Σελίδες

Κυριακή 16 Φεβρουαρίου 2014

Συνειδητότητα

Η συνείδηση είναι η συνδετική κόλλα που ενώνει τα πάντα στο σύμπαν. Είναι το όργανο με το οποίο επικοινωνούμε με τον έξω κόσμο. Υπάρχει ένα ολόκληρο ενεργο-πληροφοριακό πεδίο του οποίου αποτελούμε μέρος, συνδεόμαστε και αλληλεπιδρούμε με αυτό. Η έννοια της ύπαρξης της πληροφορίας είναι βασική, διότι είναι αυτή που σπρώχνει το σύμπαν προς την εξέλιξη. Όταν προκαλείται διαταραχή σε αυτή την επικοινωνία καταλήγουμε σε ανισορροπία η οποία μπορεί να εμφανίζεται στον άνθρωπο ως αρρώστια. Σύμφωνα με την κβαντική φυσική δεν υπάρχει απόλυτο κενό, εκεί που παλιότερα θεωρούσαμε ότι υπήρχε κενό τώρα γνωρίζουμε ότι συμβαίνει κάποιου είδους δραστηριότητα. Επίσης, γνωρίζουμε ότι ο χρόνος δεν είναι μια γραμμική ροή, αλλά ότι η συνειδητότητα είναι αυτή που δημιουργεί την εντύπωση της γραμμικής ροής του χρόνου. Το σύμπαν διέπεται από μη-τοπική συνδεσιμότητα η οποία ωστόσο είναι ακριβέστατη και ταχύτατη.


“Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν, πάντα δι' αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ό γέγονεν” (Ευαγγελιστής Ιωάννης, Αποκάλυψη). Πριν ξεκινήσει την κοσμική του πορεία, ο Ανεκδήλωτος Λόγος, υπάρχει σε ένα επίπεδο το οποίο σήμερα οι επιστήμονες προσπαθούν να προσδιορίσουν διατυπώνοντας τη θεωρία των χορδών. Το πρώτο στάδιο της καθοδικής του πορείας είναι το πεδίο Adi, στο οποίο εκφράζονται οι τρεις όψεις αυτού, Σίβας, Βισνού και Βράχμας ή Πατήρ, Υιός και Άγιο Πνεύμα. Το επόμενο πεδίο είναι το Anupadaka, όπου πλέον υποβάλλεται στον πρώτο περιορισμό και η όψη του ως Πρώτου Λόγου είναι σε λανθάνουσα κατάσταση. Στο επόμενο πεδίο δέχεται κι άλλον περιορισμό και μόνο ο Τρίτος Λόγος μπορεί να εκδηλωθεί στο νιρβανικό πεδίο. Στο νιρβανικό πεδίο εκδηλώνεται ως τριπλή έκφραση του Άτμα, Buddhi, Manas. Σε αυτό το πεδίο η Τριπλή Μονάδα είναι μια μικρογραφία του Λόγου, μια αναπαράσταση όμοια με την εικόνα του πλάστη της. Μόλις κατέβει στο βουδικό πεδίο υπόκειται σε έναν περιορισμό και η όψη της ως Άτμα καλύπτεται, μόνο το Μπούντι και το Μάνας εκδηλώνονται. Όταν κατεβαίνει στο νοητικό πεδίο υπόκειται σε έναν νέο περιορισμό και εμφανίζεται μόνο η όψη της ως Μάνας επί του ανώτερου νοητικού πεδίου. Στη συνέχεια αυτό που έχει απομείνει, το Εγώ, όντας ευθύς εξαρχής κομμάτι του Λόγου, κατέρχεται προς ενσάρκωση και υπόκειται σε νέους περιορισμούς, καθώς δημιουργεί διαδοχικά το νοητικό, το αστρικό και το φυσικό σώμα. Η εξέλιξη της συνείδησης είναι αυτή ακριβώς η αντίστροφη, προς τα πάνω πορεία, η απελευθέρωση και πραγμάτωση όλων των κρυμμένων ενεργειών. Βλέπουμε τον κόσμο τρισδιάστατο διότι τέτοιο σύστημα αντίληψης έχουμε μέχρι τώρα αναπτύξει. Αν ένα αντικείμενο με π.χ. τέσσερις διαστάσεις παρουσιάζεται σε ένα πλάσμα που αντιλαμβάνεται μόνο τρεις διαστάσεις το αντικείμενο αυτό υπόκειται σε περιορισμό και γίνεται αντιληπτό ως τρισδιάστατο. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Λόγο. Μας είναι δύσκολο να κατανοήσουμε τη θεωρία των χορδών, πόσο μάλλον να βιώσουμε αυτό το πεδίο των πολλών διαστάσεων, όταν δεν αντιλαμβανόμαστε παρά μόνο τρεις.

