεί προσωρινά.
Είναι το υποκατάστατο της λύτρωσης για το εγώ και, για ένα μικρό διάστημα, σχεδόν το νιώθεις σαν λύτρωση.... Όμως,....
Έρχεται Κάποια στιγμή που ο σύντροφός σου συμπεριφέρεται με τρόπους που δεν ικανοποιούν τις ανάγκες σου ή μάλλον τις Ανάγκες του Εγώ σου.
Ο φόβος, ο πόνος και η αίσθηση της Έλλειψης, που αποτελούν ουσιαστικό μέρος της εγωικής συνειδητότητας, αλλά είχαν καλυφθεί από τη "σχέση αγάπης", ξαναβγαίνουν τώρα στην επιφάνεια.
Όταν αυτά τα Οδυνηρά Συναισθήματα Ξαναεμφανίζονται, τα νιώθεις ακόμα πιο έντονα από πριν και, επιπλέον, τώρα αντιλαμβάνεσαι το σύντροφό σου σαν Αιτία αυτών των συναισθημάτων.
Αυτό σημαίνει ότι τα Προβάλλεις προς τα Έξω και Επιτίθεσαι στον Άλλον με όλη την ωμή βία που είναι μέρος του Πόνου σου. Αυτή η επίθεση μπορεί να αφυπνίσει και τον πόνο του συντρόφου σου κι εκείνος ίσως σου ανταποδώσει την επίθεση.
Σ' αυτό το σημείο, το εγώ ελπίζει ακόμα ασυνείδητα ότι η επίθεσή του ή οι απόπειρές του για χειραγώγηση θα είναι αρκετή Τιμωρία για το σύντροφό σου και θα τον κάνει να Αλλάξει τη συμπεριφορά του, έτσι ώστε να μπορεί να τον χρησιμοποιήσει ξανά σαν Κάλυψη γιαν τον Πόνο σου.
Κάθε εθισμός προκύπτει από μια ασυνείδητη άρνηση να Αντιμετωπίσεις και να Ξεπεράσεις τον Πόνο σου. Κάθε εθισμός αρχίζει με Πόνο και τελειώνει με Πόνο.
Όποια κι αν είναι η ουσία στην οποία είσαι εθισμένος - αλκοόλ, φαγητό, νόμιμα ή παράνομα φάρμακα ή ένας άνθρωπος - χρησιμοποιείς κάτι ή κάποιον για να καλύψεις τον Πόνο σου. Γι΄αυτό, όταν έχει περάσει η αρχική ευφορία, υπάρχει τόση δυστυχία, τόσος πόνος στις ερωτικές σχέσεις. Δεν Προκαλούν πόνο και δυστυχία. Βγάζουν Έξω τον πόνο και τη δυστυχία που υπάρχει Ήδη Μέσα σου. Κάθε εθισμός το κάνει αυτό. Κάθε εθισμός φτάνει σε ένα σημείο που δε λειτουργεί πια για σένα, και τότε αισθάνεσαι τον πόνο Πιο Έντονα από ποτέ.
Αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι περισσότεροι άνθρωποι προσπαθούν πάντα να ξεφεύγουν από την παρούσα στιγμή και αναζητούν κάποιο είδος λύτρωσης στο μέλλον.
Το πρώτο πράγμα που μπορεί να συναντήσουν, αν εστιάσουν την προσοχή τους στο Τώρα, είναι ο Πόνος τους, κι αυτό είναι που Φοβούνται...
Η Αποφυγή των σχέσεων σε μια προσπάθεια αποφυγής του πόνου δεν είναι πάλι η απάντηση. Ο πόνος Υπάρχει Έτσι κι Αλλιώς.
Τρεις αποτυχημένες σχέσεις σε ισάριθμα χρόνια είναι πιο πιθανό να σε αναγκάσουν να αφυπνιστείς, απ' ότι τρία χρόνια σε ένα ερημονήσι ή σε απομόνωση στο δωμάτιό σου. Αν όμως μπορείς να βάλεις Έντονη Παρουσία στη μοναχικότητά σου, αυτό θα μπορούσε να λειτουργήσει για σένα.
Όλη η ανθρώπινη δυστυχία και τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης και η ανθρωπότητα, είναι αποτέλεσμα αυτής της αποξένωσης και της έξαρσης της άγνοιας και του εγωκεντρισμού.
Η λύση είναι διαθέσιμη σε κάθε άνθρωπο που προβληματίζεται για την κατάσταση που αντιλαμβάνεται μέσα του και γύρω του, και που έχει την καλή θέληση να κάνει κάτι γι' αυτή.
Αν υπάρχει αυτή η πρόθεση, τότε μπορεί να αρχίσει την επιστροφή στον Εαυτό του μέσα από την καλλιέργεια της Παρουσίας, ανακαλύπτοντας και ζώντας τη Δύναμη του Τώρα, τη μαγεία της παρούσας στιγμής.
Παράλληλα, μπορεί να αρχίσει να αναγνωρίζει και να αποταυτίζεται από τον εγωκεντρικό νου και τα παιχνίδια που παίζουν τα πολλά πρόσωπα του εγώ του.
Κυρίως όμως, μπορεί να αρχίσει να διαλύει το Πονοσώμα του, όλο το συσσωρευμένο ενεργειακό δυναμικό που δημιουργεί την προσωπική δυστυχία του, αλλά και τη δυστυχία και τον πόνο των άλλων.
Όλα αυτά είναι δυνατά γιατί ο άνθρωπος φέρνει μέσα του το φως της Επίγνωσης, το καθαρά πνευματικό του στοιχείο, το μόνο που μπορεί να διαλύσει τα σκοτάδια της εγωκεντρικής παραπλάνησης.
Eckhart Tolle
Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση
Πηγή