Κάθε άνθρωπος λειτουργεί σε διαφορετικό επίπεδο και έχει επομένως διαφορετικού βαθμού συνειδητότητα. Υπάρχουν άνθρωποι που μπαινοβγαίνουν στο νιρβανικό πεδίο και άλλοι που ακόμα είναι εξελιγμένοι μονάχα μέχρι το αστρικό σώμα. Ο άνθρωπος ο οποίος εισέρχεται στο νιρβανικό πεδίο δεν έχει πλέον ανάγκη να ενσαρκωθεί ξανά, έχει απελευθερωθεί από τον κύκλο των αλλεπάλληλων ενσαρκώσεων, την λεγόμενη σαμσάρα. Λίγοι είναι αυτοί που έχουν αναπτύξει το κατώτερο νοητικό και ακόμα λιγότεροι αυτοί που έχουν αναπτύξει το ανώτερο νοητικό σώμα. Το να εξελιχθούμε μέχρι το αιτιατό σώμα, το αμέσως επόμενο, σημαίνει να προσεγγίσουμε την φιλοσοφική διάνοια. Από εκεί και πάνω ξεκινά η ενορατική εμπειρία του κόσμου.


Το επίπεδο συνειδητότητας του ανθρώπου είναι το πρίσμα μέσα από το οποίο αντιλαμβάνεται αυτό που υπάρχει, εντελώς υποκειμενικά. Αυτό αποτυπώνεται στην αύρα, διότι αυτή είναι εν τέλει το πρίσμα, επομένως ο καθαρισμός και η εξέλιξή της επιτρέπει τη διαμόρφωση ενός πληρέστερου πρίσματος το οποίο προσεγγίζει καλύτερα τα ανώτερα επίπεδα συνειδητότητας. Τα ενεργειακά κέντρα (τσάκρα) είναι αυτά που προσδιορίζουν το επίπεδο συνειδητότητας, επομένως η πλήρης ενεργοποίησή τους επιτρέπει την απελευθέρωση σε ανώτερα επίπεδα. Τα επίπεδα συνειδητότητας αντιστοιχούν στα τσάκρα και τα σώματα που αυτά σχηματίζουν. Με το φυσικό του σώμα ο άνθρωπος γνωρίζει τον τρισδιάστατο κόσμο. Ο άνθρωπος ο οποίος έχει αναπτύξει πλήρως το τρίτο τσάκρα και το νοητικό του σώμα, λειτουργεί στο αντίστοιχο επίπεδο. Στο αμέσως επόμενο σκαλοπάτι βρίσκεται αυτός που έχει ανοίξει την καρδιά του και βιώνει τη δόνηση και τη δημιουργική δύναμη της συμπαντικής αγάπης. Ένας περισσότερο εξελιγμένος άνθρωπος έχει τόσο εξαγνισμένη αύρα και τόσο ενεργοποιημένα τα ανώτερα τσάκρα, που αντιλαμβάνεται πλέον διαφορετικά την υπόστασή του και την σχέση του με το «Παν». Ο διαχωρισμός των πεδίων είναι σαφής και αυστηρός βάσει ενεργειακής ιεραρχίας. Η λεγόμενη κόλαση είναι τα πολύ χαμηλά επίπεδα στα οποία μπορεί να εισέλθει μια ψυχή μετά από επανειλημμένες λανθασμένες προσπάθειες εξέλιξης και να παραμείνει πλέον εκεί. Η ανάπτυξη της ανθρωπότητας θα έρθει όταν όλοι θα μπορούν να λειτουργήσουν μέσα στο νιρβανικό πεδίο. Υποστηρίζεται ότι ο άνθρωπος είναι πνευματική υπόσταση που απέκτησε φυσικό σώμα. Αρκεί λοιπόν να πάψει να ταυτίζεται με το θνητό σώμα και να συνειδητοποιήσει την υπέρτατη ουσία της ύπαρξής του για να προχωρήσει στην ανοδική, ενεργειακά εξελικτική πορεία, και τελικά να πετύχει την ένωσή του με την πηγή της δημιουργίας. Επίσης, πρέπει να θυμάται ότι ο σκοπός του δημιουργού είναι να πετύχει αρμονία μέσα από το χάος κι ότι είναι αδύνατο κάποιος να κινηθεί ενάντια στα σχέδια αυτής της αρχέγονης δημιουργικής δύναμης. Ο άνθρωπος είναι πλάσμα και αποτέλεσμα της και οφείλει να κινείται όπως του ορίζεται για να έχει την ιδανική εξελικτική πορεία.

Η Απόκρυφος Εξέλιξις της Ανθρωπότητος (C.Jinarajadasa)


Αν σας άρεσε το άρθρο κάντε ένα like, κοινοποιήστε το στους φίλους σας και μοιραστείτε μαζί τους την γνώση

Πηγή